Λάμψη ελπίδας και δάκρυ χαράς στα πονεμένα τους πρόσωπα

Γνωρίζετε ότι στην Αυστραλοελληνική Κοινωνική Πρόνοια, εργάζονται εκατόν ενενήντα εθελοντές, προσφέροντας συνολικά πάνω από 12.000 ώρες συντροφιάς και αγάπης σε άτομα της παροικίας μας που τα στερούνται;

Το πιστοποιεί η κ. Παρασκευή Τσίγκα, υπεύθυνη συντονισμού των εθελοντών της Πρόνοιας, τους οποίους τίμησε με γεύμα τον περασμένο Δεκέμβρη ευχαριστώντας τους για το έργο που επιτελούν.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο εθελοντισμός – η ηθελημένη παροχή υπηρεσιών για κάποιο κοινωφελή σκοπό, προάγει την αρμονική συνεργασία των πολιτών με το κράτος και τη συλλογική δράση. Γι’ αυτό, η εθελοντική προσφορά σε οποιαδήποτε κοινωνία, είναι ιδιαίτερα σημαντική και καλοδεχούμενη, αφού βοηθά και σε πολλές περιπτώσεις συμπληρώνει τα υπάρχοντα μέσα και συμβάλλει αποτελεσματικά στην ομαλή λειτουργία των μηχανισμών.

Και η Πρόνοια, με το γνώριμο και πολυσχιδές κοινωνικό έργο που προσφέρει, γνωρίζει από πρώτο χέρι αυτές τις ανάγκες και ανταποκρίνεται.

Ανάμεσα στους εθελοντές γνωστοί συμπάροικοι και από άλλες δραστηριότητες αλλά και πολλοί καλοί Σαμαρείτες και Σαμαρείτισσες, που με ανιδιοτέλεια, ξυπνούν στην καρδιά μας την αγάπη προς τον συνάνθρωπο και θυμίζουν πως, ναι, λίγη ώρα από την προσωπική μας, είναι ίσως το καλύτερο φάρμακο σε κάποιον που την έχει τόσο ανάγκη.

ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

Την ίδια μέρα τιμήθηκε με το βραβείο «Σελεστίνη Δούφα», η γνωστή στην παροικία μας κ. Άννα Νικολάου. Η αείμνηστη Σελεστίνη ήταν από τις πρώτες διδάξασες τον εθελοντισμό, όταν στις αρχές του ‘60 λειτούργησε ο οργανισμός.

Η κ. Νικολάου, η οποία τάσσεται κατά της δημόσιας αναγνώρισης, μοιράστηκε την διάκριση με τους άλλους εθελοντές και τόνισε μεταξύ άλλων, ότι «ο εθελοντισμός δίνει νόημα και περιεχόμενο σε πανανθρώπινες αξίες, όπως η κοινωνική αλληλεγγύη, η κοινωνική προσφορά και η αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Η αμοιβή, είναι το χαμόγελο, οι ευχές, η λάμψη της ελπίδας και το χαμόγελο που ζωγραφίζεται στο πονεμένο τους πρόσωπο».

Η κ. Νικολάου επισκέπτεται συμπατριώτες μας πάνω από δέκα χρόνια σε εβδομαδιαία βάση σε Αυστραλέζικο Γηροκομείο της περιοχής Κλάυτον για κουβεντούλα και συντροφιά.

Η κ. Μαρία Αξιώτη είναι γνωστή ως η εθελόντρια με τα «λουλούδια». Με δέκα χρόνια στο ενεργητικό της, γνωρίζει ότι υπάρχει πολλή μοναξιά, ιδιαίτερα στις τάξεις των ηλικιωμένων. «Αυτό που κάνω, έχει αλλάξει τη ζωή μου. Έχω συνειδητοποιήσει ότι είναι μια πράξη ιερή», θα πει.
Ο κ. Στέργιος Πατσούρης, «ο χαρισματικός», υπηρετεί ένα δύσκολο τομέα. «Έμαθα να συνεννοούμαι με τα άτομα που η μνήμη – ας πούμε ότι δεν είναι η καλύτερή τους φίλη. Ακούω με ενδιαφέρον αυτά που έχουν να πουν. Τις περισσότερες φορές είναι τα ίδια. Όμως εκείνο που μετράει, είναι η δική τους παραστατική αφήγηση, αφού φαίνεται ότι (ξανά) ζουν τα γεγονότα και από μέρους μου, η θέληση και η υπομονή να συμμετέχω στα λεγόμενα», εκτιμά.

ΑΠΟΘΕΜΑ ΑΓΑΠΗΣ

Γνωστή για το εθελοντικό της έργο είναι και η κ. Βίκη Κατσέλα στην Πρόνοια και όχι μόνο. «Επισκέπτομαι μια φορά την εβδομάδα ένα γηροκομείο στο Νόρθκοτ όπου υπάρχουν και αρκετοί τρόφιμοι ελληνικής καταγωγής και άλλη μια κυρία στο σπίτι της. Ξέρετε, ο άνθρωπος από τη φύση του, έχει πολλά αποθέματα αγάπης. Και κάπου εκεί στη γειτονιά μας, πιστέψτε με, υπάρχουν πολλά άτομα που περιμένουν, θέλουν να πουν κάτι, να μοιραστούν…
Αυτό λοιπόν που προσφέρω, είναι λίγο χρόνο για συντροφιά και αγάπη. Πιστεύω, επίσης ότι υπάρχουν περιθώρια για να αναπτυχθεί ο εθελοντισμός ακόμη περισσότερο. Με τη συμμετοχή μας, ελπίζω ότι είμαστε ένα ζωντανό παράδειγμα στα παιδιά μας», προσθέτει.

Επίσημα, ο κ. Αντώνης Πολυκάρπου, δηλώνει ότι επισκέπτεται ένα παλιό του φίλο, ενώ ανεπίσημα πολλούς. Αναγνωρίζει ότι το πρόβλημα της μοναξιάς είναι μεγάλο στους κόλπους των ηλικιωμένων μας, γι αυτό το προσπαθεί. «Με ευχαριστεί, με ικανοποιεί και με γεμίζει. Χαίρομαι που και οι ίδιοι, ευχαριστιούνται και ικανοποιούνται από την παρέα μου», θα πει.

Η κ. Μπέση Μουγγού, παλαίμαχος δασκάλα, έχει κάνει βίωμα τον εθελοντισμό. Άτομο χαμηλών τόνων, αφιέρωσε 33 χρόνια στο να αφουγκράζεται τον παλμό και τις ανάγκες των αναξιοπαθούντων. «Επισκέπτομαι τα τελευταία δέκα χρόνια κάθε Τρίτη – μέσω της Πρόνοιας, την κ. Α. Είναι μια αξιαγάπητη κυρία που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας. Η επικοινωνία μας περιορίζεται σ’ ένα χάδι, ένα αγγελικό χαμόγελο και ένα σφίξιμο του καρπού. Κάπου – κάπου υπάρχουν κάποιες αναλαμπές μέχρι που επιστρέψει στο δικό της κόσμο. Κι όμως, αυτό το χαμόγελο μού δίνει ζωή, με γεμίζει ψυχικά και με ανεβάζει».

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ

Η κ. Μουγγού, που έχει μια πορεία εθελοντισμού, σε αρκετούς Ελληνικούς και όχι μόνον Οργανισμούς, πλάι στην αείμνηστη Άννα Μάθιους και την κ. Άννα Γεωργούση στον Οργανισμό «Φροντίδα», τιμήθηκε το 2008 με το βραβείο «Σελεστίνη Δούφα».

Εκ των πραγμάτων λοιπόν, φαίνεται, ότι ο εθελοντισμός, ξεκινά από την καρδιά του καθενός, και διαχέεται στο περιβάλλον του, χωρίς φραγμούς και περιορισμούς. Η συμπαράσταση στο συνάνθρωπο που υποφέρει και ζητά βοήθεια, πρέπει να αγγίζει όλους μας, ανεξαιρέτως κοινωνικής τάξης και επαγγελματικής ιδιότητας αφού ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη, ενισχύει την ενεργό συμμετοχή και τη συνύπαρξη, προσδίδοντας περιεχόμενο στη ζωή μας. Όλοι μπορούμε να το κάνουμε. Παράλληλα, η προσπάθεια των φορέων για ευαισθητοποίηση των πολιτών μέσω της ενημέρωσης για τις τρέχουσες ανάγκες είναι απαραίτητη, ώστε να υπάρχει η ανάλογη υποστήριξη.

«Και η παροικία μας, περισσότερο από ποτέ, κρούει καθημερινά τον κώδωνα για τις πολλές ανάγκες που χρειάζονται την συντονισμένη δράση αυτών που επιθυμούν να φανούν χρήσιμοι στον εαυτό τους και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο», εκτιμά η κ. Τσίγκα.
Συμπάροικοι που επιθυμούν να λάβουν μέρος στα προγράμματα εθελοντισμού της Πρόνοιας, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν μαζί της στον αριθμό: 9388 9998.