Για τρία χρόνια τώρα, η ομογενής ηθοποιός Μονίκ Πίτσικα, ενσαρκώνει τον ρόλο της Μπομπαλουρίνας, μίας παιχνιδιάρας γατούλας, στο παγκοσμίως διάσημο μιούζικαλ «Γάτες» σε μουσική Άντριου Λόιντ Βέμπερ και στίχους Τ.Σ. Έλιοτ.

 Σε όποια σκηνή της Ασίας και αν εμφανίστηκε η Μονίκ απέσπασε διθυραμβικές κριτικές για το ταλέντο της. Η «κόκκινη βασίλισσα», όπως αποκαλείται παγκοσμίως η Μπομπαλουρίνα, είναι ένας από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους του μιούζικαλ και η ομογενής ηθοποιός κατάφερε σύμφωνα με τις μέχρι τώρα κριτικές να τον οδηγήσει σε άλλα επίπεδα. «Αυτοσχεδιάζω κάθε εβδομάδα» ομολογεί.

 Εδώ και ένα μήνα οι «Γάτες» ήρθαν και στην Αυστραλία και από τις 6 Μαρτίου η ομογενής ηθοποιός, χορεύει και τραγουδά μπροστά σε «δικούς της ανθρώπους» όπως χαρακτηριστικά αποκαλεί το κοινό της Μελβούρνης και το απολαμβάνει όσο τίποτε άλλο, όπως μας λέει.

Η Μονίκ Πίτσικα είναι Καστελοριζιανής καταγωγής και η οικογένειά της ιστορική. Ο προπάππους της  μετανάστευσε στην Δυτική Αυστραλία το 1917 και ήταν ο πρώτος Έλληνας που δέθηκε με τα δεσμά του γάμου στην δυτική πολιτεία. Παρά το γεγονός ότι η Μονίκ και οι δύο αδερφές της γεννήθηκαν στην Μελβούρνη και οι γονείς της ζουν μόνιμα επίσης εδώ, το υπόλοιπο σόι Πίτσικα ζει στην Πέρθη της Δυτικής Αυστραλίας. Αυτή φροντίζει, όταν μπορεί, τις γιορτές του Πάσχα να βρίσκεται κοντά στον παππού και την γιαγιά γιατί αγαπά τις παραδόσεις του Πάσχα.

Κανένας από την οικογένειά της δεν ασχολείται ή ασχολήθηκε στο παρελθόν με την ηθοποιία, το χορό και το τραγούδι. Όπως η ίδια γελώντας παρατηρεί είναι η μόνη που ξεχώρισε και δεν μετανιώνει ούτε στιγμή γι’ αυτό. Οι μέχρι τώρα κριτικές για την σκηνική της παρουσία  επιβεβαιώνουν ότι το ταλέντο της Μονίκ δεν ενδέχεται αμφισβητήσεων. Ονειρεύεται να κατακτήσει το Μπρόντγουεϊ και πιστεύει ότι μέσα στα επόμενα τρία χρόνια το όνειρό της θα γίνει πραγματικότητα. Έχει κάθε λόγο να το ελπίζει. Ας μην ξεχνάμε ότι ήδη με το ταλέντο της «κατέκτησε» την Ασία.
 
Ο ΧΟΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ

Η αγάπη της Μονίκ για τον χορό ξεκίνησε μέσα από τον ελληνικό παραδοσιακό χορό. «Απολάμβανα την κίνηση, τον ρυθμό από μικρό παιδί. Ανυπομονούσα να πάω στο μάθημα ελληνικών χορών. Οι γονείς μου είδαν αυτήν την αγάπη και μου έδωσαν την ευκαιρία να παρακολουθήσω μαθήματα και άλλων ειδών χορού. Κλασσικό μπαλέτο, μοντέρνο, τζαζ. Μετά από λίγο καιρό παιδί ακόμα άρχισα να εμφανίζομαι σε μερικά διαφημιστικά αλλά όλα σταμάτησαν εκεί όσον αφορά την καριέρα μου, στα παιδικά μου χρόνια. Η ηθοποιία, ο χορός και το τραγούδι ήταν όμως πάντα στο αίμα μου. Έτσι όταν έφτασε η στιγμή να επιλέξω την καριέρα μου αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό που απολάμβανα και κατέληξα εδώ».

Η Μονίκ σπούδασε δράμα, χορό και τραγούδι. Αρχικά στο National Theatre Drama School και στην συνέχεια στο National Theatre Ballet School. 
Η καριέρα της δεν κατέληξε…  εδώ τυχαία. Από τις πλέον επιτυχημένες και σημαντικές στιγμές ήταν η εξάμηνη παρουσία της στην παγκόσμια πρωτεύουσα των μιούζικαλ την Νέα Υόρκη, όπου ενσάρκωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Σταχτοπούτας στο μιούζικαλ «Into the Woods» του βραβευμένου με Tony χορογράφου, Sammy Dallas Bayes. Η λίστα με τα μιούζικαλ στα οποία έχει εμφανιστεί κατά την δεκάχρονη καριέρα της μεγάλη. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά όπως το ‘Camelot’, ‘Hello Again’ (αυστραλιανή παραγωγή), ‘Rebecca (παγκόσμια τουρνέ), ‘Into the Woods’, ‘Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat’, ‘Comedy of Errors’ και πάει λέγοντας.

ΥΠΟΜΟΝΗ, ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΙ… ΘΕΑΤΡΟ

Η ομογενής ηθοποιός δεν έχει στο βιογραφικό της μόνο χορευτικούς ρόλους. Συμμετείχε στην ταινία αυστραλιανής παραγωγής «Γιαπωνέζικη Ιστορία» δίπλα στην διάσημη Τόνι Κολέτ και στην τηλεοπτική σειρά «State Coroner» όμως αυτό δεν της αρκεί.

«Κόλλησα στο χορευτικό θέατρο αλλά παρά το γεγονός ότι το απολαμβάνω θέλω να ασχοληθώ περισσότερο με το θέατρο. Μου αρέσει να κάνω το κοινό να γελάει και όπως καταλαβαίνεις η κωμωδία είναι το αγαπημένο μου είδος. Χρειάζεται όμως υπομονή και επιμονή και είμαι οπλισμένη και με τα δύο».
«Πόσο εύκολη είναι η δουλειά σου;» την ρωτάω.

Απόλυτα προσγειωμένη η Μονίκ όσον αφορά την μελλοντική της καριέρα και όχι μόνο.

 «Ο απλός κόσμος πιστεύει ότι το να είσαι στην σκηνή κάθε βράδυ και να γυρίζεις τον κόσμο μέσα από ένα χορευτικό ή θεατρικό σχήμα είναι κάτι σαν διακοπές και λίγη δουλειά ως επιδόρπιο. Δεν είναι καθόλου έτσι. Πέρα από την φυσική εξάντληση που έρχεται με τον καιρό λόγω του χορού, εμείς δεν έχουμε μία φυσιολογική ζωή όπως όλοι εσείς. Είναι δύσκολο να αποκτήσεις μία ουσιαστική προσωπική σχέση για παράδειγμα. Όταν είσαι μόνιμος κάτοικος ξενοδοχείου και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι σου, την βάση σου, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα νοιώθεις λίγο σαν χαμένος πολλές φορές. Από την άλλη στον χώρο μας εργάζονται άνθρωποι με έντονες προσωπικότητες και πολύ φιλόδοξοι. Όπως καταλαβαίνεις δημιουργούνται συγκρούσεις που επίσης κουράζουν και προβληματίζουν. Δεν είναι τόσο εύκολος αυτός ο χώρος. Εγώ για να ανταπεξέλθω έχω οπλιστεί με την στήριξη της οικογένειάς μου και τον χρυσό κανόνα που οι γονείς μου, μου έδωσαν όταν αποφάσισα αυτή την καριέρα, ‘να φέρεσαι στους άλλους όπως θα ήθελες και αυτοί να σου φέρονται’».

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ

Η Μονίκ λατρεύει την Ελλάδα. Την έχει επισκεφθεί τρεις φορές και πέρα από τα θεατρικά της όνειρα, με σειρά προτεραιότητας βάζει ως πρώτο της στόχο, το επόμενο ταξίδι της στα «μαγικά» ελληνικά νησιά.

«Περιμένω να ολοκληρωθεί η τουρνέ μας, μάλλον σε οκτώ μήνες και μετά θέλω να ξεκουραστώ. Ένα ταξίδι στην Ελλάδα είναι αυτό που χρειάζομαι και αυτή την φορά τίποτε δεν με σταματά».

Δεν μοιάζει και τόσο ελληνίδα. Ίσως είναι το σκωτσέζικο αίμα που επίσης τρέχει στις φλέβες της λόγω της καταγωγής της μητέρας της. Η ίδια λέει όμως ότι η ελληνική της καταγωγή πάντα έπαιζε μεγάλο ρόλο στη ζωή της.
Καταρχήν στα παιδικά της χρόνια ήταν ο τρόπος με τον οποίο την προσδιόριζαν οι φίλοι της. «Ήμουν πάντα the greek chic» μου λέει. Όταν πήγε Ελλάδα ένοιωθε τόσο άνετα, οικεία. «Ήταν σαν να βρισκόμουν στον δικό μου τόπο» λέει.

Οι ελληνικές λέξεις που ξέρει είναι ελάχιστες αυτό όμως δεν την εμποδίζει να απολαμβάνει τα ελληνικά έθιμα και τρέφει ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτά του Πάσχα. «Φέτος είμαι τυχερή. Την περίοδο του Πάσχα οι «Γάτες» θα είναι στην Πέρθη και έτσι θα είμαι κοντά στο σόι. Ανυπομονώ» λέει.
Οι «Γάτες» παρουσιάζονται στο θέατρο Rydges στην Μελβούρνη έως τις 28 Μαρτίου και αν αποφασίσετε να δείτε το συγκεκριμένο μιούζικαλ «η κόκκινη βασίλισσα» της σκηνής σίγουρα θα σας εντυπωσιάσει.