Ένας από τους ηγέτες της φυλής Ngarrindjeri των Αμπορίτζινις που ζουν κοντά στον ποταμό Murray, στη Νότια Αυστραλία, ξεκίνησε, πριν μία βδομάδα, ακολουθούμενος από ομάδα ανθρώπων της φυλής του, πορεία από τη Νότιο Αυστραλία μέχρι το Κουίνσλαντ.
Πρόκειται για τον Μέιτζορ Σάμερς, ο οποίος, αναφερόμενος στην πορεία της ελπίδας όπως την ονόμασε, είπε ότι, στην ουσία, πρόκειται για μια πανάρχαια τελετή των προγόνων του, κατά τη διάρκεια της οποίας οι άνθρωποι που λάμβαναν μέρος σ’ αυτή προσπαθούσαν να εξευμενίσουν τα πνεύματα των ποταμών που στέρευαν από την ανομβρία.

Οι πρόγονοί μας, όπως τόνισε, για χιλιάδες χρόνια που ακολούθησαν την εποχή των ονείρων (την μυθολογική τους δηλαδή εποχή) προέβαιναν σε αυτού του είδους την τελετή, ακολουθώντας την πορεία των ποταμών, προκειμένου να πείσουν τα πνεύματα να βάλουν τέλος στην ξηρασία που απειλούσε τη ζωή τους και το περιβάλλον στο οποίο ζούσαν.

Είπε ακόμα ότι στόχος της τελετουργικής αυτής πορείας είναι να βοηθήσει τους Αμπορίτζινις σήμερα να γίνουν και πάλι φορείς των πανάρχαιων παραδόσεων των προγόνων τους, οι οποίοι και έτρεφαν βαθιά αγάπη και αφοσίωση στο περιβάλλον τους.

Αυτό που επιχειρούμε με την πορεία αυτή, είναι να σιγουρέψουμε ότι αυτή μας η παράδοση που βασίζεται πάνω στην οικολογική ισορροπία, δεν θα ξεχαστεί και δεν θα σβήσει από τη μνήμη μας.

Πριν λίγες μέρες, η ομάδα αφού πέρασε από την Mildura της Βικτώριας, έφτασε στο Wentworth του  NSW στο σημείο ακριβώς που συναντώνται οι ποταμοί Murray και  Daring. Λόγω των ποταμών, η περιοχή αυτή κατοικείτο για χιλιάδες χρόνια από διάφορες φυλές αυτοχθόνων, όπως έγινε και αργότερα, όταν άρχισαν να φτάνουν εκεί οι πρώτοι αγγλοσάξονες άποικοι.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο συναντήθηκαν οι δύο πολιτισμοί, με αυτόν τον αγγλοσαξόνων να εξοστρακίζει αυτόν των ιθαγενών, μετά τους διωγμούς που υπέστησαν οι τελευταίοι για 150 χρόνια, που ακολούθησαν την βρετανική εισβολή και κατοχή, η οποία υπό διάφορες μορφές συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.
Ο μεγάλος αριθμός των Αμπορίτζινις που ζούσε, για αυτονόητους λόγους, στις όχθες αυτών των ποταμών, άρχισε σταδιακά να μειώνεται μετά τη βίαιη εγκατάσταση των αποίκων, οι οποίοι τους εκτόπιζαν από τη γη τους, προκειμένου να την καλλιεργήσουν ή να την χρησιμοποιήσουν ως βοσκοτόπια.
Κατά τη διάρκεια της πορείας, που θα τελειώσει στο Κουίνσλαντ μετά από μήνες, θα λαμβάνουν μέρος σε αυτήν και αυτόχθονες που κατοικούν ακόμα στις περιοχές απ’ όπου περνά το ποτάμι.

Όλοι μαζί, με χορούς και άλλες εκδηλώσεις, κατά τη διάρκεια της τελετουργικής πορείας, θα προσεύχονται στο πνεύμα των ποταμών.
Στόχος της λιτανείας που κάνουν είναι να γεμίσουν πάλι οι κοίτες των ποταμών με νερό.

Ας σημειώσουμε εδώ, ότι φέτος, μετά από 12 χρόνια συνεχιζόμενης ξηρασίας, ήταν η πρώτη χρόνια που οι βροχοπτώσεις στο νότιο Κουίνσλαντ και τη βόρεια Ν.Ν.Ουαλία ξεπέρασαν κάθε προσδοκία για τα στατιστικά χρονικά της χώρας.

Οι βροχοπτώσεις και οι πλημμύρες που ακολούθησαν γέμισαν και τα ποτάμια των περιοχών αυτών, πολλά εκ των οποίων είχαν στερέψει εδώ και χρόνια.
Το νερό των βροχοπτώσεων ήταν κατά τόπους τόσο πολύ που ήταν αρκετό να υπερχειλίσει τα ποτάμια, τα οποία με τη σειρά τους μετέφεραν μεγάλες ποσότητες νερού μέχρι και τη Νότια Αυστραλία, η οποία και συνεχίζει να πλήττεται από την παρατεταμένη ανομβρία.