Στις 12 Σεπτεμβρίου 2010 συμπληρώνονται ακριβώς δυόμισι χιλιάδες χρόνια από την ιστορική και θρυλική μάχη του Μαραθώνα. Η πεδιάδα του Μαραθώνα είχε γίνει ξακουστή από τα κατορθώματα του Θησέα όπου σκότωσε το μαραθώνιο ταύρο, αλλά και από την εκστρατεία του Ευρυσθένη.
Κυρίως, όμως, ο Μαραθώνας έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο για τη διάσημη μάχη κατά την οποία 10.000 Αθηναίοι και 1.000 Πλαταιείς, που οδηγήθηκαν από το Μιλτιάδη, κατατρόπωσαν τις 100.000 Πέρσες το 490 π.Χ. Η περίφημη αυτή μάχη, αλλά και η θριαμβευτική νίκη των Ελλήνων κατά των Μήδων, ή Περσών, αναπτέρωσε αφάνταστα το ηθικό τους και αποτέλεσε την κοινή αφετηρία για σπουδαιότερα κατορθώματα.
Αργότερα, στη θέση της ένδοξης μάχης για να τιμηθούν οι πεσόντες, υψώθηκε μεγαλοπρεπής τύμβος, τον οποίο τον στόλιζαν δέκα κίονες, με χαραγμένα τα ονόματα των πεσόντων κατά φυλές. Για τους Πλαταιείς νεκρούς αναγέρθηκε ιδιαίτερος τύμβος. Κοντά στους τύμβους κτίστηκε ιδιαίτερο τρόπαιο από άσπρη πέτρα και σε τούτο το λαμπρό τρόπαιο χάραξαν το αναμνηστικό επίγραμμα του Σιμωνίδη:
ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΜΑΧΟΥΝΤΕΣ
ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΜΑΡΑΘΩΝΙ
ΧΡΥΣΟΦΟΡΩΝ ΜΗΔΩΝ
ΕΣΤΟΡΕΣΑΝ ΔΥΝΑΜΙΝ
Στη σημερινή μας γλώσσα θα μπορούσαμε να το αποδώσουμε ως εξής:
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΜΥΝΟΜΕΝΟΙ
ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΣΤΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝΑ
ΤΩΝ ΧΡΥΣΟΝΤΗΜΕΝΩΝ ΠΕΡΣΩΝ
ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ
Για την ιστορία θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στη μάχη αυτή, αλλά και δέκα χρόνια αργότερα με τη θυσία των Ελλήνων στις Θερμοπύλες και του Λεωνίδα τον Αύγουστο του 480π.Χ., και αργότερα τη νικηφόρα ναυμαχία στη Σαλαμίνα στις 22-9-480π.Χ. με ναύαρχο το Θεμιστοκλή, οι βλέψεις των Περσών να πατήσουν το πόδι τους και να μπούνε στην Ευρώπη εξανεμίστηκαν. Όλοι οι σοβαροί ιστορικοί του κόσμου τονίζουν με βεβαιότητα ότι χωρίς τις ελληνικές νίκες στο Μαραθώνα και στη Σαλαμίνα, η ιστορία της Ευρώπης θα ήταν τελείως διαφορετική μια και ο ασιατικός επεκτατισμός θα αλλοίωνε τα πάντα.
Για να τιμηθούν όλα τα ανωτέρω, αλλά και σε ανάμνηση της νίκης των Ελλήνων κατά των Περσών, καθιερώθηκε από τους πρώτους Διεθνείς Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα το 1896 ο Μαραθώνιος δρόμος, ο οποίος πραγματοποιείται από τότε ανελλιπώς και αδιαλείπτως σε όλους τους Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι σήμερα, προσδίδοντας σ’ αυτούς το ανθρώπινο μεγαλείο της αντοχής. Εδώ ας αναφέρουμε τον πρώτο νικητή του πρώτου Μαραθώνιου δρόμου που ήταν ο Έλληνας Σπύρος Λούης, ο οποίος το δρόμο αντοχής των 42 χλμ. τον έκανε σε 2 ώρες και 55 λεπτά.
Η ιστορία, επίσης, αναφέρει τον ημεροδρόμο κήρυκα των Αθηναίων, τον διάσημο Φειδιππίδη, ο οποίος στάλθηκε στη Σπάρτη το 490 π.Χ για να ζητήσει τη βοήθεια των Σπαρτιατών μόλις προσορμίστηκαν στο Μαραθώνα οι Πέρσες. Η παράδοση ταυτίζει τον Φειδιππίδη με τον οπλίτη που έφερε στους Αθηναίους την είδηση της νίκης των Ελλήνων κατά των Περσών στο Μαραθώνα και μετά τη λέξη «ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ» εξέπνευσε.
Συμπληρώνονται φέτος δυόμισι χιλιάδες χρόνια ακριβώς από ένα ιστορικό ορόσημο για την Ελληνική Ιστορία. Πώς θα το τιμήσουμε στη Μελβούρνη, στη Διασπορά, αλλά και στην Ελλάδα; Είναι μία άξια επέτειος μνήμης. Τα σχολεία μας, οι οργανώσεις μας, αλλά και κάθε Έλληνας ή Ευρωπαίος έχει ανθρώπινο χρέος να ονομάσει το έτος 2010, ως έτος της ένδοξης μάχης του Μαραθώνα και να διδαχτεί από αυτήν το ιδανικό της Ελευθερίας.