Ωραία ήταν, αλλά θάλασσες σαν τις ελληνικές, δεν βρίσκεις πουθενά… Αυτή είναι η μόνιμη επωδός φίλων και γνωστών που επιστρέφουν από διάφορους εξωτικούς «παραδείσους» του πλανήτη, μ’ ένα μεγάλο «αλλά» στις αποσκευές τους. Διότι τι να την κάνεις την απέραντη και απαλότατη, σαν πούδρα, αμμουδιά, όταν η θάλασσα είναι «σούπα»;
Από την άλλη, στη μικρή Ελλάδα με τη μεγάλη ακτογραμμή (16.000 χιλιόμετρα είναι αυτά!) και με την απίστευτη ποικιλία τοπίου, όπου και το πιο μικρό νησί κρύβει παραλίες – θησαυρούς, η έλλειψη εναλλακτικών λύσεων για τα θαλασσινά μπάνια ουδέποτε υπήρξε πρόβλημα. Στις σελίδες που ακολουθούν, συντάκτες ξεχωρίζουν 80 παραλίες ανά την επικράτεια – αμμώδεις ή με βότσαλα, οργανωμένες ή δυσπρόσιτες, για οικογένειες ή «ερημίτες» – και τις… μοιράζονται μαζί σας, ταξινομημένες γεωγραφικά. Καλά μπάνια!

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-ΘΡΑΚΗ

Αμμόλοφοι (Καβάλα)
Η πιο διάσημη παραλία της Ανατολικής Μακεδονίας, στην Πέραμο της Καβάλας. Περίπου 1 χλμ. από τη Ν. Πέραμο, μια μεγάλη παραλία μήκους 3 χλμ. με ψιλή άμμο, κρυστάλλινη και ρηχή, θυμίζει εξωτικό προορισμό. Έχει την ιδιαιτερότητα να χωρίζεται από βραχάκια σε τρεις παραλίες, γνωστές ως πρώτοι, δεύτεροι και τρίτοι Αμμόλοφοι. Φυσικά και υπάρχουν μέρη ερημικά και μέρη με beach bar. Τα Σαββατοκύριακα γίνεται κόλαση, τις καθημερινές νιώθεις πρωτόπλαστος. Έχει και site: www.ammolofoi.com. Γ. Τ.

Παράδεισος (Θάσος)
Βρίσκεται κάτω από έναν απότομο λόφο κοντά στον κεντρικό δρόμο, 2 χλμ. νότια από τα Κοίνηρα. Παραλία απίστευτου κάλλους, η ομορφότερη του νησιού, με ολόλευκη άμμο και βλάστηση τριγύρω που δίνει στη θάλασσα χρώμα Καραϊβικής. Ελάχιστες ψάθινες ομπρέλες σε πολύ φθηνή τιμή και ένα μικρό καφέ για την περίπτωση που χρειαστείτε κάτι. Εδώ θα έρθετε για κολύμπι, αλλά και για να απολαύσετε ένα μαγικό τοπίο. Γ. Τ.

Κήποι (Σαμοθράκη)
Βρίσκεται στην ανατολική άκρη του νησιού, στην άκρη του ασφαλτόδρομου που περνά από τα Θέρμα και είναι πολύ ήσυχη. Είναι επίσης μεγάλη και δίνει τη δυνατότητα να βρεθείτε μόνοι με την παρέα σας. Έχει μαύρο βότσαλο, γεγονός που σημαίνει ότι η ομπρέλα θαλάσσης είναι βασική προϋπόθεση για να μην «ξεροψηθείτε». Όσο για τη θάλασσα, είναι βαθιά και δροσερή. Γ. Ζ.

Σιθωνία (Χαλκιδική)
Ακτή Καλογριάς. Ένας τροπικός παράδεισος χαμένος μέσα σε πεύκα και τιρκουάζ θάλασσα. Μία από τις κορυφαίες παραλίες της Χαλκιδικής, ιδανική και για καταδύσεις. Κολυμπήστε άφοβα στο νησάκι απέναντι και στα πέριξ. Μόλις 7 χλμ. από τη Νικήτη, αποτελεί δημοφιλή οικογενειακό προορισμό, χωρίς να λείπουν και οι νεανικότερες παρέες. Κατάλευκη άμμος και βλάστηση που κατεβαίνει μέχρι τη θάλασσα καθιστώντας την ομπρέλα… αχρείαστη Γ. Τ.

 Τορώνη. Η παραλία της Τριστινίκας είναι η πιο χίπικη παραλία της Χαλκιδικής. Κάτω από το λόφο που δεσπόζει το έθνικ beach bar, υπάρχει μια μεγάλη κατηφορική παραλία με λευκή άμμο όπου μαζεύεται το πιο εναλλακτικό κοινό της Χαλκιδικής. Αν όμως είσαι ακόμη πιο ψαγμένος και δεν θέλεις ούτε τον ελάχιστο κόσμο της παραλίας, ο «Κρυφός Παράδεισος», χαμένος μέσα σε χωματόδρομους και καλαμιές, ακριβώς δίπλα, είναι ιδανικό μέρος για απομόνωση. Αν πεινάσεις, υπάρχει η «ταβέρνα του Σωτήρη», μοναδική λύση ακόμη και για μικρά ψώνια, όπως νερό κ.λπ. Γ. Τ.
 Kαλαμίτσι. Μικρός κολπίσκος πάνω στο «νύχι» του μεσαίου ποδιού, με καλόγουστη υποδομή και comme il faut παρουσίες. Τα νερά θυμίζουν πισίνα, οι κόκκοι άμμου έχουν μέγεθος διαμαντιού, ο κοντινός βράχος συνδυάζει ήπια ορειβασία, εξερεύνηση και κολύμπι για την πιτσιρικαρία, το beach bar διαθέτει ψάθινες ομπρέλες (δεν χρεώνονται), εξαιρετικές βυσσινάδες, χαλαρωτικό σάουντρακ και διακριτικό σέρβις. Φινλανδικές οικογένειες, Σλοβάκες συλφίδες και πολωνικά ζευγάρια φτιάχνουν ένα αρμονικό μείγμα παραθεριστών με χαμηλά ντεσιμπέλ επικοινωνίας. Α. Ρ.

Πλάκα Λιτόχωρου (Πιερία)
Μία από τις δημοφιλέστερες παραλίες της Πιερίας στη σκιά του Ολύμπου, με μεγάλη ιστορία και εξαιρετικές παλιές βίλες από τη δεκαετία του ’60 και του ’70, έργα γνωστών αρχιτεκτόνων. Η παραλία έχει βότσαλα και, σε συνδυασμό με τη γειτονική Γρίτσα, προσφέρει τα πάντα, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Φετινό δημοφιλές στέκι το Aqua Nova, με πάρτι και συναυλίες όλο το καλοκαίρι. Γ. Τ.

Kαστρί Λουτρό (Πιερία)
Το «μάτι του ψαριού» (αγγλιστί «Fish Eye», αλλά και «φυσάει»!) δεν βρίσκεται σε νησί, αλλά στις παραλίες της Πιερίας, μεταξύ Λάρισας και Κατερίνης. Σεπαρέ με λευκά καραβόπανα, κορμοί ξύλων, αναπαυτικές ξαπλώστρες, μπιτς βόλεϊ, αμμώδης παραλία, κοκτέιλ, χυμοί, φρέσκα σαντουιτσάκια και μουσική υπόκρουση που δεν κουράζει. Η Μύκονος στον Όλυμπο! Αν. Σ.

ΘΕΣΣΑΛΙΑ – ΒΟΡΕΙΕΣ ΣΠΟΡΑΔΕΣ

Κουτσουπιά (Ν. Λαρίσης)
Πανέμορφη παραλία με χοντρή άμμο, ανατολικό προσανατολισμό και πάρα πολύ πράσινο, μια και το δάσος του Κισσάβου «κατεβαίνει» μέχρι τη θάλασσα. Υπάρχουν αρκετές ταβέρνες στην περιοχή και η πρόσβαση γίνεται από την παραλιακή οδό που συνδέει τη Βελίκα με το Στόμιο και την εθνική οδό στα Τέμπη. Ντ. Κ.

Μυλοπόταμος (Ανατολικό Πήλιο)
Oργιώδης βλάστηση τριγύρω, λευκό χοντρό βότσαλο, γαλαζοπράσινα νερά και θέα στο απέραντο… Αιγαίο! Κοντινότερο χωριό: η καταπράσινη Τσαγκαράδα. Κ. Β.

Σπηλιά Θέτιδας (Νότιο Πήλιο)
Βρίσκεται κοντά στο χωριό Πλατανιά και είναι προσβάσιμη από τη θάλασσα. Μικρή απάνεμη παραλία με χοντρή άμμο και προσανατολισμό ΝΑ. Στο δεξί μέρος υπάρχουν δύο θαλάσσια σπήλαια, και τα δύο επισκέψιμα είτε από ανθρώπους είτε από φώκιες και αγριοπερίστερα! Ντ. Κ.

Λαλάρια (Σκιάθος)
Η περίφημη Τρύπια Πέτρα (ένας, αν μη τι άλλο επιβλητικός βράχος) σχηματίζει φυσική γέφυρα πάνω από τα βαθυγάλαζα νερά. Λευκά, ολοστρόγγυλα βότσαλα έχουν λειανθεί και ασπρίσει από τα δυνατά κύματα. Kαι όταν «πιάνει» βοριάς, η παραλία σηκώνει πανύψηλα κύματα. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νησιού και η πρόσβαση γίνεται μόνο με καΐκια από τη Χώρα. Λ. Ντ.

Λεφτός Γιαλός (Αλόννησος)
Δεν είναι μόνο το βότσαλο και τα βαθιά γαλαζοπράσινα νερά που θα σας κερδίσουν σ’ αυτή την παραλία. Το μεγαλύτερο ατού της είναι η ταβέρνα «Ελαιώνας», με τις εξαιρετικές ντόπιες συνταγές και κυρίως τα προϊόντα από τη γη της Αλοννήσου. Γ. Ζ.

ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ

Παρθενόμυτος (Λήμνος)
Η σχετικά δύσκολη πρόσβαση (χωματόδρομος μετά το χωριό Αγία Σοφία) κρατά τα πλήθη μακριά. Ευτυχώς, γιατί έτσι ο Παρθενόμυτος παραμένει ένας επίγειος παράδεισος για τους λίγους και τυχερούς που κάνουν τον κόπο να φτάσουν έως εδώ, στη νοτιοανατολική άκρη του νησιού. Πεντακάθαρη άμμος, κοχύλια και ησυχία. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Αλ. Μ.

Εφταλού (Μυτιλήνη)
Όσοι αρέσκονται σε σκωτσέζικα ντους μπορούν να κάνουν πρώτα μια βουτιά στα θερμά λουτρά ακριβώς πάνω στην παραλία. Δεν συνιστάται σε καρδιοπαθείς, αλλά μόνο σε όσους αγαπούν τις βαθιές κρύες θάλασσες. Διαλέξτε έναν από τους μικρούς ορμίσκους που σας δίνουν τη δυνατότητα να είστε πιο ήσυχα σε σχέση με τη μεγάλη παραλία, όπου όμως υπάρχουν όλες οι υποδομές. Γ. Ζ.

Μαύρα Βόλια (Χίος)
Όπως ακριβώς το λέει και το όνομά τους. Μαύρα χοντρά βότσαλα και βαθιά σκουρόχρωμα νερά στο νότιο τμήμα του νησιού, 5 χλμ. από το Πυργί. Δεν είναι μία παραλία, αλλά τρεις, με καλή φήμη, και οργάνωση. Κ. Β.

Άγιος Ισίδωρος (Σάμος)
Παραλία με ψιλό βότσαλο και υπόγεια νερά που αναβλύζουν από τη θάλασσα. Βρίσκεται στα βορειοδυτικά της Σάμου, περίπου κάτω από την Καλλιθέα. Μια απομονωμένη παραλία με το εξαιρετικό ταβερνάκι της κυρίας Αγγελικής και τρία ενοικιαζόμενα δωμάτια. Ντ. Κ.Ντ. Κ.

Καμάρι (Φούρνοι)
Ένας πολύ μικρός οικισμός του νησιού Φούρνοι που έχει μπροστά του ένα ψαράδικο λιμανάκι και παραπλεύρως μια μικρή αμμώδη παραλία με νοτιοανατολικό προσανατολισμό. Υπάρχει μόνο ένα ταβερνάκι, η «Αλμύρα», όπου διά χειρός κυρίας Αγγελίνας θα φάτε ωραίο σπιτικό φαγητό. Το Καμάρι απέχει από τη Χώρα 8 χλμ. Ντ. Κ.

ΕΥΒΟΙΑ

Αρχάμπολη
Πανέμορφη πλην δύσκολη στην πρόσβαση παραλία της Νότιας Εύβοιας, ανατολικά της Καρύστου προς Κάβο Ντόρο. Η παραλία, ένας μικρός όρμος, είναι η κατάληξη ενός φαραγγιού που διαρρέεται από χείμαρρο. Έχει άμμο και ψιλό βότσαλο, νότιο προσανατολισμό, άφθονα αρχαϊκά ερείπια και ενίοτε φώκιες! Η πρόσβαση γίνεται είτε με σκάφος είτε από το μονοπάτι Θύμι – Αρχάμπολη (περίπου 3 χλμ.). Το Θύμι από την Κάρυστο απέχει 50 χλμ. Ντ. Κ.

Χερόμυλος / Στόμιο
Ιδανική διαδρομή: φέρι-μποτ από Αγία Μαρίνα προς Στύρα (40 λεπτά), κατεύθυνση προς Κύμη και στο χωριό Κριεζά αριστερά για Αγίους Αποστόλους. Λίγο πριν από την άφιξη στο χωριό, ακολουθείτε τις ταμπέλες αριστερά προς Στόμιο και Χερόμυλο. Ακολουθεί βατός χωματόδρομος 3 χιλιομέτρων. Επιλογή παραλίας αναλόγως γούστων: στο Χερόμυλο το σεμνό beach bar ενίοτε δυναμώνει το volume και ο κόσμος νεανίζει, στο Στόμιο μαζεύονται κατασταλαγμένοι φίλοι της θάλασσας και των ταπεινών απολαύσεων (και κόβει περισσότερο όταν πιάνουν μποφόρια). A. Ρ.

Κρύα Βρύση
Μεγάλη παραλία πάνω από το Μαντούδι. Έχει μήκος περίπου 2 χλμ., «βλέπει» ανατολικά και αποτελείται από χοντρή άμμο και λεπτό βοτσαλάκι. Στη μία άκρη εκβάλλει ένα μικρό ποτάμι και εκεί υπάρχει άφθονη βλάστηση, κυρίως πλατάνια. Ο μικρός οικισμός βρίσκεται περίπου στα 300 μ. από την παραλία και υπάρχουν λίγες ταβέρνες. Η πρόσβαση από τον κύριο άξονα Χαλκίδας – Αιδηψού, στα 3 χλμ. μετά το Μαντούδι στρίβετε δεξιά για Κρύα Βρύση. Ντ. Κ.

Γρεγολίμανο
Πεύκα που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα, χρυσαφένια αμμουδιά και βαθυγάλανα νερά συνθέτουν το τοπίο. Ένα κομμάτι της καλύπτεται από τις εγκαταστάσεις του Club Méditerranée, ιδανικό κατάλυμα για διακοπές με παιδιά (www.clubmed.gr).
Το διπλανό χωριό, ο Άγιος Γεώργιος, φημίζεται για το φρέσκο ψάρι, ενώ από τον γραφικό κολπίσκο του μπορείτε να φτάσετε με καΐκι μέχρι τα Λιχαδονήσια. Ο βυθός της περιοχής είναι εξαιρετικά πλούσιος και, αν σας αρέσουν οι καταδύσεις, θα έχετε την ευκαιρία να ανακαλύψετε… παλιά ναυάγια. Αν. Σ.

ΚΥΚΛΑΔΕΣ

Βόρη (Άνδρος)
Ένας μικρός παράδεισος με πεντακάθαρα νερά, ψιλό βότσαλο και ένα μισοβυθισμένο εμπορικό καράβι κολλημένο στα βράχια. Υπέροχη παραλία στη βορειοανατολική πλευρά, απάνεμη στα καλοκαιρινά μελτέμια, ό,τι πρέπει για ολοήμερη εξόρμηση. Ιδανική και για ψαράδες, αφού θεωρείται από τους καλύτερους ψαρότοπους του νησιού. Πρόσβαση από το χωριό Βουρκωτή. Αν. Σ.

Aλυκό (Νάξος)
Όμορφη παραλία στα νότια της Νάξου με νοτιοανατολικό προσανατολισμό, λεπτή άμμο και ένα μικρό κεδροδάσος για να σας προσφέρει λίγη σκιά. Από τη Χώρα απέχει 21 χλμ. Ντ. Κ.

Αμοργός
Aγία Άννα. Δημοφιλής αλλά διαχρονική επιλογή. Kάτι ήξερε ο Λυκ Mπεσόν (σ.σ. σκηνοθέτης του περίφημου «Aπέραντου Γαλάζιου»). Πάντως το σκηνικό βράχια από πίσω, λεπτό βοτσαλάκι, γαλανό νερό και Mοναστήρι Xοζοβιώτισσας μετράει. Προσοχή στους ανέμους. B.Δ.
 Άγιος Παύλος. Aπό ψηλά η παραλία μοιάζει με μια λεπτή λευκή γραμμή μέσα στη θάλασσα. Μόλις κατεβείτε, θα συναντήσετε μια λωρίδα στεριάς, η οποία μπαίνει στο νερό και δημιουργεί μια παραλία σχεδόν ιδιωτική. Η αμμουδιά της, με τη λευκή, ψιλή άμμο, φέρνει στο μυαλό παραλίες της Καραϊβικής. Για σκιά, όμως, ούτε λόγος. Πάρτε οπωσδήποτε ομπρέλα. Κι αν έχετε όρεξη για λίγη περιπέτεια, κολυμπήστε ώς το απέναντι ξερονήσι, τη Νικουριά – θα σας πάρει γύρω στη μισή ώρα. Και αν μετά από τόσο κολύμπι πεινάσετε, απολαύστε φρεσκότατο ψάρι στην παρακείμενη ταβέρνα του μπαρμπα-Γιάννη. Ελ. Κ.

Λιόλιου (Σχοινούσσα)
Γραφικός και ήρεμος κόλπος με πεντακάθαρα νερά και το ομώνυμο ξενοδοχείο σε απόσταση αναπνοής για τα απαραίτητα. Τοπίο αμιγώς κυκλαδίτικο σε μία απ’ τις… μικρές του συμπλέγματος. Κ. Β.

Πορί (Πάνω Kουφονήσι)
Είτε θα πάτε με το καραβάκι, είτε με αυτοκίνητο, είτε (αν αντέχετε) θα το κόψετε με τα πόδια γιαλό-γιαλό. Λόγω μεγέθους, η παραλία δύσκολα γνωρίζει συνωστισμό, αλλά, παρ’ όλα αυτά, τον Αύγουστο η προσέλευση αυξάνεται θεαματικά. Χρυσή αμμουδιά και γαλαζοπράσινα νερά με τροπική εσάνς. Αλ. Μ.

Τζαμάικα (Κάτω Κουφονήσι)
Μικρούλα παραλία, αγκαλιασμένη και σκιερή για αρκετές ώρες από χαμηλό βράχο, ιδανική για beach party με λίγους και εκλεκτούς. Όπως σε όλο το Κάτω Κουφονήσι (στο οποίο σημειωτέον θα ‘ρθείτε με καραβάκι από το Πάνω Κουφονήσι), έτσι κι εδώ η άμμος είναι πλούσια σε άργιλο. Τολμήστε peeling χωρίς καμία χρέωση. Β. Κ.

Σέριφος
Kαλό Aμπέλι. Ψιλή κατάξανθη άμμος, πεντακάθαρα νερά και ησυχία. Θα αφήσετε το αυτοκίνητο στο τέρμα του δρόμου και θα συνεχίσετε με τα πόδια για 10 – 15 λεπτά, ακολουθώντας το κατηφορικό μονοπάτι. Κι αφού λιαστείτε τεμπέλικα κάτω από το δυνατό σεριφιώτικο φως, θα κολυμπήσετε ώς τους διπλανούς ερημικούς κολπίσκους. Beach bar και καντίνες εδώ δεν υπάρχουν, συνεπώς προνοήστε για νερό και λοιπά «εφόδια». Αλ. Μ.
Mεγάλο Λιβάδι. Το βιομηχανικό της παρελθόν μαρτυρούν τα απομεινάρια των παλιών μεταλλείων (βαγονέτα, ράγες, σκάλα φόρτωσης) και το νεοκλασικό κτίσμα με τους φοίνικες, όπου στεγαζόταν το Διοικητήριο. Όμως, δεν θα έρθετε τόσο γι’ αυτήν (η Σέριφος έχει σίγουρα καλύτερες) όσο για την ταβέρνα του Κύκλωπα: καταφτάστε εγκαίρως, γιατί η κουζίνα αδειάζει γρήγορα. Και θυμηθείτε πως ο αλανιάρης κόκορας είναι η σπεσιαλιτέ, στην οποία δύσκολα θα αντισταθείτε. Αλ. Μ.

Πουλάτη (Σίφνος)
Είτε με το αυτοκίνητο από τον κακοτράχαλο δρόμο από Αρτεμώνα είτε με τα πόδια από το χωριό, τα απότομα σκαλιά του τέλους της διαδρομής δεν τα γλιτώνετε. Κάτω απ’ αυτά, όμως, ένας ονειρεμένος κολπίσκος, από τους ελάχιστους στις Κυκλάδες με πρασινογάλανα νερά και ελάχιστους λουόμενους. Tip: για την επιστροφή, πάρτε το μονοπάτι για το Κάστρο προς αποφυγήν της ανηφόρας. Β. Δ.

Μήλος
Σαρακήνικο. Το ηφαιστειογενές πέτρωμα του νησιού δημιούργησε αυτήν τη… σεληνιακού τύπου παραλία. Τους δύο καυτούς μήνες του καλοκαιριού θα δείτε δεκάδες τουρίστες διάσπαρτους πάνω στα λευκά βράχια. Η σκιά που έχει είναι ελάχιστη: αν δεν προνοήσετε, θα αποκτήσετε μαύρισμα τροπικό, βοηθούσης και της αντανάκλασης πάνω στο λευκό. Ελ. Κ.
 Kλέφτικο. Ακούει και στο… παρατσούκλι «Θαλασσινά Μετέωρα». Τα λευκά βράχια στη μέση του πελάγους σχηματίζουν εντυπωσιακές σπηλιές, ενώ ο αντικατοπτρισμός τους στη θάλασσα συνθέτει ένα τοπίο μοναδικό. Θα κάνετε βουτιά από το καΐκι που θα σας φέρει ώς εδώ και θα απολαύσετε διαυγή, σμαραγδένια νερά, να τα πιεις στο ποτήρι. Ορμητήριο πειρατών το πάλαι ποτέ, αυτό είναι ίσως και το πιο πολυφωτογραφημένο σημείο του νησιού. Αλ. Μ.

Αλυκή (Κίμωλος)
Πανέμορφη παραλία με ψιλή άμμο, νότιο προσανατολισμό και πολλά αρμυρίκια για φυσική και δροσερή σκιά. Απέχει μόνο 4 χλμ. από την Ψάθη, το λιμάνι του νησιού, ενώ υπάρχουν και ταβέρνες, αν σας ανοίξει η όρεξη! Ντ. Κ.

Κάππαρη (Μύκονος)
Τα τιρκουάζ νερά της, η ψιλή άμμος και το εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα με θέα το ιερό νησί της Δήλου θα σας αποζημιώσουν για το περπάτημα στο απότομο κατηφορικό μονοπάτι. Βρίσκεται κοντά στην εκκλησία του Αϊ-Γιάννη, στη βορειοδυτική πλευρά του νησιού, και είναι περιτριγυρισμένη από βράχια. Το γεγονός ότι παραμένει χωρίς οργάνωση την έχει προστατέψει από τον μαζικό τουρισμό. Ν. Σ.

Μπαξέδες (Σαντορίνη)
Είναι δύσκολο στη Σαντορίνη να βρείτε ήσυχη παραλία τον Αύγουστο. Αυτό, βέβαια, συμβαίνει γιατί δεν έχετε πάει στους Μπαξέδες. Είναι στη βορεινή πλευρά, πίσω από το χωριό Οία και, φυσικά, έχει μαύρο ψιλό βότσαλο. Στην αρχή της υπάρχει υποδομή με ομπρέλες, αλλά, αν θέλετε ησυχία, προχωρήστε παρακάτω. Το σκηνικό είναι μοναδικό, γιατί η παραλία έχει πίσω της αμμώδη βράχια σκαλισμένα από τον αέρα και το νερό. Η θάλασσα βαθαίνει σχετικά γρήγορα και μέσα έχει άμμο. Στον ασφαλτοστρωμένο δρόμο που περνά πιο πίσω, υπάρχουν αρκετές ταβέρνες για τα απαιτητά. Γ. Ζ.

Μαγγανάρι (Ίος)
Bρίσκεται στο νότιο άκρο του νησιού και χωρίζεται σε πέντε συνεχόμενες παραλίες, στρωμένες με άμμο ή βότσαλα. Ασύγκριτα γαλαζοπράσινα, κρυστάλλινα, με σμαραγδένιες αποχρώσεις, ρηχά, διάφανα νερά. Το κυριότερο: μακριά από το βουητό των κοσμικών πλαζ. Συνδέεται με χωμάτινο δρόμο αλλά και με πλωτό μέσο. Λ. Ντ.

Φλαμουρού (Ανάφη)
Απόκοσμη ομορφιά, προστατευμένη από τα αδιάκριτα βλέμματα. Θα τη βρείτε ακολουθώντας το εύκολο μονοπάτι που ξεκινά από το Κλεισίδι. Αν ζεσταθείτε στη διαδρομή, κάντε στάση για μια αναζωογονητική βουτιά στην ενδιάμεση παραλία Κατσούνι και συνεχίστε περπατώντας για λίγα λεπτά ακόμη. Από χρονιά σε χρονιά, ανάλογα με τον αέρα, η αμμουδιά «τραβιέται» κάνοντας τη Φλαμουρού άλλοτε βραχώδη και άλλοτε αμμώδη. Όποια εκδοχή της κι αν συναντήσετε, είναι βέβαιο πως θα υποκλιθείτε. Αλ. Μ.

Κάτεργο (Φολέγανδρος)
Στην πιο φημισμένη παραλία του νησιού η πρόσβαση γίνεται μόνο με καΐκι από τον Καραβοστάση. Τα δυνατά αυγουστιάτικα μελτέμια επιβάλλουν κάποιες φορές ακύρωση των προγραμματισμένων δρομολογίων, συνεπώς ενημερωθείτε προτού κατηφορίσετε στο λιμάνι. Ψιλό βοτσαλάκι, κρυστάλλινα νερά και ένας μεγάλος βράχος που προσφέρεται για θεαματικές βουτιές. Αλ. Μ.

* Οι υπόλοιπες καλύτερες παραλίες της Ελλάδας σε επόμενη ανάρτησή μας