Αρχίζουν από σήμερα οι εκδηλώσεις για την Κύπρο μας. Σε άλλες σελίδες της εφημερίδας υπάρχει ειδικό αφιέρωμα, όπως και ανακοινώσεις, για το πρόγραμμα των εκδηλώσεων.
Όπως θα δείτε, η Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα, μας προτρέπει να συμπαρασταθούμε «για να δείξουμε σε όλους ότι δεν ξεχνούμε και αγωνιζόμαστε».
Κανονικά θα έπρεπε, σαν τον Πέρση βασιλιά που είχε διατάξει κάθε πρωί να του θυμίζουν τους Αθηναίους: «Δέσποτα μην ξεχνάς τους Αθηναίους», να έχουμε κάποιον να μας λέει ή κάποια εφημερίδα να μας θυμίζει, σε κάθε της έκδοση, τη φράση… «Έλληνες μην ξεχνάτε τους Τούρκους».
Μνημόσυνο για τα παλικάρια που σκοτώθηκαν σαν σήμερα κι ένα φτερούγισμα σκέψης σ’ αυτούς, που για να μην πονάμε, τους βαπτίσαμε… «αγνοούμενους».
«Επιτέλους, τους ξεριζώσαμε…. (Κεμάλ Ατατούρκ, 13 Αυγούστου 1923).
Με τον παραπάνω τίτλο και με υπότιτλο «Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, της Θράκης και της Μ. Ασίας μέσα από τα Γαλλικά Αρχεία, έχει κυκλοφορήσει σε 7η Έκδοση το βιβλίο του Χάρη Τσιρκινίδη.
Την έκδοση του βιβλίου ανέλαβε το γνωστό Σωματείο «Παναγία Σουμελά».
Το βιβλίο μου δάνεισε ο εκλεκτός συμπάροικος, Χρήστος Μαγείρης. Διακαώς θα επιθυμούσα, αν μπορούσα, να το αναδημοσιεύσω ολόκληρο, σε συνέχειες, σε κάθε έκδοση της εφημερίδας μας. Δεν γίνεται.
Σήμερα, λίγα από τα «προλεγόμενα» του βιβλίου, για να ξαναθυμηθούμε και να ενωθούν με το «Δεν Ξεχνώ» της Κύπρου μας.
«Ο συγγραφέας αυτού του έργου μπορεί να είναι υπερήφανος, διότι προσφέρει ένα ανεκτίμητο ιστορικό και εθνικό έργο, που θα ενημερώσει τη νεολαία μας πάνω σ’ ένα καυτό θέμα και θα αφοπλίσει εκείνους, οι οποίοι αμφισβητούσαν ως χθες ότι η εξόντωση 353.000 Ελληνοποντίων δεν ήταν πράξη και σχέδιο γενοκτονίας.
Το απάνθρωπο φαινόμενο της γενοκτονίας, αιώνες τώρα, χαρακτηρίζει την πολιτική των εκάστοτε τουρκικών κυβερνήσεων. Από τη μάχη του Ματζικέρτ (1071) ως την πτώση της Αυτοκρατορίας των Μεγαλοκομνηνών της Τραπεζούντας (1461), από την εποχή του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου (1915) ως τη Συνθήκη της Λωζάννης (1923) και από τους βανδαλισμούς του 1955 ως την εισβολή στην Κύπρο (1974) ένας ήταν πάντοτε ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας, η εξόντωση του Ελληνισμού. Αυτή η γνωστή και βάρβαρη τακτική σε βάρος του Ελληνισμού τροφοδοτείται αδιάκοπα από το ανθελληνικό και αντιχριστιανικό μίσος και μένος και από την ανοχή και αδιαφορία των Χριστιανικών Κρατών!
Η εξαφάνιση κάθε τι μη μουσουλμανικής εθνότητας εξακολουθεί να αποτελεί όνειρο και επιδίωξη της τουρκικής πολιτικής.
Το 1911, σε συνέδριο, που έγινε στη Θεσσαλονίκη, πάρθηκε απόφαση από τους Νεότουρκους για εξόντωση Ελλήνων και Αρμενίων, η οποία έλεγε: ‘Η Τουρκία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα, όπου η μωαμεθανική δύναμη και οι μωαμεθανικές αντιλήψεις θα κυριαρχούν και κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα θα καταπνίγεται… Και είναι ολοκάθαρο ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει με την πειθώ. Άρα πρέπει να χρησιμοποιηθεί βία…
Αυτών των σχεδίων και των απάνθρωπων επιδιώξεων, σήμερα στην εποχή μας, έχουν πικρή εμπειρία και οι Ελληνοκύπριοι, οι Κούρδοι και οι Έλληνες της Ίμβρου, Τενέδου και Κωνσταντινούπολης.
Ο Γερμανός αξιωματικός Λίμαν φον Σάντερς, εμπνευστής του σχεδίου γενοκτονίας των Χριστιανικών πληθυσμών της Μικρασίας καθοδηγώντας τις τουρκικές Αρχές υποστήριζε, μεταξύ άλλων απίστευτων μέτρων εξόντωσης του Ελληνισμού «…σας διαβεβαιώ… Με το σύστημα, που προτείνω, ο θάνατός τους θα είναι βέβαιος… η μισητή και άτιμη αυτή ράτσα θα ξεκληριστεί και θα χαθεί για πάντα»
Έτσι άρχιζε μια καινούργια γενοκτονία από το 1915 και συνεχίστηκε συστηματικά μετά την αποβίβαση του Κεμάλ Ατατούρκ στη Σαμψούντα (19-5-1919), με αρχηγό των τουρκικών συμμοριών, τον αιμοβόρο Λαζό Τοπάλ Οσμάν.
Ο Υπουργός των Εξωτερικών της Αυστρίας, αναφέρει: «Η πολιτική των Τούρκων είναι μέσο μιας γενικευμένης καταδίωξης του Ελληνικού στοιχείου, να εξοντώσει ολοσχερώς τους Έλληνες, σαν εχθρούς του κράτους, όπως πριν τους Αρμένιους».
Το 1992, ο ομότιμος καθηγητής του πανεπιστημίου της Βιέννης, Πολύχρονης Ενεπεκίδης, σε Διημερίδα που έγινε στην πόλη Λουντβισχάφεν της Γερμανίας, σε εισήγησή του, ανέφερε: «Η γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού έγινε, είναι υπαρκτό ιστορικό γεγονός, όπως τα χιλιάδες επίσημα έγγραφα Υπουργείων Εξωτερικών αποδεικνύουν…»
Ο Παναγιώτης Γ. Τανιμανίδης, που υπογράφει τα «προλεγόμενα». Μονολογεί και αναρωτιέται;
Γιατί τόσο ανθελληνικό και αντιορθόδοξο μίσος από τουρκικής πλευράς;
Γιατί μέχρι σήμερα οι Ελληνικές Κυβερνήσεις δεν αναγνώρισαν και δεν καταδίκασαν τη γενοκτονία;
Γιατί ο Οργανισμός Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν πήρε μέχρι σήμερα θέση καταδίκης της γενοκτονίας;
Αυτά τα λίγα για να μη ξεχνάμε τους Τούρκους. Αυτά τα λίγα για φωνάξουμε δυνατότερα ότι δεν ξεχνάμε την Κύπρο.