p>Τα κρούσματα υποτίμησης της νοημοσύνης του λαού από υπουργούς της κυβέρνησης Ραντ αυξάνονται με ταχύτερο ρυθμό από τα κρούσματα της γρίπης των χοίρων.
Τελευταίο κρούσμα υποτίμησης της νοημοσύνης μας είναι η προκλητική δήλωση της υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών, Τζένης Μακλίν, ότι η κυβέρνηση Ραντ «επενδύει» στην επαγγελματική ειδίκευση των ανειδίκευτων εργαζομένων μέσης ηλικίας.

Η κ. Μακλίν ξεστόμισε το μαργαριτάρι εν αμύνη, υπερασπιζόμενη την απόφαση της κυβέρνησης Ραντ να αυξήσει την ηλικία συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 χρόνια, που απορρίπτει το συνδικαλιστικό κίνημα.

Ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης για το οικονομικό έτος 2009-2010 περιλαμβάνει και το αμφιλεγόμενο μέτρο αύξησης της εργασιακής μας ζωής κατά 2 χρόνια, από το 2023. Ο προϋπολογισμός προβλέπει, επίσης, την αύξηση της σύνταξης γήρατος των έγγαμων συνταξιούχων κατά $32,19 την εβδομάδα και των άγαμων κατά $10,13 την εβδομάδα. Η κυβέρνηση αποφάσισε μετά από «ώριμη σκέψη» να καλύψει το κόστος αύξησης των συντάξεων αυξάνοντας την ηλικία συνταξιοδότησης από 65 χρόνια, που είναι σήμερα, σε 67 χρόνια. Σταδιακά, από το 2017 η ηλικία συνταξιοδότησης θα αυξάνεται κατά έξι μήνες ανά διετία μέχρι το 2023. Από το 2023, λοιπόν, ο Αυστραλός εργαζόμενος θα συνταξιοδοτείται στα 67 χρόνια του, αν αντέξει μέχρι τότε.

Η καινοτομία της «φιλολαϊκής», «φιλεργατικής» κυβέρνησης Ραντ ακυρώνει κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων, που απέκτησαν με σκληρούς αγώνες δεκαετιών – οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις του Τζον Χάουαρντ έπληξαν την εργατική τάξη με άλλα μέτρα, αλλά δεν τόλμησαν να παίξουν με την ηλικία συνταξιοδότησης. Η «τολμηρή», «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Κέβιν Ραντ τόλμησε να πλήξει τη βάση της, τον εργαζόμενο λαό, ιδιαίτερα τους εργαζόμενους στα ανθυγιεινά επαγγέλματα – οι αντοχές των οποίων εξαντλούνται ενωρίτερα από τις αντοχές των υπόλοιπων εργαζομένων – με το επιχείρημα ότι τα τελευταία χρόνια αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής, ζούμε περισσότερα χρόνια, άρα πρέπει να εργαζόμαστε περισσότερα χρόνια.

Το συνδικαλιστικό κίνημα αντιδρά έντονα στο αντεργατικό μέτρο και απειλεί με κατά μέτωπο σύγκρουση με την κυβέρνηση στο Ετήσιο Εθνικό Συνέδριο του Εργατικού Κόμματος.

Η κ. Μακλίν θεωρεί «άδικη» την κριτική που ασκείται στην προνοητική κυβέρνηση Ραντ, η οποία επενδύει σε μακροπρόθεσμα προγράμματα επαγγελματικής ειδίκευσης ή επανειδίκευσης εργαζομένων σε σκληρά επαγγέλματα. Η υπουργός προσπαθεί να μας πείσει, ότι η κυβέρνηση μεριμνά για την παραμονή στην ενεργό δράση εργαζομένων σε βαριά επαγγέλματα που η κόπωση «διαλύει», στην κυριολεξία, από τα πενήντα τους χρόνια.

Η κυβέρνηση, λέει η υπουργός, θα παρεμβαίνει πριν οι ανειδίκευτοι εργαζόμενοι «πιάνουν τα εξήντα και διαπιστώνουν ότι τα κορμιά τους δεν θα αντέξουν μέχρι τα 65 ή τα 67 χρόνια».

Ποιος ανειδίκευτος πενηντάρης θα αποφασίσει να αλλάξει επάγγελμα ή δουλειά στα πενήντα του για να συνεχίσει να εργάζεται μέχρι τα 67 του χρόνια; Ουδείς. Όχι, επειδή δεν θα το επιθυμεί ο ίδιος. Διότι θα τον απορρίπτει η αγορά εργασίας. Ήδη, οι άνεργοι πενήντα ετών και άνω είναι «αχρείαστοι», δεν «κάνουν» για τις περισσότερες επιχειρήσεις. Το ποσοστό απόρριψης των μεσήλικων και ηλικιωμένων εργαζομένων είναι μεγαλύτερο σε περιόδους αυξημένης ανεργίας, που η εργοδοσία έχει τη δυνατότητα να προσλαμβάνει νεώτερους, «παραγωγικότερους» εργάτες και τεχνίτες.

Φιλότιμη η προσπάθεια της υπουργού να αποπροσανατολίσει το λαό, αλλά απέτυχε. Η ηλικία συνταξιοδότησης δεν είναι διαπραγματεύσιμη και η κυβέρνηση θα πληρώσει το τίμημα στις επόμενες εκλογές.