Τώρα που διαβάζετε ετούτες τις γραμμές, εγώ βρίσκομαι πολύ μακριά – και θα βρίσκομαι πολύ μακριά για έξι μήνες

Ο Απολλώνιος γεννήθηκε στα Τύανα της Καππαδοκίας κι έζησε την ίδια ακριβώς εποχή με τον Χριστό

Ω φιλοπότη μου εσύ, Διόνυσε, κισσοστεφανωμένε!

«Ρε συ, τι με κοιτάς με μάτι αγριεμένο; Ξέρεις, μωρέ, ποιος είμαι εγώ; Κάρβουνο αναμμένο!»

Η ιστορία των ανθρώπων πάνω στη φλούδα της γης είναι ιστορία πολέμου

Στα γελαστά και καταπράσινα του παραδείσου τα λιβάδια να σεργιανίσω δεν ζητώ

Kαι γυμνικοί αγώνες

Στο πολυστέναχτο του Άδη το παλάτι εμείς δεν πάμε, φίλε μου, ούτε θα σεργιανίσουμε σε «τόπους χλοερούς», παραμυθητικούς

Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Τσάτσος -φιλόσοφος, ακαδημαϊκός, πρόεδρος της Δημοκρατίας, φίλος του Κωστή Παλαμά και γαμπρός του Γιώργου Σεφέρη- μου ήταν πολύ συμπαθής ως άνθρωπος

Έκπληξη και θλίψη!