ΜΕ την πιο εξωφρενική είδηση των τελευταίων ετών θα ξεκινήσω τη σημερινή στήλη.
Εξωφρενική, κατά την ταπεινή μου γνώμη, μιας και κάποιοι άλλοι μπορεί να την θεωρήσουν λο-γική.
Ο λόγος για την 17χρονη Ρουμάνα τενίστρια, Σιμόνα Χάλεπ, η οποία αποφάσισε να… μικρύνει το – πλούσια τα ελέη – στήθος της, το οποίο την ενοχλεί όταν αγωνίζεται, προκειμένου να ανέβει σε υψηλότερες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης από την 264η που βρίσκεται τώρα!
 
“ΜΕΓΑΣ είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου”, θα μουρμούριζε κάποιος, βλέποντας την προικι-σμένη από την φύση Σιμόνα να αγωνίζεται!
Τι θα λένε μετά την εγχείρηση;
“Γιατί κορίτσι μου;”.
 
Η Σιμόνα θεωρείται από τους ειδικούς ανερχόμενο αστέρι του τένις και η ίδια… μικραίνοντας το στήθος της, θέλει να βρεθεί στην 1η θέση.
Αξίζει, όμως, τέτοια θυσία, τι στιγμή που εκατομμύρια γυναίκες σε ολόκληρο τον πλανήτη χρυ-σοπληρώνουν ατελείωτα κιλά σιλικόνης για να γίνουν σαν την Σιμόνα;
 
ΤΟ μέλλον και η επιτυχία ή όχι της εγχείρησης θα δείξει…
Εξωφρενικό σίγουρα και εκατομμύρια γυναίκες θα αισθανθούν σαν τους φαλακρούς που βλέ-πουν άρρενες με πλούσια κόμη και κοντοκουρεύνται!
 
ΠΑΜΕ όμως και σε ένα πιο… σοβαρό θέμα.
Στο “δάχτυλο” του φουτμπόλερ του Ρίτσμοντ, Μπεν Κάζινς, στην τηλεοπτική κάμερα, που ξαφνι-κά έγινε ΚΥΡΙΟ θέμα σε όλη την επικράτεια και απορώ πώς δεν έχει κάνει ακόμη δήλωση ο πρωθυ-πουργός της χώρας.
 
Η λαϊκή μας ρήση λέει πολύ σοφά ότι “τον…. κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς”.
Θα πρέπει να ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπου ευθύνες για την διάσταση που πήρε το θέμα, έχει και εφημερίδα της πόλης μας, που συνηθίζει να “πουλάει” σκουπίδια, για… “μεταξωτές κορδέλες”.
 
ΑΝΤΙ να γράψει κάπου στα ψιλά ότι η, πέρα για πέρα αντιαισθητική ενέργεια του παίκτη, ήταν α-παράδεκτη και να την καταδικάσει, μεγέθυνε επικίνδυνα το όλο θέμα, δίνοντάς του μάλιστα και την ευκαιρία να διασκεδάσει το επεισόδιο, γράφοντας ότι πλάκα ήταν και πέρασε.
 
ΚΑΙ, βέβαια, πλάκα ήταν, αγαπητέ Μπεν, αλλά επειδή ζούμε σε μια κοινωνία όπου ευτυχώς υ-πάρχουν ακόμη κάποιες διαχωριστικές γραμμές για το “όμορφο” και το “άσχημο”, καλό είναι να προσέχουμε την παραβίαση τους.
Προσωπικά ούτε και με ενόχλησε το “δάχτυλο” γιατί πρόλαβα να “απαντήσω” για το τι θα πρέπει να το κάνει.
 
Η αισθητική μου προσεβλήθη και αυτό δεν έχει δικαίωμα να το κάνει κανένας, σε απλά καθημε-ρινά πράγματα, χωρίς να προκληθεί από εμένα.
Τονίζω το καθημερινά απλά πράγματα, γιατί σε γενικά και σοβαρά θέματα, η αισθητική μας έχει βιαστεί ανεπανόρθωτα!
 
ΞΑΦΝΙΑΣΕ θετικά, αλλά στεναχώρησε και κάποιους λίγους, η συνέντευξη του Γιώργου Βασιλόπουλου στον “Νέο Κόσμο” της περασμένης Πέμπτης.
Αυτοί που ξαφνιάστηκαν ευχάριστα, δεν έκρυβαν την χαρά τους που ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιρικούς παράγοντες της χώρας, με προσφορά τριών περίπου δεκαετιών στα ποδοσφαιρι-κά μας δρώμενα, έλυσε την σιωπή που είχε επιλέξει ως… άμυνα και είπε πράγματα που ήταν πέρα για πέρα ενδιαφέροντα.
 
Ο “Νέος Κόσμος” δεν είχε ποτέ πρόβλημα με τον “σοπρίμο”, αλλά ούτε και εκείνος με τον “Ν.Κ.” κάτι που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι την εφημερίδα μας διάλεξε για να μιλήσει, μετά από πολλά χρόνια.
Απλώς, όπως και ο ίδιος εξήγησε στην συνέντευξή του “η εποχή εκείνη – όταν αποχώρησε από την προεδρία – ήταν παράξενη και πιεστική και δεν είχες την άνεση να εκτιμήσεις ψύχραιμα κά-ποια πράγματα”.
 
ΜΙΑ θέση και άποψη που μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους εδώ στο αθλητικό τμήμα του “Ν.Κ.”…
 
ΝΑ πω όμως δυο λόγια και για τους μετρημένους στα δάχτυλα, που απογοητεύτηκαν με την συ-νέντευξη του προέδρου των τριών εθνικών πρωταθλημάτων και του ηπειρωτικού της Ωκεανίας.
Είναι οι λίγοι “ψεύτες και αχάριστοι”, που βάλουν μόνιμα κατά του αθλητικού “Ν.Κ.” και δεν είδαν με καλό μάτι τη συνέντευξη και το “γκρέμισμα” των όποιων – άνευ λόγου -παρεξηγήσεων με τον “σοπρίμο”.
 
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ η είδηση της επιστροφής του διεθνή πορτιέρο, Δημήτρη Ελευθερόπουλου, στο εθνικό πρωτάθλημα της Ελλάδας.
Στα 33 του, ο πρώην τερματοφύλακας της ιταλικής Σιένα, υπέγραψε διετές συμβόλαιο με τον ΠΑΣ Γιάννενα, που φέτος κέρδισε την άνοδο του στην Σούπερ Λίγκα.
Ο “Ελέ”, έγραψε την δική του ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, πότε με τις εξωγηπεδικές του περιπέτειες με το ασθενές φύλο και πότε με την πανίσχυρη τότε φιλία του με τους Γεωργάτο, Ανα-τολάκη, που για χρόνια “ηγείτο” της άμυνας του Ολυμπιακού.
 
ΤΟ ευχάριστο είναι ότι ο “Ελέ”, πέρα από το ότι θέλει να παίξει μπάλα στην πατρίδα και να είναι και κοντά στην κόρη του, έχει στόχο και την εθνική ομάδα και δεν θα είναι έκπληξη αν τον δούμε κάτω από τα δοκάρια της εθνικής μας, στο Μουντιάλ – αν πάμε – της Νότιας Αφρικής.
 
Η αποχώρηση του Αντώνη Νικοπολίδη, οι μέτριες εμφανίσεις του Χαλκιά, και το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν “παράγει” πια μεγάλους πορτιέρο, δίνουν ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον στην επιστροφή του “Ελέ” και βέβαια ένα χαμόγελο αισιοδοξίας στον Ότο.
Για να δούμε…
 
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ πάντως και στα “συν” για πιθανή επιστροφή του Ελευθερόπουλου στην εθνική ομάδα είναι και το γεγονός ότι στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν αγωνίζονται πλέον οι Ανατολάκης, Γεωργάτος, μέλη της πολυσυζητημένης “παλιοπαρέας”.
 
ΤΕΛΟΣ, στην καλοκαιρινή (ανοιξιάτικη καλύτερα) περιπέτεια των πλέϊ οφ, με τον Παναθηναϊκό να κερδίζει τελικά το εισιτήριο για τα προκριματικά παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ και τον ΠΑΟΚ να “πετάει στα σκουπίδια” την 2η θέση που πανάξια κατέκτησε στην κανονική διάρκεια του πρωτα-θλήματος.
 
ΤΟ πόσο δίκαια είναι η συμμετοχή του ΠΑΟ στο Τσάμπιονς Λιγκ και ο “υποβιβασμός” του ΠΑΟΚ στην Europa League, είναι ένα θέμα που θα κληθούν να αναλύσουν σύντομα οι ομάδες της Σού-περ Λίγκας και εκείνο που δεν θέλω να (ξανα)κούσω είναι το εκ των υστέρων “είναι απαράδεκτη διοργάνωση” την στιγμή που έχουν ψηφίσει για την διεξαγωγή της!