ΒΕΡΟΛΙΝΟ, Τετάρτη.- Πριν από περίπου τρία χρόνια, η στατιστική υπηρεσία της Γερμανίας ανακοίνωνε πως για πρώτη φορά, μετά το 1954, εγκατέλειψαν τη χώρα πάρα πολλοί υπήκοοι της χώρας – το 2006 είχαν ανέλθει σε 155.300 – μεταναστεύοντας στο εξωτερικό, σε γειτονικές χώρες όπως, η Ελβετία, η Αυστρία και η Δανία, αλλά και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στις ΗΠΑ και, κυρίως, στη μακρινή Αυστραλία.
Σήμερα, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Deutsche Welle (DW), ασφαλώς και δεν υπάρχει νέο κύμα μετανάστευσης, αλλά πολλοί είναι εκείνοι οι Γερμανοί, οι οποίοι στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και της επιχειρησιακής δραστηριότητας των εργοδοτών τους, κυρίως κατασκευαστικών ή χημικών ομίλων, μετακινούνται από ήπειρο σε ήπειρο, εγκαταλείποντας τη χώρα τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Έτσι, για πολλούς Γερμανούς, η Αυστραλία δεν είναι πλέον μόνον προσφιλής τόπος διακοπών, αλλά και τόπος εργασίας. Η Μελβούρνη, η Αδελαΐδα και το Μπρίσμπαν ήταν και είναι τα κέντρα της γερμανικής μετανάστευσης. Ειδικά στο Μπρίσμπαν, στην 3η μεγαλύτερη πόλη της Αυστραλίας, μετακόμισαν τελευταία πολλοί Γερμανοί πολιτικοί μηχανικοί, εξειδικευμένοι εργάτες και τεχνικοί, ώστε να εργαστούν στο τεράστιο τούνελ, που θα συνδέσει το αεροδρόμιο με το κέντρο της πόλης.
ΠΕΡΙΖΗΤΗΤΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΧΗΜΙΚΟΙ
Πρόκειται για ένα φιλόδοξο κατασκευαστικό έργο, στο οποίο συμμετέχει με κεφάλαια και τεχνογνωσία η γερμανική εταιρεία Theiss, θυγατρική της Hochtief. Μαζί με την Teiss, όμως, βρέθηκαν εκεί ο 28χρονος πολιτικός μηχανικός Κρίστιαν Κάντερ και η χημικός σύζυγός του Σάντρα. Πρόκειται για δύο από τους χιλιάδες Γερμανούς που έχουν μεταναστεύσει την τελευταία τριετία στη μικρότερη – από πλευράς επιφάνειας – ήπειρο του πλανήτη.
Ο αποχωρισμός από τους δικούς τους στην αρχή φάνηκε εύκολος, αλλά, όπως είπε ο Κρίστιαν Κάντερ: «Μέχρι την ημέρα που φεύγαμε με το αεροπλάνο δεν το σκέφθηκα καθόλου, ήταν σαν να πηγαίναμε διακοπές. Τη μέρα που πετούσαμε, όμως, τότε διαπιστώσαμε ότι φεύγουμε. Ασφαλώς, για 5 ή 6 χρόνια, αλλά τότε το συνειδητοποιήσαμε. Από την άλλη πλευρά, η σημερινή τεχνολογία με τα e-mail, το φθηνό τηλέφωνο και το Ίντερνετ, μειώνει κάπως τις αποστάσεις. Σημαντικό είναι ότι η δουλειά μου εδώ με ικανοποιεί, πως αισθανόμαστε και οι δυο μας άνετα και πως έχουμε πολύ φως, ήλιο κι αυτό μας αποζημιώνει».
ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ
Η καθημερινότητα τους αποζημιώνει σε ό,τι αφορά τη δουλειά τους και τις καιρικές συνθήκες. Υπάρχουν, όμως, ορισμένα ζητήματα, που στην Αυστραλία θεωρούνται αυτονόητα, αλλά όχι και στη Γερμανία, όπως για παράδειγμα οι κατσαρίδες. Η Σάντρα Κάντερ επισκέφθηκε 50 σπίτια, έως ότου βρει τελικά κάποιο, που «έχει μεν κατσαρίδες, αλλά μόνον το καλοκαίρι, με τη μεγάλη ζέστη».
Το ζεύγος Κάντερ, που βρίσκεται στην Αυστραλία από το Νοέμβριο του 2008, βρήκε στην πόλη, που ζει, όχι μόνον πολλούς Γερμανούς και γερμανικούς συλλόγους, αλλά και πολλούς ξένους, μηχανικούς και τεχνικούς που σπούδασαν στη Γερμανία και τώρα εργάζονται στην Αυστραλία.
Ο χημικός Μάιτ Μέχιτς, συνάδελφος του Κρίστιαν από τη Βοσνία, υποστηρίζει ότι οι Αυστραλοί αναγνωρίζουν τους Γερμανούς από την προφορά τους και την εργατικότητά τους. «Η μοναδική διαφορά, που διαπιστώνουν οι Αυστραλοί», είπε, «είναι η προφορά, αν και όλοι οι Γερμανοί μιλούν καλά αγγλικά. Σε ό,τι αφορά τη δουλειά εκτιμούν ότι είναι συνεργάσιμοι, συνεννοήσιμοι και κυρίως εργατικοί».