Μπαξίσι (φιλοδώρημα, στα τουρκικά) εισέπραξε ο τουρκικής καταγωγής κομματάρχης της δεξιάς, Hakki Suleyman, από το Ετήσιο Συνέδριο του Εργατικού Κόμματος Βικτωρίας, αντί αποδοκιμασίας για τον επιλήψιμο ρόλο του στο Δήμο Brimbank.
Η ηγεσία και τα μέλη του Εργατικού Κόμματος, αντί να αποδοκιμάσουν τον κ. Suleyman για τον κεντρικό ρόλο του – σύμφωνα με την Έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη – στα παραταξιακά, αντιδημοκρατικά μαγειρέματα στον υπό παραταξιακή ομηρεία Δήμο Brimbank, τον εξέλεξαν αντιπρόσωπο της δεξιάς παράταξης στο Εθνικό Συνέδριο του Εργατικού Κόμματος που θα λάβει χώρα στο Σίδνεϊ κατά τη διάρκεια του έτους.
Η επιδοκιμασία των πεπραγμένων του πρωτοπαλίκαρου της δεξιάς πιστοποιεί την απόφαση του Εργατικού Κόμματος Βικτωρίας να διαιωνίσει την παράνομη, μαζική εγγραφή μελών από τις ηγεσίες των παρατάξεών του, πρακτική που καταδίκασαν έντονα ο πολιτειακός Συνήγορος του Πολίτη και τα υγιή στελέχη του κόμματος.
Παράλληλα, η επιδοκιμασία των πεπραγμένων του κ. Suleyman, πλήττει καίρια το κύρος του πολιτειακού πρωθυπουργού, Τζον Μπράμπι, και θέτει σε ευθεία αμφισβήτηση τις δεσμεύσεις του «να απαλλάξει» το Εργατικό Κόμμα από πρακτικές που αλλοιώνουν τη δημοκρατική φυσιογνωμία του, υπονομεύουν τη δημοκρατική λειτουργία του, καθιερώνουν την αναξιοκρατία, προκαλούν ζημιογόνα πόλωση.
Στην εισήγησή του στο Συνέδριο, ο κ. Μπράμπι απέφυγε οποιαδήποτε αναφορά στο Brimbank, ενισχύοντας την υποψία, ότι ως μέλος της δεξιάς παράταξης αποφεύγει να θίξει τα κακώς κείμενα της παράταξής του. Φρόντισε, όμως, την Τρίτη το πρωί – στο ραδιοσταθμό 3AW – να διαψεύσει δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία «ψήφισε για την εκλογή του Hakki Suleyman ως αντιπροσώπου στο Εθνικό Συνέδριο».
Απαντώντας στην κριτική των μέσων ενημέρωσης και μελών του Εργατικού Κόμματος, για την προκλητική αποσιώπηση του σκανδάλου ο κ. Μπράμπι παρέπεμψε στην ανακοίνωση της κυβέρνησης, ότι «υιοθετεί τις εισηγήσεις του Συνηγόρου του Πολίτη» για τη διαβόητη υπόθεση Brimbank και ως σύγχρονος Πόντιος Πιλάτος ένιψε τα χείρας του. Γνωστό τέχνασμα δημοσίων προσώπων, που δεν αντέχουν στην κριτική. Μόνον, που οι υποψιασμένοι ψηφοφόροι δεν ανέχονται, πλέον, τέτοιες υπεκφυγές και καταδικάζουν αυτούς που τις χρησιμοποιούν.
Στελέχη και μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του Εργατικού Κόμματος – πολιτειακά και κοινοπολιτειακά – δήλωσαν στο «Νέο Κόσμο», ότι «η εκλογή του Hakki Suleyman θα εξελιχθεί σε μεγάλο πονοκέφαλο για το Εργατικό Κόμμα» και υπενθύμιζαν τη μάχη που χρειάστηκε να δώσει – στο τελευταίο Εθνικό Συνέδριο – η κομματική και η κοινοβουλευτική ηγεσία για να κάμψει τη σθεναρή αντίδραση του κ. Suleyman και των υποστηρικτών του στην πρόθεση του κόμματος να «επισημοποιήσει» τη θέση του κατά της αναγνώρισης του ψευδοκράτους της Βόρειας Κύπρου, ενσωματώνοντάς ειδική παράγραφο στην εξωτερική πολιτική του.
Η ομάδα Suleyman επιδίωξε εκβιαστικά να αποτρέψει την ενσωμάτωση του Κυπριακού στην εξωτερική πολιτική του κόμματος. Eκβίαζε να καταψηφίσει την πρόταση, για αναθεώρηση της κομματικής πολιτικής για το ουράνιο. Η κρίση ξεπεράστηκε με παρέμβαση του γραφείου του πρωθυπουργού, Κέβιν Ραντ, αλλά έμεινε η εντύπωση στους συνέδρους και τα μέλη του κόμματος, ότι η δεξιά δεν προτίθεται να θέσει όρια στις δραστηριότητες στελεχών της σαν τον εκλεκτό των κ. Stephen Conroy και Bill Shorten, κομματάρχη των δυτικών προαστίων της Μελβούρνης.
Οι γνωστές θέσεις του κ. Suleyman για το Κυπριακό και η άμεση σχέση και συνεργασία του Τουρκικού Τμήματος του Εργατικού Κόμματος Βικτωρίας, του οποίου ηγείται ο κ. Suleyman, με το «Μακεδονικό» Τμήμα, το οποίον δημιουργήθηκε προ διετίας, χτυπούν καμπανάκια και για την καθεύδουσα (βλέπε κοιμωμένη) παροικιακή μας ηγεσία, διότι το Εθνικό Συνέδριο του Εργατικού Κόμματος είναι το κομματικό όργανο που διαμορφώνει την πολιτική του κόμματος. Επιπροσθέτως, το Εθνικό Συνέδριο εκλέγει την Εκτελεστική Επιτροπή, τα μέλη της οποίας διαχειρίζονται κομματικές υποθέσεις μεταξύ Συνεδρίων.
Ως ένας εκ των 86 αντιπροσώπων στο Εθνικό Συνέδριο ο κ. Suleyman θα επιδιώξει, σίγουρα, την αλλαγή της πολιτικής του Εργατικού Κόμματος στο Κυπριακό και στο «Μακεδονικό», καθώς και την αποτροπή της αναγνώρισης της Ποντιακής Γενοκτονίας από άλλες πολιτειακές κυβερνήσεις και την κοινοπολιτεία. Αν επιτύχει τους στόχους του η κυβέρνηση Ραντ θα πιεστεί να αναθεωρήσει την πολιτική της στο Κυπριακό και το «Μακεδονικό» και να αρνηθεί – υπό πίεση και από την κυβέρνηση της Τουρκίας – να συζητήσει την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και των άλλων χριστιανικών λαών της Ανατολίας.
Η σταδιακή αποδυνάμωση των Ελληνικών Τμημάτων, που έχουν προκαλέσει η αδιαφορία και ο εφησυχασμός μας, εξασφάλισε προνόμια σε κομματικές ομάδες που χρόνια, τώρα, προσπαθούν ν’ αλλάξουν την πολιτική των αυστραλιανών κομμάτων και κυβερνήσεων στις εθνικές μας υποθέσεις. Κυρίως, η έλλειψη μαχητικής, αντιπροσωπευτικής παροικιακής ηγεσίας ενισχύει καθημερινά την πίστη των πολιτικών κομμάτων, ότι πάψαμε να είμαστε ισχυρή πολιτική δύναμη.
Μας ταιριάζει, σαν παροικία, ο χαρακτηρισμός του «ουραγού» στις πολιτικές εξελίξεις, καθώς τα πολιτικά αντανακλαστικά μας ατονούν συνεχώς και μεταμορφωνόμαστε σε παθητικούς θεατές των εξελίξεων.
Το χάλι μας θα επιδεινωθεί, αν το Εργατικό Κόμμα Βικτωρίας δεν ανανεώσει τις υποψηφιότητες των Φάνου Θεοφάνους και Γιάννη Πανταζόπουλου για τις επόμενες πολιτειακές εκλογές και το κενό του απερχόμενου Πέτρου Γεωργίου δεν συμπληρωθεί με την εκλογή ομογενούς ή ομογενών αντιπροσώπων μας στο εθνικό κοινοβούλιο.
Τα Τουρκικά Τμήματα του Brimbank και άλλων περιοχών της Βικτωρίας στέλνουν αντιπρόσωπό τους στο Εθνικό Συνέδριο και, ενδεχομένως, στην Εκτελεστική Επιτροπή του Εργατικού Κόμματος. Εμάς, τις τριακόσιες χιλιάδες Έλληνες της Μελβούρνης μας συλλαμβάνει κοιμώμενους το τρόπαιο του Hakki Suleyman.