Η Πρόνοια συνεχίζει τον αγώνα της κατά της κοινωνικής μάστιγας που είναι η κακοποίηση ηλικιωμένων. Ο οργανισμός έχει 15 χρόνια προσφοράς υπηρεσιών και προγραμμάτων στήριξης για τα ηλικιωμένα άτομα-θύματα κακοποίησης. Από το 2009 μέχρι σήμερα, η Πρόνοια έχει ασχοληθεί με 355 περιπτώσεις οικογενειακής βίας, παρέχοντας στήριξη στα άτομα που ζουν υπό συνθήκες βίας και κακοποίησης. Η Πρόνοια θα συνεχίσει να παρέχει υπηρεσίες σε άτομα που ζουν σε συνθήκες οικογενειακής βίας παρέχοντάς τους σημαντικές υπηρεσίες στήριξης.

Η ελληνική παροικία, όπως κι άλλες εθνικές κοινότητες, εμφανίζει ανησυχητικά μεγάλο αριθμό κακοποίησης ηλικιωμένων. To φαινόμενο αυτό τα τελευταία πέντε χρόνια έχει αυξηθεί με ρυθμούς ανησυχητικούς.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ

Η κακοποίηση των ηλικιωμένων είναι η κακομεταχείριση ή η εκμετάλλευση σε βάρος τους από κάποιο άτομο που ξέρουν και εμπιστεύονται. Συμβαίνει όταν ένα άτομο επιλέγει να ελέγξει ένα ηλικιωμένο άτομο. Αφαιρεί τα ανθρώπινα δικαιώματά του, κάτι που ενδέχεται να είναι παράνομο.

Μπορεί να συμβεί στον καθένα σε όλο τον κόσμο, όλες τις εθνικές ομάδες και θρησκείες, όλα τα επίπεδα μόρφωσης, σε άντρες και σε γυναίκες. Τα άτομα που κακοποιούν μπορεί να είναι άνδρες και γυναίκες και μπορεί να περιλαμβάνουν ενήλικα παιδιά, τον/την σύζυγο, άλλα μέλη της οικογένειας ή και φίλους.

ΤΥΠΟΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ 

Υπάρχουν πολλοί τύποι κακοποίησης ηλικιωμένων και συνήθως περισσότεροι από ένας συμβαίνουν ταυτόχρονα:

• Ψυχολογική κακοποίηση – συμπεριλαμβανομένης της πνευματικής, συναισθηματικής και λεκτικής κακοποίησης, απειλές βίας και ταπείνωσης.

• Οικονομική κακοποίηση – παράνομη ή ανάρμοστη χρήση των χρημάτων ή της ιδιοκτησίας ενός ατόμου.

• Σωματική κακοποίηση – επιβολή πόνου ή τραυματισμού. Περιλαμβάνει χτυπήματα, χαστουκίσματα, σωματική καταστολή ή υπερβολική χορήγηση φαρμάκων.

• Σεξουαλική κακοποίηση – σεξουαλική επίθεση, βιασμό ή οποιαδήποτε συμπεριφορά που καθιστά ένα ηλικιωμένο άτομο ανήσυχο για το σώμα του.

• Κοινωνική κακοποίηση – που αποτρέπει ένα άτομο από το να έχει επικοινωνία με την οικογένεια και φίλους του ή να παίρνει μέρος σε κοινωνικές δραστηριότητες.

• Παραμέληση – είναι η σκόπιμη αποτυχία από έναν φροντιστή να καλύψει όλες τις ανάγκες ενός ατόμου που εξαρτάται από αυτόν/αυτή.

Η κυρα-Αφροδίτη, μια ηλικιωμένη γυναίκα, μετανάστρια πρώτης γενιάς, μου μίλησε για πολλοστή φορά τη περασμένη εβδομάδα. «Μ’ έχεις βαρεθεί το ξέρω» είναι οι πρώτες κουβέντες που μου λέει κάθε φορά που βλεπόμαστε.

Ο σύζυγος της κυρα-Αφροδίτης πέθανε πριν από τρία χρόνια. «Μου λείπει τόσο πολύ», λέει πάντα δακρυσμένη, «αλλά τουλάχιστον γλίτωσε από τα βάσανα. Ξέρω, όλο τα ίδια λέω, αλλά πρέπει κάπου να τα πω…». «Μην το σκέφτεσαι καν», της λέω όπως πάντα, «είναι η δουλειά μου να σ’ ακούω».

Ο 55χρονος γιος της κυρα-Αφροδίτης ζει μαζί της απο το 1997 – τη χρονιά που χώρισε από τη σύζυγό του. Η κυρα-Αφροδίτη μου είπε: «Έμεινε στο σπίτi ο γιος μας μεχρι τα 31 του, οταν και παντρεύτηκε. Τρία χρόνια μετά χώρισε… Η πρώην νύφη μου υπέφερε πολλά, το ξέρω. Μου εκμυστηρεύτηκε ότι την εδερνε συχνά και ότι την έβριζε σχεδόν κάθε μέρα».

«Είμαι μεσα στη μαύρη απογοήτευση, παίρνει ναρκωτικά εδώ και 20 χρόνια, με έχει ξαφρίσει, έχω χαλάσει μια περιουσία για να αγοράζει τη δόση του κι όλα αυτά για να μη πάει φυλακή. Ο πατέρας του δεν άντεξε άλλο την πίκρα, τον πήρε ο Χάρος με εγκεφαλικό». Τα μάτια της κοκκινίζουν στη προσπάθειά της να συγκρατήσει τα δάκρυά της. «Η κόρη μου και τα εγγόνια μου έχουν να πατήσουν στο σπίτι εδώ και δυο χρόνια, φοβούνται τον γιο μου, μπορεί ανα πάσα στιγμή να τους απειλήσει, να τους βρίσει!» μου ψιθυρίζει.

«Πάντα ήξερα ότι ο γιος μου ήταν πολύ οξύθυμος .. Απο τότε που ηταν 25 χρονών τον παρακαλούσα να μιλήσει με κάποιον, έναν γιατρό, έναν ψυχολόγο. Δεν πήγε ποτέ… Του δώσαμε τα πάντα, σπίτι δικό του, αυτοκίνητο, πληρωμένες διακοπές…»
«Το ξέρω ότι περιμένει να πεθάνω για να πάρει το μισό σπίτι. Δεν μπορώ, δεν θέλω να τον πετάξω στο δρόμο, αλλά πολλές φορές η κατάσταση στο σπίτι δεν υποφέρεται» μου λέει η κυρα-Αφροδίτη με φωνή τρεμάμενη. Η ίδια έχει δηλώσει αρκετές φορές ότι της αρκεί προς το παρόν να συζητά με τον σύμβουλο της Πρόνοιας τα προβλήματα της και να δέχεται συναισθηματική στήριξη τακτικά από την υπηρεσία. Παρ’ όλα αυτά, η ταλαιπωρημένη αυτή κυρία έχει δηλώσει ότι αισθάνεται ψυχικά πιο δυνατή λόγω της συναισθηματικής στήριξης που δέχεται από το προσωπικό της Πρόνοιας και γνωρίζει ακριβώς τι πρέπει να κάνει σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και πώς θα εφαρμόσει το σχέδιο προσωπικής ασφάλειας . Η κυρα-Αφροδίτη (δεν είναι το πραγματικό της όνομα), είναι μια κλασσική περίπτωση ηλικιωμένης συμπάροικου που είναι ένα από τα χιλιάδες θύματα χρόνιας κακοποίησης. Οι ηλικιωμένοι συμπάροικοι επιλέγουν συνήθως το δρόμο της ανοχής αντί να καταφεύγουν σε πιo προχωρημένες λύσεις, όπως τα ασφαλιστικά μέτρα αλλά και η έξωση του θύτη από το σπίτι.

ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΤΗΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΕΡΙ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ ΚΑΙ ΕΓΓΥΑΤΑΙ ΕΧΕΜΥΘΕΙΑ

Σε περίπτωση που πέσετε θύμα κακοποίησης η ζείτε μεσα σε ένα περιβάλλον οικογενειακής βίας, τα παρακάτω τηλέφωνα θα σας φανούν χρήσιμα:

• 000 Victoria Police. Τηλέφωνο Αστυνομίας

• 9388 9998 Pronia- Πρόνοια. Ζητήστε τον Υπάλληλο Οικογενειακής βίας.

• 1300 368 821 Senior Rights Victoria – Υπηρεσία Δικαιωμάτων Ηλικιωμένων

• 1800 755 988 Intouch – Υπηρεσία Στήριξης Γυναικών (Διαφόρων Εθνικοτήτων) Θυμάτων Οικογενειακής Βίας

• 131114 Lifeline.

• 131450 Τηλέφωνο Διερμηνέα.