ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ, τόσες «εκτελέσεις» δεν έγιναν ούτε κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Πλημμύρισε στο αίμα το… Facebook. Οι «Μακεδονομάχοι» ζητούν επιτακτικά «μια σφαίρα ή αγχόνη» για τον Αλέξη Τσίπρα και τοn Νίκο Κοτζιά!

ΑΚΟΜΑ και πολλοί συμπάροικοι, γνωστοί για την «μετριοπάθειά τους» δεν άντεξαν και, με αναρτήσεις τους στοστο Facebook, ζήτησαν την «εκτέλεση» του Έλληνα πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών, που «ξεπούλησαν» τη Μακεδονία..

ΑΚΟΜΑ πιο ακραίες είναι οι θέσεις κάποιων ελλαδικών εντύπων. Η εφημερίδα «Μακελειό» (όνομα και πράμα) ζητά να εκτελεστεί ο Τσίπρας όπως ο… Μπελογιάννης.

ΟΠΩΣ είπε και κάποιος στην προκειμένη περίπτωση, επιλέγεται ο Νίκος Μπελογιάννης –έχει ή δεν έχει σχέση με το θέμα του πρωτοσέλιδου– διότι θα υπάρχει πάντα στην ιστορική μνήμη του λαού με τη διαχρονική φράση του, η οποία εκφράζει τους κομμουνιστές: «Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα, με την καρδιά μας και με το αίμα μας».

ΜΙΑ ΑΛΛΗ φασιστοφυλλάδα, η «Ελεύθερη Ώρα» θέλησε να βάλει τον Μέγα Αλέξανδρο στο πρωτοσέλιδη της, που μάτωσε από την «προδοσία» αλλά δεν τα κατάφερε! Στη φωτογραφία το άγαλμα που «μάτωσαν» (όπως εύστοχα παρατήρησε η Έλενα Ακρίτα) είναι ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου! Ο φασισμός πάει χέρι-χέρι με την βλακεία.

ΘΑ ΜΟΥ πείτε τώρα: Σου αρέσει η συμφωνία; Όχι δεν μου αρέσει, αλλά άλλο το επιθυμητό και άλλο το… εφικτό- που έλεγε και ο Ανδρέας Παπανδρέου!

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι ο Σκοπιανός πρόεδρος δεν την υπογράφει γιατί την θεωρεί «προδοτική» κάτι πρέπει να μας λέει.

Το γεγονός ότι όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι στο εξής τα Σκόπια θα αναγνωρίζουν ότι δεν έχουν καμιά σχέση με την αρχαία Μακεδονία και τον Μ. Αλέξανδρο εμένα μου άρεσε!

ΘΥΜΙΖΩ πως όταν ο πρώην πρωθυπουργός της Βικτώριας, Τζεφ Κένετ, αποφάσισε να χαρακτηρίσει την γλώσσα τους Σλαβική (Macedonian-Slavonic), εμείς όλοι πανηγυρίζαμε και τον κάναμε «ήρωά μας». Τώρα που οι ίδιοι θα αναγνωρίζουν (με αστερίσκο) ότι η «Μακεδονική» γλώσσα τους είναι Σλαβική γιατί το θεωρούμε προδοσία;

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ προβλέπει ότι η επίσημη γλώσσα των Σκοπίων, η «Μακεδονική» γλώσσα, ανήκει στην ομάδα των Νότιων Σλαβικών γλωσσών και ότι η επίσημη γλώσσα και τα άλλα χαρακτηριστικά τους δεν έχουν σχέση με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, την ιστορία και την κουλτούρα».

Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ έχει προκαλέσει μεγάλη αναταραχή στις τάξεις των Σκοπιανών της Αυστραλίας. Για πρώτη φορά, το επίσημο κράτος τους λέει ότι δεν έχουν σχέση με την αρχαία Μακεδονία. Και ακόμα, μεταξύ άλλων, αναφέρεται: «Όλοι οι επιθετικοί προσδιορισμοί κρατικών και ευρύτερα δημοσίων, οργάνων καθώς και ομογενειακών/πολιτιστικών οργανώσεων που χρηματοδοτούνται από το κράτος θα καθορίζονται με τον όρο «της Βόρειας Μακεδονίας» με ταυτόχρονη κατάργηση του προσδιορισμού «της Μακεδονίας».

ΘΕΛΩ να δω τώρα πώς θα πηγαίνουν σε εκδηλώσεις ντυμένοι Μεγαλέξανδροι και με τον Ήλιο της Βεργίνας…

ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, η συμφωνία ΔΕΝ μου αρέσει, αλλά δεν φταίει (μόνο) ο Τσίπρας. Φταίνε όσα προηγήθηκαν εδώ και δεκαετίες.

ΜΑΣ τα θύμισε ο Πάνος Λουκάκος που ανέφερε μεταξύ άλλων: «Είναι ίσως χρήσιμο να δούμε για μία ακόμη φορά τα κεντρικά δεδομένα του Μακεδονικού ζητήματος, πέρα από αφορισμούς και ανοησίες, που συχνά το έχουν συνοδεύσει και στην Αθήνα και στα Σκόπια».

ΚΑΙ τι λέει; Λέει μεταξύ άλλων:

«ΠΡΩΤΟΝ, με τις Συνθήκες του Βουκουρεστίου του 1913 και του Νεϊγύ του 1919, μετά τους δύο Βαλκανικούς Πολέμους και την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας διαμοιράσθηκε μεταξύ της Ελλάδας σε ποσοστό 51%, της Σερβίας 39% και της Βουλγαρίας 9%.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, τη διαίρεση αυτή την αποδέχθηκε πλήρως η ελληνική πλευρά και το Υπουργείο Εξωτερικών αναφερόταν παγίως έως το 1991, σε όλα τα επίσημα έγγραφά του, σε Γιουγκοσλαβική Μακεδονία και Βουλγαρική Μακεδονία.

ΤΡΙΤΟΝ, η Ελλάδα είχε εξαρχής και αδιαμαρτύρητα αποδεχθεί την ονομασία Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας, όταν ο Τίτο την κατέστησε ομόσπονδο κράτος-μέλος της Ομοσπονδιακής Λαϊκής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.

ΤΕΤΑΡΤΟΝ, η Ελλάδα έχει αποδεχθεί ήδη από το 1993 ως προσωρινή ονομασία του κράτους αυτού το «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».

ΠΕΜΠΤΟΝ, ήδη από το 2008 στο Βουκουρέστι επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας, πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη, η Ελλάδα έχει αποδεχθεί τη «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις», που βεβαίως αυτονόητα συμπεριλαμβάνει και τον όρο «Μακεδονία».

ΕΚΤΟΝ, η συντριπτική πλειοψηφία των κρατών της υφηλίου έχει ήδη επισήμως αναγνωρίσει το κράτος αυτό ως Δημοκρατία της Μακεδονίας και τους κατοίκους του ως «Μακεδόνες» και έτσι από το 1991 παγκοσμίως αποκαλούνται.

ΑΥΤΑ σε ό,τι αφορά το παρελθόν. Σε ό,τι αφορά το παρόν και το μέλλον, τα κεντρικά δεδομένα είναι τα ακόλουθα:

Ο πληθυσμός της γειτονικής χώρας είναι μόλις 2 εκατομμύρια, εκ των οποίων 64% δηλώνει «Σλαβομακεδόνες», 30% Αλβανοί και οι υπόλοιποι Τούρκοι, Σέρβοι, Βούλγαροι και Ρομά.
Οι ένοπλες δυνάμεις της αποτελούνται από 8.000 άνδρες έναντι 161.000 της Ελλάδας, 12 αεροσκάφη έναντι 600 της Ελλάδας και 31 τεθωρακισμένα έναντι 1.345 της Ελλάδας.
Η εσωτερική κατάσταση στο κράτος αυτό ήταν και παραμένει συγκεχυμένη και ασταθής, καθώς συγκρούονται συχνά Σλαβομακεδονικοί, Αλβανικοί, Σερβικοί και Βουλγαρικοί εθνικισμοί.

ΤΗΝ ΩΡΑ αυτή είναι έκδηλες και έντονες οι προσπάθειες της Τουρκίας και της Ρωσίας να διεισδύσουν και να καταστήσουν τα Σκόπια, εν είδει προτεκτοράτου, μοχλό και προγεφύρωμά τους στα κεντρικά Βαλκάνια. Για το λόγο αυτό Μόσχα και Άγκυρα υπήρξαν αντίθετες και συστηματικά τορπίλισαν κάθε προσπάθεια εξεύρεσης λύσης με την Ελλάδα. Η μεν Ρωσία για να μην ενταχθεί το κράτος αυτό στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να περιέλθει στην απόλυτη επιρροή της, η δε Τουρκία για να παραμείνει ασταθές και παραπαίον, ώστε να γίνεται ευκολότερα αποδεκτή η «προστασία» της.

ΕΙΝΑΙ δεδομένο και από όλους αποδεκτό ότι η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας έχει εδώ και έναν αιώνα διαμοιρασθεί ανάμεσα σε τρεις χώρες, όπως ανοησία είναι και να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να εξαφανισθεί ο επισήμως χρησιμοποιούμενος εδώ και 70 χρόνια όρος Μακεδονία και Μακεδόνες στην ονομασία του κράτους και των κατοίκων του. Αποτελεί καθαρή ανοησία, δεδομένου και του συσχετισμού δυνάμεων, να υποστηρίζεται ότι το γειτονικό κράτος, ως έχει, μπορεί να καταστεί απειλή για την Ελλάδα.

ΑΠΟΤΕΛΕΙ επικίνδυνη άγνοια της πραγματικότητας, όμως, να μην αντιλαμβάνεται κανείς ότι συμφέρει απολύτως την Ελλάδα η ύπαρξη στα βόρεια σύνορά της ενός φιλικού, σταθερού και ενταγμένου στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση κράτους, αντί μιας χαοτικά αποσταθεροποιημένης οντότητας, έρμαιου της Αλβανίας, της Βουλγαρίας, της Σερβίας, της Τουρκίας και της Ρωσίας. Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος για την Ελλάδα και όχι οι αλυτρωτικές προπαγάνδες κάποιων εθνικιστών Σκοπιανών, που με δεδομένους τους συντριπτικούς υπέρ της Ελλάδας συσχετισμούς δυνάμεων σε στρατιωτικό, οικονομικό και πολιτικό πεδίο αποτελούν άνευ σημασίας παραληρηματικές γραφικότητες.

ΑΠΟΤΕΛΕΙ διαιώνιση του ανορθολογισμού, της δημαγωγίας και του εθνολαϊκισμού η εμμονή στη μη επίλυση ενός χρόνιου προβλήματος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, το οποίο με παρόμοιο τρόπο θα είχε λύσει από το 1992 ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, αν δεν είχε μπλέξει στα πόδια του ο τότε υπουργός Εξωτερικών Αντώνης Σαμαράς».

Σ.Χ.

ΣΤΟΝ απόηχο της συμφωνίας της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ, αλλά και όσων «παραισθήσεων» θα ακολουθήσουν, γεγονός που μονοπωλεί ήδη την ελλαδική επικαιρότητα, σε σημείο που κάθε άλλη είδηση να θεωρείται «ξεπερασμένη» ή μη σημασίας από μακεδονομάχους και μακεδονολάτρεις, με συγκλόνισαν -και συνεχίζουν- δύο γεγονότα, φαινομενικά άσχετα και ασύνδετα εντελώς μεταξύ τους.

ΕΚ πρώτης όψεως, είναι ασύνδετα μεταξύ τους γιατί το ένα συνέβη στην Ελλάδα και, συγκεκριμένα, στην Άμφισσα, και το άλλο στην Αυστραλία, στη Μελβούρνη και, συγκεκριμένα, δίπλα στην πόρτα μας… Είναι δε γεγονότα που σχετίζονται με το κοινό ποινικό δίκαιο.

ΑΠΟ την άλλη, όμως, διαπερνιούνται από μια κοινωνική υφή που τα κάνει όχι μόνο αντικείμενα αναλύσεων και εμβριθών ενδοσκοπήσεων, αλλά και προκρίνουν την υιοθέτηση μιας στάσης, ειδικά από όλους όσοι θέλουν να θεωρούν τους εαυτούς τους προοδευτικούς, ακτιβιστές, συνειδητοποιημένους…

ΣΤΟ ένα περιστατικό, αυτό της διπλανής μας πόρτας, έχουμε τον βιασμό και κατόπιν τη δολοφονία, μιας νέας, 22 χρόνων, κοπέλας, μιας κωμικού, που απ’ ό,τι διαβάζω στον αγγλόφωνο Τύπο, έχαιρε της εκτίμησης των συναδέλφων της και θεωρείτο ταλέντο στο χώρο της.

ΤΟ μούδιασμά μου, όμως, δεν συνίσταται μόνο σε αυτό το γεγονός, αλλά και στο ότι γνώριζα προσωπικά τόσο την ίδια όσο και τον πατέρα της, με τον οποίο μοιραζόμαστε, χρόνια τώρα, τις ίδιες πάνω-κάτω πολιτικο-ιδεολογικές απόψεις και έχουμε συνεργαστεί κάποια χρόνια πριν.

ΣΤΟ άλλο περιστατικό, αυτό της Άμφισσας, έχουμε την εν ψυχρώ δολοφονία μιας 13χρονης Ρομά, ως αποτέλεσμα κάποιων περιστατικών, που δεν νομίζω ότι είναι της ώρας να συζητήσω. Θα έχετε, φαντάζομαι, παρακολουθήσει ή θα γνωρίζετε κάτι από την εν λόγω υπόθεση, ο δράστης της οποίας, μετά από κάποιες μέρες, παραδόθηκε και βρίσκεται πλέον στα χέρια των Αρχών.

ΕΚΕΙΝΟ, όμως, που συγκλονίζει στην υπόθεση αυτή, είναι ότι κατά την προσαγωγή του στα Δικαστήρια της Άμφισσας, για να απολογηθεί σε εισαγγελέα και ανακριτή, ο δράστης καταχειροκροτήθηκε από κατοίκους της Άμφισσας που είχαν συγκεντρωθεί, απέναντι από τους Ρομά που βρίσκονταν την ίδια στιγμή μπροστά από το δικαστικό μέγαρο!

ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ έτσι για δεύτερη φορά την 13χρονη τσιγγανοπούλα, δίνοντάς της τη χαριστική βολή. Μα αυτή είναι η κοινωνία που θα παραδώσουν στα παιδιά τους; Αυτή είναι η διαπαιδαγώγησή τους; Επειδή η 13χρονη δεν ήταν «δική μας, λευκή, χριστιανή» και ήταν από «τους άλλους, τους γύφτους»;

ΑΥΤΗ δεν είναι πολιτισμένη, ευρωπαϊκή κοινωνία που διατείνονται ότι είναι. Δεν είναι αυτοί που σκίζουν τα ιμάτιά τους για την αρχαιοελληνική τους κληρονομιά (ε, και…), που μας έχουν ξεκουφάνει ότι αυτοί έδωσαν τα φώτα του πολιτισμού στους κουτόφραγκους…

ΩΣΤΟΣΟ, ένα είναι σίγουρο και δεν με νοιάζει αν μερικοί διαφωνήσουν ή νευριάσουν… Πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι δολοφονίες αυτές, και κάθε άλλη δολοφονία γυναίκας, με βιασμό ή χωρίς, δεν είναι απλώς και μόνο μερικά ακόμα περιστατικά βίας στα κατάστιχα των ποινικών χρονικών, δεν είναι ένα άλλο «θέμα» στα τηλεοπτικά παράθυρα και στα «ψιλά» των εφημερίδων.

ΕΙΝΑΙ ηθελημένα εγκλήματα που εκπορεύονται από μια συγκεκριμένη λογική, μια συγκεκριμένη μάτσο και νοοτροπία τσαμπουκά, που με τη σειρά της είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών και στοχεύσεων από συγκεκριμένες υπηρεσίες και θεωρίες περί ανδρικής ή όποιας άλλης ανωτερότητας, από συγκεκριμένες ρατσιστικές και φασιστικές, θα έλεγα, συμπεριφορές, που τόσο εδώ όσο και στη γενέτειρα ευδοκιμούν πολύ τα τελευταία χρόνια.

ΚΑΙ όπως σχολιάζει και μια φίλη μου, δεν χωνεύεται ο θάνατος, ο όποιος θάνατος, πόσο μάλλον μια γυναικοκτονία και ένας βιασμός. Ό,τι κι αν πούμε ό,τι κι αν αναλύσουμε όσο κι αν ξέρουμε τι σημαίνει πατριαρχία -ή κάθε ανάλογη στάση ζωής- δεν συνηθίζεται ο θάνατος.

Δ.Τ.