ΔΕΝ έχω καταλάβει τι ακριβώς επιθυμούμε να συμβεί στο Μάτι. Συγκροτημένο σχέδιο για την επόμενη μέρα δεν έχει προταθεί από την κυβέρνηση. Αλλά ούτε από την αντιπολίτευση ή από τους εμπλεκόμενους δήμους.
Θέμα των ημερών, από την άλλη, είναι το ποιος θα διαχειριστεί τα χρήματα που συγκεντρώνονται. Εύλογη η καχυποψία, αλλά εμένα με απασχολεί περισσότερο η ουσία: το πώς θα χρησιμοποιηθούν!
Κι εδώ ξεπροβάλλει πάλι η ανάγκη σχεδίου, ώστε να εξασφαλιστεί ότι θα αξιοποιηθούν μέχρι τελευταίου σεντς. Ότι θα στηρίξουν τον κοινοτικό χαρακτήρα της ανάπλασης, αντί να εξανεμιστούν δεξιά αριστερά.
Ένα ελκυστικό σχέδιο θα μπορούσε παράλληλα να λειτουργήσει ως κράχτης για τη συγκέντρωση περισσότερων κεφαλαίων. Άλλο να λες «δώσε και σώσε», και άλλο να προβάλλεις ένα χειροπιαστό όραμα που ο καθένας θα ένιωθε πως αξίζει να υποστηρίξει.
Μια τέτοια πρόταση διατύπωσε τις προάλλες στο facebook ένας πολίτης, o Ίων Φραντζεσκάκης, δηλώνοντας σεμνά πως δεν μιλάει ως επαΐων: «Αντί να αποζημιωθούν ένας-ένας οι ιδιοκτήτες, όταν άλλωστε πολλές ιδιοκτησίες ήσαν αυθαίρετες, πώς θα σας φαινόταν ένα σύστημα συνιδιοκτησίας (condominium σύμφωνα με την αμερικανική εμπειρία), όπου ο κάθε ιδιοκτήτης θα συμμετείχε με ποσοστιαία μόρια ανάλογα με την αρχική του ιδιοκτησία; Αφού προκηρυχθεί διεθνής πολεοδομικός-αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ώστε να σχεδιαστούν δρόμοι, πλατείες, παιδικές χαρές, πρόσβαση για όλους στη θάλασσα, εμπορικές υποδομές κ.λπ., οι διαθέσιμοι πόροι και άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία θα χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή πρότυπου οικισμού. Πραγματική αποζημίωση για τους κατοίκους, έμπρακτη τιμή για τα θύματα».
Μια ιδέα out of the box (έξω από τα κουτάκια της συμβατικής σκέψης), έναυσμα για σοβαρό δημόσιο διάλογο, φιλόδοξη οπωσδήποτε, που κάποιοι ίσως θεωρήσουν ουτοπική. Αλλά είδαμε πού οδήγησε ο ρεαλισμός, οπότε αξίζει να τη σκεφτούμε.
Και ίσως να γινόταν πιλότος και για τα υπόλοιπα Μάτια της επικράτειας.
*Από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ της Κυριακής 5/8/2018.