Όταν ο άνθρωπος αποφεύγει κάτι που αποτελεί το πάθος και την ευτυχία του, όσο πετυχημένα και να το κάνει, αυτό του γυρνάει πίσω ως μπούμερανγκ. Σε χτυπάει στη πλάτη, σού θυμίζει αμέσως-αμέσως αυτά που παράτησες και άφησες πίσω σου, σε κάνει να την ακούσεις. Έτσι μια νεαρή καλλιτέχνιδα της παροικίας μας, που μόλις μπλέχτηκε στα δίχτυα της τέχνης, περιγράφει την επιστροφή στην τέχνη, στο πρώτο της πάθος.
Η Βάρβαρα Κιταλλίδη, ένα καινούργιο πρόσωπο της καλλιτεχνικής σκηνής της παροικίας μας, εκθέτει για πρώτη φορά στο κοινό, σε μια έκθεση που γίνεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Αντίποδες».
Γεννημένη στη Κύπρο και μόλις τριών χρονών ερχόμενη στην Αυστραλία, η Βαρβάρα δεν είχε αναμνήσεις από τον τόπο γέννησής της..
«Ήμουν πολύ μικρή όταν μεταναστεύσαμε από την Κύπρο στην Αυστραλία, το 1976. Χρόνια μετά, όταν ως ενήλικας πήγα εκεί, ένιωσα για πρώτη φορά το δεσμό με την κληρονομιά μου, αλλά και τις πολιτισμικές διαφορές με την Αυστραλία» λέει η Βαρβάρα.
Φέροντας εκ νέου στην επιφάνεια αυτούς τους δεσμούς και την αγάπη που δεν πρόλαβε να νιώσει φευγάτη τριών χρονών από το νησί της, η Βαρβάρα ανακάλυψε τι στην ουσία σημαίνει το «πάθος».
Από τότε που θυμάται, η τέχνη ήταν μέρος της ζωής της και πάντα είχε την υποστήριξη των γονέων της, ώστε να μπορέσει να κάνει τις δικές της επιλογές.
Ολοκλήρωσε σπουδές Γραφιστικής στο Πανεπιστήμιο Monash που την όπλισαν με περιπετειώδες πνεύμα και θέληση να ερευνά, να βουτά όλο και περισσότερο στο δημιουργικό της εαυτό. Το «πάθος» της έγινε η τέχνη της, που την οδήγησε σε μια καινοτόμο σταδιοδρομία, προκαλώντας όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τις Καλές Τέχνες και ειδικά τη Ζωγραφική.
«Εργαζόμουν δέκα χρόνια ως δημιουργική σύμβουλος, προσπαθώντας να ασχοληθώ με μια «κανονική» δουλειά, ώστε να μην γίνω «ο φτωχός καλλιτέχνης». Τώρα καταλαβαίνω ότι ήρθε η ώρα να πραγματοποιηθεί το πάθος μου. Όταν αγαπάς κάτι, αναπόφευκτα θα έρθει η ώρα να το κάνεις. Αυτή η ώρα για μένα ήρθε το 2010, όταν επέστρεψα από τις διακοπές που πέρασα στην Ελλάδα και την Ισπανία» λέει η Βαρβάρα.
Στην έκθεση που γίνεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Αντίποδες», η καλλιτέχνιδα ερευνά το χρώμα και τις διαμορφώσεις του, τις δυνατότητες που έχει, τη διάθεση και τις στιγμές, τις καθημερινές εμπειρίες και επιρροές. Προσπαθώντας να ξεφύγει από τα όρια της καθημερινότητας και πραγματικότητας, παραβιάζει τα πρότυπα και τους περιορισμούς, ζωγραφίζοντας χωρίς δομές και σύνορα, ψάχνοντας την ελευθερία στην κίνηση.
Εμπνέεται από την συναισθηματική και οπτική εμπειρία. Η έμπνευση βρίσκεται παντού στο περιβάλλον της – το χρώμα που βλέπει στο δρόμο, το φως της ημέρας, τα χρώματα του ουρανού, τα συναισθήματα και τις στιγμές. Οι ζωγραφιές της είναι αφηρημένα τοπία, που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ο ορίζοντας, ουρανός και η γη – αλλά πρόκειται για την ουσία τους και τη διάθεση που σου προκαλούν τη στιγμή που τα βλέπεις.
«Πιστεύω ότι, ζώντας ως καλλιτέχνης, πρέπει να παραμένεις πάντα αφιερωμένος, να επιμένεις και να πιστεύεις στον εαυτό σου. Το ταλέντο είναι ένα από τα περιεχόμενα του πακέτου, αλλά η δύναμη και η αυτοπεποίθηση είναι αυτά που θα σε πάνε ψηλά» λέει η Βαρβάρα.
Χάνεται απολύτως στη τέχνη της. Πεινάει για το άγνωστο.
«Ακόμα και όταν έχω μια καθαρή εικόνα του τι θέλω να ζωγραφίσω, πάντα στο τέλος γίνεται διαφορετικό. Αυτό για μένα είναι η πιο απολαυστική, αλλά και η πιο μάταια αίσθηση στη ζωγραφική» λέει η Βαρβάρα.
Τη Τετάρτη, 21 Μαρτίου, στις 6 η ώρα, θα γίνουν τα εγκαίνια της έκθεσης της Βαρβάρας Κιταλλίδη, στο Scopa Gallery, 897 High Street, στο Armadale. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 11 Απριλίου.