Επιστρέφοντας στην Αυστραλία, το κρουαζιερόπλοιο που ταξιδεύαμε έκανε σταθμό για λίγες ώρες στην ακριτική πόλη της Βόρειας Περιφέρειας, Ντάργουιν.
Ήταν μια ζεστή μέρα και η σύσταση των υπευθύνων του πλοίου ήταν να είμαστε καλά προετοιμασμένοι για τον καυτό ήλιο και την υγρασία.
Όμως εγώ, φτάνοντας στον κεντρικό δρόμο της πόλης Smith Street, ένιωθα μια αγωνία και τότε παλιές αναμνήσεις ξύπνησαν μέσα μου. Στον δρόμο αυτό τον Μάιο του 1958 πρόβαλα την πρώτη μου ταινία, την «Γκόλφω» στο Star Theatre. Ρώτησα έναν καταστηματάρχη πού βρίσκεται ο κινηματογράφος Star και μου έδειξε μία στοά λίγες πόρτες πιο κάτω, λέγοντας ότι ο κινηματογράφος αυτός καταστράφηκε τα Χριστούγεννα του 1974 με τον τυφώνα.
Με συγκίνηση προχώρησα και με έκπληξή μου είδα ότι μέσα στη στοά βρισκόταν η μηχανή προβολής ως ένδειξη ότι κάποτε στο σημείο εκείνο υπήρχε ένας κινηματογράφος που ζούσε τις δικές του δόξες.
Σύμφωνα με ανακοίνωση, ο κινηματογράφος Star λειτούργησε για τελευταία φορά την παραμονή των Χριστουγέννων του 1974, όταν ο κυκλώνας «Τracy» κατέστρεψε το 80% του Ντάργουιν συμπεριλαμβανομένου και του κινηματογράφου. Η μηχανή βρίσκεται ακριβώς στην παλαιά είσοδο της πλατείας του κινηματογράφου που είχε κτιστεί το 1930.
Έβγαλα μερικές φωτογραφίες και περιηγήθηκα στο νχώρο που από το 1958 μέχρι το 1961 πρόβαλε ορισμένες ελληνικές ταινίες. Το 1961 ένας εκ των συνεταίρων της Cosmopolitan Motion Pictures, ο αείμνηστος Ανδρέας Παπαδόπουλος, επισκέφθηκε το Ντάργουιν και τις ταινίες μας τις ανέλαβε ο αείμνηστος Μιχάλης Πασπάλης. Έτσι οι προβολές γίνονταν στον κινηματογράφο του Parap Theatre μέχρι το 1982 οπότε και σταμάτησαν εντελώς οι προβολές ελληνικών ταινιών λόγω της εμφάνισης του βίντεο.
Η πρώτη ταινία που είχε πρόβάλλει το Parap Theatre ήταν η ταινία της Αλίκης Βουγιουκλάκη «Η Αστέρω», που και αυτή είχε τεράστια επιτυχία. Δυστυχώς, δεν είχα χρόνο να επισκεφθώ τον χώρο του κινηματογράφου Parap Theatre που και αυτός για πάνω από 20 χρόνια είχε ψυχαγωγήσει χιλιάδες Έλληνες του Ντάργουιν.
Το να επισκέπτεται κανείς χώρους που κάποτε έζησε ανεπανάληπτες μέρες, οι αναμνήσεις γυρίζουν μέσα σου σαν μια παλιά κινηματογραφική ταινία που επαναλαμβάνεται η προβολή της. Με αργά βήματα έφυγα για το πλοίο, η σκέψη μου, όμως, ήταν σ΄ έναν χώρο που έζησα έστω και για λίγο στα νεανικά μου χρόνια.