Όταν η νεαρή μητέρα του 4χρονου Jaxon Καπλατζή παρατήρησε πριν από ενάμισι περίπου χρόνο, ένα ψηλαφητό ογκίδιο στο εσωτερικό του μηρού του γιου της, δεν φανταζόταν ποτέ ότι ο ίδιος θα καλείτο να παλέψει ενάντια σε μια σπάνια μορφή καρκίνου του αίματος που δεν έχει ανιχνευτεί σε άλλον καρκινοπαθή σε ολόκληρη την Αυστραλία.
«Ο Jaxon γεννήθηκε απόλυτα υγιής. Μέχρι τα τρία του χρόνια ήταν ένα απόλυτα φυσιολογικό παιδί και δεν είχε παρουσιάσει ποτέ κανένα σοβαρό θέμα υγείας» θυμάται η μητέρα του μικρού, Βικτώρια Καπλατζή. Η ίδια, επιστρέφοντας από την εργασία της, ενώ έκανε εκείνο το μοιραίο βράδυ μπάνιο τον γιο της, παρατήρησε ένα λίπωμα στο εσωτερικό του μηρού του και κάλεσε αμέσως τον τοπικό γιατρό, ο οποίος όμως παρά την καθησυχαστική του διάγνωση, δεν κατάφερε να πείσει την Βικτώρια και τον σύζυγό της Δημήτρη, ότι δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας.
Το πρωί της επόμενης ημέρας, ο Jaxon μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και αφού υποβλήθηκε σε μια σειρά από διαγνωστικές εξετάσεις διαπιστώθηκε ότι έπασχε από μια σπάνια μορφή λευχαιμίας (Λυμφοβλαστικό Λέμφωμα, B Cell Lymphoblastic Non Hodgkins Lymphoma) που ήδη βρισκόταν στο τρίτο στάδιο και απαιτούσε αφαίρεση του λεμφαδένα και πολύμηνες χημειοθεραπείες.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το τηλεφώνημα και τη στιγμή που ο γιατρός μας ανακοίνωσε ότι ο Jaxon έχει να αντιμετωπίσει αυτήν την ασθένεια και, μάλιστα, σε τόσο προχωρημένο στάδιο. Ένιωσα να χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου, δεν μπορούσα να αναπνεύσω και μέχρι σήμερα αυτό το συναίσθημα δεν με έχει αφήσει», λέει στον «Νέο Κόσμο» η 27χρονη μητέρα η οποία την επόμενη κιόλας μέρα παραιτήθηκε από την εργασία της και αφιέρωσε την ζωή της στο Jaxon.
«Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποια είναι τα συμπτώματα και η θεραπεία της συγκεκριμένης ασθένειας, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι η ζωή μας από την ημέρα της διάγνωσης έχει αλλάξει ριζικά» λέει η Βικτώρια, η οποία παντρεύτηκε τον σύζυγό της το 2013, λίγους μήνες πριν τον ερχομό του γιου τους και έκτοτε έχει αποκτήσει ακόμα ένα αγοράκι, τον Λούκα.
«Πάντα ήταν προτεραιότητα τα παιδιά μου αλλά από την ημέρα εκείνη συνειδητοποίησα ότι τίποτα στη ζωή δεν έχει σημασία παρά μόνο η υγεία», λέει η νεαρή μητέρα, η οποία όταν χάνει το κουράγιο της παίρνει θάρρος από το ίδιο το παιδί της.
«Δεν θαυμάζω κανέναν άλλον στον κόσμο παρά μόνο τον γιο μου και είμαι πολύ περήφανη για κείνον, για τη δύναμη και το θάρρος με το οποίο αντιμετωπίζει την ασθένειά του».
Ο μικρός Jaxon συνεχίζει να υποβάλλεται σε χημειοθεραπείες κάθε βράδυ, παρ’ όλα αυτά την περασμένη Παρασκευή θέλησε να τιμήσει με την παρουσία του όλους εκείνους που όπως και ο ίδιος πάσχουν από διάφορες μορφές καρκίνου του αίματος και έτσι παραβρέθηκε στον ετήσιο περίπατο «Light the Night» που πραγματοποιήθηκε στον Βοτανικό Κήπο Αδελαΐδας και διοργανώνει ο φιλανθρωπικός οργανισμός Leukaemia Foundation προς τιμήν όλων αυτών που έχασαν την μάχη με τον καρκίνο αλλά και για να στηρίξει όσους αγωνίζονται να κρατηθούν στην ζωή.
«Παρά τις δυσκολίες που εμείς περνάμε ξέρουμε ότι δεν είμαστε οι μόνοι γι’ αυτό και ήταν σημαντικό να δώσουμε όλοι το παρών και να στηρίξουμε τους ασθενείς και τις οικογένειες τους. Παρ’ ότι ο μικρός ήταν αρκετά κουρασμένος, κατάφερε να περπατήσει καθ’ όλη σχεδόν τη διαδρομή και να μας κάνει και πάλι υπερήφανους» λέει η Βικτώρια.
Ο μικρός Jaxson πρόκειται να γιορτάσει τα πέμπτα του γενέθλια το ερχόμενο Σάββατο. Μοναδική του ευχή να νιώθει καλά και να καταφέρει να παίξει με τους φίλους του στο πάρκο και να περάσει λίγες στιγμές χαράς και ξεγνοιασιάς ξεχνώντας για λίγο την ασθένειά του.
Όσο για τους γονείς του, «είμαστε απλά ευγνώμονες που τον έχουμε κοντά μας» καταλήγει η μητέρα του μικρού μαχητή.