Σε μία σεμνή, αλλά φορτισμένη συναισθηματικά, εκδήλωση, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ενορίας Αγίου Ραφαήλ Bentleigh, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας τίμησε την παρελθούσα εβδομάδα τον συνταξιοδοτηθέντα πρωτοπρεσβύτερο, π. Βασίλειο Χριστοφή, για την πολύχρονη ιερατική θητεία του στην Κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Αυστραλίας και εκκλησία Αυστραλίας και το χριστεπώνυμο ποίμνιό της.
Παρών στην εκδήλωση ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας, κ. Στυλιανός, που μαζί με τον Επίσκοπο Δέρβης, κ. Ιεζεκιήλ, άλλους κληρικούς και πολυάριθμους λαϊκούς, ευχήθηκαν στον π. Βασίλειο υγεία και μακροημέρευση.
Στη σύντομη ομιλία του, ο προκαθήμενος της Ορθοδοξίας στην Αυστραλία εξήρε την πολύχρονη προσφορά του πατρός Βασιλείου στην Εκκλησία και επέδωσε στον κατασυγκινημένο κληρικό Τιμητικό Δίπλωμα εκ μέρους της Αρχιεπισκοπής εις αναγνώριση της ευδόκιμης ιερατικής θητείας του.
Στην αντιφώνησή του, ο π. Βασίλειος αναφέρθηκε συνοπτικά στην προσωπική και ιερατική διαδρομή του.
“Γεννήθηκα εις τα Ιεροσόλυμα της Παλαιστίνης στις 8 Ιανουαρίου 1924. Σπούδασα εις την Εκκλησιαστική Σχολή του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, απ’ όπου απεφοίτησα τον Δεκέμβριο του 1947.
Εις την Αυστραλία έφθασα την εβδομάδα προ των Βαΐων του 1948, στο Perth, όπου έμεινα τρεις μήνες. Στο Brisbane έφθασα μετά το Πάσχα και εκεί γνώρισα τον π. Χρυσόστομο Βογιατζόγλου. Μετά, μέσω της θείας μου της Μιχαλάκαινας, γνώρισα την Πρεσβυτέρα Μαρία, την οποίαν ενυμφεύθην αργότερα την 6ην Μαΐου 1951. Αποκτήσαμε τέσσαρα τέκνα, δύο αγόρια και δύο κορίτσια.
Μετά το Πάσχα του 1957 χειροτονήθηκα Διάκονος από τον μακαριστό Μητροπολίτην Θεοφύλακτον εις τον ιερόν Ναόν της Αγίας Σοφίας εις το Σύδνεϋ και την επομένη Κυριακή, των Αγίων Πάντων, εις τον Ιερόν Ναόν της Αγίας Τριάδος Σύδνεϋ εις Πρεσβύτερον από τον ίδιον.
Έκτοτε, δεν έπαυσα να εργάζομαι ως Γραμματεύς εις τα Γραφεία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής στο Σύδνεϋ. Διορίσθηκα στο Wollongong όπου έμεινα μέχρι τον Μάρτιον του 1964 οπότε μετατέθηκα εις την Ν. Ζηλανδία όπου υπηρέτησα μέχρι τον Ιούνιο του 1965. Κατόπιν διορίστηκα εις την Αγία Ειρήνη Carlton μέχρι το 1970. Από εκεί μετακινήθηκα εις το Malvern όπου ανοίξαμε την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης. Εκεί υπηρέτησα μερικές εβδομάδες και μετά διορίστηκα στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης South Yarra όπου υπηρέτησα 10 χρόνια. Κατόπιν διορίστηκα Γραμματεύς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, την οποία δεν είχα παύσει να υπηρετώ ποτέ.
Τελευταία διορίστηκα να υπηρετήσω εις την ενορία των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου & Ειρήνης Bentleigh, την οποίαν υπηρετώ μέχρι σήμερον. Σήμερα έχουμε τον π. Παναγιώτη τον όποιον βοηθώ.
Έλαβα το οφίκιο του Σακελλαρίου και κατόπιν του Πρωτοπρεσβυτέρου. Κατά τον διορισμό μου εις την Ν. Ζηλανδία μου εδόθη και ή άδεια να εξομολογώ. Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Δέρβης κ.κ. Ιεζεκιήλ, δια την κατανόησή του απέναντι μου τόσα χρόνια, όλους τους συναδέλφους μου ιερείς και τα μέλη της επιτροπής της ενορίας. Τελευταία θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπό μας κ.κ. Στυλιανό δια την αγάπη του και την κατανόησή του απέναντί μου” κατέληξε.
