Με ψέματα και απάνθρωπο τρόπο πήραν αξιωματούχοι του υπουργείου Μετανάστευσης την 6χρονη κόρη παράνομου μετανάστη από την αγκαλιά του και την έστειλαν πίσω στο Ιράν. Αυτό ήταν το πόρισμα της έκθεσης του συνηγόρου του Πολίτη, ο οποίος εξέτασε την υπόθεση ενός πρόσφυγα που έφτασε το 2001 με την 4χρονη τότε κόρη του, μέσα σε βάρκα, στην Αυστραλία και κρατούνταν στο κέντρο Κράτησης Baxter για πάνω από 2 χρόνια.
Επιπρόσθετα, σύμφωνα με το πόρισμα του συνηγόρου του Πολίτη, από τον τρόπο με τον οποίο το υπουργείο χειρίστηκε το ζήτημα, προκύπτει ότι παραβίασε τον Κώδικα Δεοντολογίας του Δημοσίου, κορόιδεψε τον πατέρα και ενήργησε παράνομα. Ο άμοιρος πατέρας, αρχικά, κατηγορήθηκε ότι κακοποιούσε σεξουαλικά την κόρη του, κατηγορίες όμως που αποδείχθηκαν αβάσιμες στην συνέχεια. Ο Ιρανός πρόσφυγας αποφάσισε τότε να μιλήσει δημόσια για κακομεταχείριση και επιθετικότητα εκ μέρους του προσωπικού του Κέντρου.
Από τότε άρχισε ένας νέος Γολγοθάς για τον πατέρα και πρόσφυγα. Έμεινε στην απομόνωση για πολύ καιρό και η διεύθυνση του κέντρου του επέτρεπε να βλέπει την κόρη του μόλις 20 λεπτά την ημέρα.
Ενόσω κρατείτο στην απομόνωση, το υπουργείο Μετανάστευσης κανόνισε, εν αγνοία του, την απέλαση της κόρης του.
Μάλιστα, αξιωματούχοι του υπουργείου Μετανάστευσης του ζήτησαν την άδεια για να πάνε το κοριτσάκι μία βόλτα για ψώνια και αυτός έδωσε την συγκατάθεσή του, αλλά στην ουσία την οδήγησαν στο αεροδρόμιο και δεν είπαν τίποτα στον πατέρα για την απέλασή της παρά μόνο όταν αυτή έφτασε στην Τεχεράνη, στη μητέρα της. Όπως αναφέρεται στην έκθεση του συνηγόρου του Πολίτη, οι αξιωματούχοι του υπουργείου κράτησαν μυστική την απέλαση του παιδιού ενώ είχαν προετοιμαστεί με παιχνίδια και δικαιολογίες για να αποτρέψουν οποιεσδήποτε αντιρρήσεις προέκυπταν από την μικρή μετανάστρια. Αυτό συνέβη στα μέσα του 2003 και ο τότε παράνομος μετανάστης που σήμερα ζει μόνιμα στην Μελβούρνη, έχει από τότε να δει το παιδί του.
Ο δικηγόρος του, Τζούλιαν Μπέρνσαϊντ QC, o οποίος και τον εκπροσωπεί ανέφερε ότι η υπόθεση του συγκεκριμένου μετανάστη φανερώνει την αναλγησία των αρχών οι οποίοι πρέπει να αποζημιώσουν τον πατέρα.
