Η πρόσκληση του Αυστραλο-Μακεδονικού Συμβουλίου, στη γενική συνέλευση του οργάνου, την περασμένη Δευτέρα, φαίνεται ότι έπεσε σε ευήκοα ώτα, γιατί, παρά την ασυνήθιστη κακοκαιρία, η ανταπόκριση της παροικίας υπήρξε εντυπωσιακή.
Όταν ο πρόεδρος, Νίκος Κουκουβιτάκης, είπε την περασμένη Πέμπτη, από τη στήλη αυτή, «κάνω έκκληση σε όλους τους παροικιακούς οργανισμούς να δώσουν το παρών για να μπορέσουμε να βάλουμε όλα τα θέματα επί τάπητος και να πάρουμε αποφάσεις που θα εκφράζουν τις απόψεις του μεγαλύτερου μέρους της παροικίας», η έκκλησή του έγινε σεβαστή.
Όπως, πιστεύω, ότι έγινε σεβαστή και η ευχή για μια «εποικοδομητική συζήτηση, όπου όλα είναι διαφανή και θα πρυτανεύει η καλή θέληση και το πνεύμα συνεργασίας». Με ελάχιστες εξαιρέσεις, η συζήτηση ήταν, πράγματι, εποικοδομητική, η καλή θέληση ήταν εμφανής, τουλάχιστον από το μεγαλύτερο μέρος των παρευρισκομένων, όπως επίσης και το πνεύμα συνεργασίας.
Με σύγχρονα μέσα έγινε η παρουσίαση του μέχρι τώρα έργου του οργάνου, δόθηκε έγγραφος απολογισμός, παρουσιάστηκε σχέδιο για την μελλοντική δράση του οργάνου και προτάσεις για την καλύτερη οργάνωση της παροικίας. Επακολούθησε συζήτηση, όπου δόθηκε η ευκαιρία σε όλους που επιθυμούσαν να εκφράσουν τις απόψεις τους, να πάρουν το λόγο.
«Έχουμε την αλήθεια με το μέρος μας», τόνισε ο Νίκος Κουκουβιτάκης.
«Στόχος μας είναι να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους προοπτική, να πληροφορήσουμε την ευρύτερη κοινωνία με σύγχρονα μέσα. Αυτό το έχουμε ήδη ξεκινήσει. Θέλω να τονίσω ότι κινούμαστε πολύ προσεκτικά. Δεν θίγουμε την άλλη πλευρά. Δεν τους προκαλούμε. Απλώς λέμε την αλήθεια και οφείλουμε να εξακολουθήσουμε να το κάνουμε με δυνατή και ξεκάθαρη φωνή».
ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΕΣ
«Θέλω να γνωρίζετε ότι οι πόρτες μας είναι ανοιχτές σε όλους όσους επιθυμούν να συνεργαστούν μαζί μας. Ξέρω ότι μπορούμε να επιτύχουμε πολλά αν έχουμε τη στήριξή σας. Έχουμε προσελκύσει παιδιά τρίτης γενιάς και αυτό από μόνο του είναι μεγάλη επιτυχία», τόνισε ο πρόεδρος του οργανισμού, προσθέτοντας: «Είμαστε εδώ, όχι μόνο για το Μακεδονικό, αλλά και για όλα τα εθνικά θέματα, όπως είναι το Κυπριακό, η Βόρεια Ήπειρο, η Γενοκτονία σε βάρος των Ποντίων, χωρίς να σταματάμε σ’ αυτά, αλλά να προχωράμε και σε άλλα που ενδιαφέρουν άμεσα την παροικία, όπως είναι η γλώσσα και ο πολιτισμός μας, οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Αυστραλίας, η αφομοίωση και γενικά ό,τι έχει σχέση με τα ενδιαφέροντα και το συμφέρον της ομογένειας».
Ο ίδιος μίλησε για την ανάγκη αναβάθμισης και διεύρυνσης του οργάνου, καθώς επίσης και της αλλαγής του ονόματος, ώστε να εκφράζει τον πολύπλευρο και πολλαπλό ρόλο του.
Στη συνέχεια, μίλησε για την ανάγκη σύγχρονων τρόπων χρηματοδότησης, ώστε, όπως είπε, «να μην είμαστε συνέχεια αναγκασμένοι να χτυπάμε πόρτες. Να υπάρχει μια σταθερή πηγή εισοδήματος, ώστε να αυτοχρηματοδοτείται ο οργανισμός».
ΟΙ περισσότερες απόψεις που ακούστηκαν κινήθηκαν στο ζήτημα του ρόλου του οργάνου και της αναγκαιότητας συνεργασίας μεταξύ όλων των Πολιτειών, ώστε να υπάρχει ένα ισχυρό λόμπι παναυστραλιανής εμβέλειας.
Αποφασίστηκε η χρηματοδότηση του οργάνου από συνδρομές και χορηγίες, συζητήθηκαν δε τρόποι συνεργασίας με τον επιχειρηματικό κόσμο της Μελβούρνης.
Αναφέρθηκε ότι η αποτελεσματική λειτουργία του οργανισμού, απαιτεί τη συνεργασία με ειδήμονες, ιδιαίτερα στο νομικό τομέα, ζητήθηκε δε από τους παρευρισκόμενους να προταθούν καινούριοι συνεργάτες, ώστε να διευρυνθούν οι τομείς δραστηριότητας και να επιτευχθεί η αναβάθμιση και διεύρυνση του οργάνου.
ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΙΚΙΑΣ
Η ιδέα της εξυπηρέτησης όλης της παροικίας από ένα γραφείο έγινε δεκτή από το μεγαλύτερο μέρος των παρευρισκομένων, γεγονός που μιλά από μόνο του για την ωρίμανση της παροικίας και την ανάγκη συνεργασίας και συγκροτημένης δύναμης για την αντιμετώπιση όχι μόνο των προκλήσεων των καιρών αλλά και για να πάρει η παροικία τη θέση που της αξίζει στην ευρύτερη κοινωνία. Το θέμα αυτό ήλθε συχνά στην επιφάνεια τόσο από παράγοντες της πρώτης γενιάς όσο και από νέους της δεύτερης και της τρίτης που ήταν παρόντες.
«Δεν ξέρουμε, δυστυχώς, τη δύναμή μας», είπε ο ομογενής νομικός, Βασίλης Γιαβρής. «Με μια παρουσία 100 και πλέον χρόνων στην Αυστραλία, θα έπρεπε να έχουμε μια πολύ πιο ισχυρή θέση στην ευρύτερη κοινωνία. Είναι ντροπή, μετά τα όσα έχουμε επιτύχει, να πληρώνουμε, όπως έγινε με την ολοσέλιδη ανακοίνωση στο «The Australian», για να πούμε την αλήθεια».
Ο ίδιος υποστήριξε ότι «είναι καιρός να δούμε πώς μπορούμε να ασκούμε πίεση στην κυβέρνηση, αλλά και σε μη κυβερνητικούς οργανισμούς. Γίνεται τώρα μια αρχή και η προσπάθεια είναι αξιέπαινη», τόνισε.
Την αυτονομία του Συμβουλίου πρότεινε ο πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ένωσης Μελβούρνης και Βικτωρίας, κ. Δ. Μηνάς, τονίζοντας ότι «δεν θα πρέπει να είναι ούτε κάτω από την ομπρέλα της Παμμακεδονικής ούτε της Κοινότητας Μελβούρνης. Το Συμβούλιο αυτό θα πρέπει να έχει τη δική του ανεξάρτητη υπόσταση και να υποστηρίζεται από όλους. Μάς δίνεται ακόμη μια ευκαιρία να παρουσιαστούμε προς τα έξω ως ένα ενωμένο μέτωπο για να αρχίσουν να μάς υπολογίζουν. Από τη στιγμή που είμαστε διαλυμένοι, δεν μας υπολογίζει κανείς».
ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ
«Έγινε μια καλή αρχή, η οποία μάς δίνει τη βάση και τη δύναμη να χτίσουμε κάτι μεγάλο και εντυπωσιακό», είπε σχετικά με τη συγκέντρωση ο Νίκος Κουκουβιτάκης.
«Για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα, από την πρώτη φορά που καλέσαμε την παροικία, αυτή την ανταπόκριση. Σίγουρα, αυτό μας δίνει κουράγιο να προχωρήσουμε, να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια για να παράγουμε έργο. Είμαστε σ’ έναν δύσκολο και υπεύθυνο χώρο. Έχουμε πλήρη επίγνωση των υποχρεώσεών μας, αλλά και των δυνατοτήτων μας. Το γεγονός ότι μας στηρίζουν τρεις γενιές, όλο δηλαδή το φάσμα της παροικίας, είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό.
Όλο αυτό ας μη ξεχνάμε γεννήθηκε από την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε μία σοβαρή πρόκληση των Σκοπιανών. Αυτό τους έκανε ν’ αλλάξουν τακτική και να μη μας προκαλούν επιδεικτικά, γιατί δεν τους συμφέρει. Ήδη, έχουμε δώσει το ηχηρό μήνυμα ότι δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Η ιστοσελίδα σημειώνει μεγάλη επιτυχία, φτάνει σ’ όλον τον κόσμο και, όπως είπα ξανά, την έχουν επισκεφτεί πάνω από 100.000 από 53 διαφορετικές χώρες. Στόχος μας είναι να μη σταματήσουμε εδώ, αλλά να επεκταθούμε ακόμη περισσότερο. Έχουμε τις γνώσεις και την τεχνοτροπία. Αυτό που απαιτείται είναι απασχόληση ατόμων, έμμισθων υπαλλήλων, γι’ αυτή τη δουλειά. Οπότε, ερχόμαστε πάλι στα πρακτικά θέματα τα οποία πρέπει να πάρουν προτεραιότητα στην ατζέντα του σχεδίου μας».
Ένα από τα θετικά σημεία που εντυπωσίασε πολλούς, είναι ότι η επικοινωνία γίνεται και στην ελληνική γλώσσα. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα πρώτα στην ελληνική.