Αρκετά ενδιαφέρον είναι το σημερινό θέμα, με το οποίο θα ασχοληθώ περιληπτικά, φυσικά, γιατί χρειάζεται αρκετός χρόνος αλλά και χώρος για να καταλάβει κανείς ότι οι ντόπιοι καλλιτέχνες μας βρίσκονται στην χειρότερη περίπτωση από ποτέ στις μέρες μας που κανονικά θα έπρεπε να ήταν σε μια καλύτερη μοίρα.
Το κακό έχει αρχίσει στα τελευταία χρόνια στα οποία οι περισσότεροι εργοδότες «κόβουν» τις μέρες από τις εμφανίσεις των καλλιτεχνών.
Δηλαδή, μαγαζιά που είχαν τρεις και τέσσερις βραδιές μουσικό πρόγραμμα το μείωσαν σε δύο και στη συνέχεια σε μια βραδιά!
Έτσι, οι περισσότεροι καλλιτέχνες μας αντί να ασχοληθούν με τη μουσική και βασικά να ανανεώνουν το ρεπερτόριό τους, αναγκάζονται να δουλεύουν σε οποιαδήποτε εργασία προκειμένου να τα βγάλουν πέρα και ακόμη περισσότερο όταν έχουν οικογένεια.
Με ένα νυχτοκάματο είναι αδύνατο να ζήσει την οικογένειά του ένας τραγουδιστής.
Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν πάρα πολλοί άνεργοι καλλιτέχνες μας και οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν δουλειά, ενώ παράλληλα οι μαγαζάτορες έχουν βρει τον τρόπο να καταπιέζουν αυτούς που δουλεύουν – έστω και μια βραδιά – κοντά τους!
Καθημερινά παίρνω τηλεφωνήματα από τραγουδιστές και τραγουδίστριες με τα οποία μου εκφράζουν τα παράπονά τους.
Ένας καλός τραγουδιστής μας προτίμησε να μείνει άνεργος παρά να τον εμπαίζει ο εργοδότης του.
«Δούλευα», μου είπε, «όλα κι όλα δυο βράδια, αλλά ο κύριος μου “έκοψε” το ένα ενώ το αποκορύφωμα ήταν που ένα βράδυ που δεν είχε πολλές κρατήσεις μου είπε να μη δουλέψω καθόλου!
Το ωραίο ήταν ότι στο συγκεκριμένο αυτό βράδυ ήταν μια δική μου παρέα με δεκαπέντε άτομα οι οποίοι πήγαν να με ακούσουν, αλλά ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας τους είπε ότι… αρρώστησα!».
Μια τραγουδίστρια που ήλθε στο γραφείο μου για να παραπονεθεί μου είπε σχετικά τα εξής: «Εμφανίζομαι μια φορά την εβδομάδα σε ταβέρνα μας, αλλά πηγαίνω με το άγχος μήπως το αφεντικό δεν με χρειάζεται και θα μου πει «έλα το ερχόμενο Σάββατο που θα έχουμε δουλειά!».
Ξέρεις τι είναι να πληρώνω κομμωτήριο, να ντύνομαι, να βάφομαι και να πηγαίνω να δουλέψω ένα βράδυ και μετά να μου λέει το αφεντικό: «Απόψε δεν σε χρειάζομαι»! Με άλλα λόγια όχι μόνο με ταλαιπωρεί, αλλά και με ξεφτιλίζει! Τουλάχιστον, μπορεί να μου το πει μια μέρα πριν για να μην ετοιμάζομαι».
Πολλά είναι τα παράπονα από τους καλλιτέχνες και φυσικά οι πληρωμές τους – οι πενιχρές – δεν πάνε πίσω!
Υπάρχουν καλλιτέχνες που έχουν να πληρωθούν περισσότερο από ένα μήνα, αλλά φοβούνται να κάνουν παράπονα μήπως και τους απολύσουν!
Με άλλα λόγια, η δουλειά του καλλιτέχνη στη Μελβούρνη έχει ξεφτίσει και ο κάθε μαγαζάτορας λόγω της ανεργίας που υπάρχει στον χώρο αυτό τους εκμεταλλεύεται και μάλιστα με απαίσιο τρόπο!
Τώρα θα μου πείτε: «Μα δεν υπάρχει κανένας σωστός και επαγγελματίας εργοδότης;».
Και, φυσικά, υπάρχουν με τη διαφορά πως μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού!
Μετά έχουν και αξιώσεις οι μαγαζάτορες για να προσφέρουν περισσότερα οι καλλιτέχνες πάνω στην πίστα!
Μα όταν του έχεις «κόψει» δυο βραδιές και παράλληλα τον έχεις απλήρωτο! Πώς ο άνθρωπος να έχει όρεξη να τραγουδήσει;
Τελευταία αρκετοί καλλιτέχνες μας οι οποίοι τα Σάββατα εμφανίζονται σε μουσικά σχήματα σε ταβέρνες μας, εξασφαλίζουν για τις άλλες μέρες μια ή δυο τη συμμετοχή τους σε διαφορετικά μαγαζιά… μόνο και μόνο προκειμένου να ζήσουν.
Αναφέρθηκα και πιο πάνω ότι οι καιροί σήμερα είναι δύσκολοι και οι καλλιτέχνες μας την βγάζουν με μια εμφάνιση το πολύ δύο… και άντε μετά να ζήσουν!
