«Νόμιζα ότι η βρύση δεν θα σταματήσει να τρέχει ποτέ και ότι είναι φυσικό να κολυμπάς στα λεφτά. Τώρα διαπιστώνω ότι και το αντίθετο είναι φυσικό. Μακάρι να ήξερα πριν το ένα δέκατο όσων ξέρω τώρα», θα πει ο Φιλιππούσης, ανοίγοντας την καρδιά του στη «Sunday Herald Sun» και, φυσικά, σε χιλιάδες των χιλιάδων κόσμο που δεν είχε ιδέα ότι ο εκατομμυριούχος πρωταθλητής, μετά από το κολύμπι στα εκατομμύρια, τις λαμποργκίνι, τις εκθαμβωτικής ομορφιάς γυναίκες στο πλάϊ του, βρίσκεται σήμερα στο σημείο να βλέπει να βγάζουν στο σφυρί το σπίτι του, στην ουσία το σπίτι της μητέρας του, στο Williamstown.
Eπιπλέον, να τον έχουν εγκαταλείψει οι λαμπερές φίλες του … για ευνόητους λόγους. Ή μάλλον να τους πούμε, αφού όλα είναι βγαλμένα από τον ίδιο τον σταρ, στη φόρα. Χωρίς λαμποργκίνι ή έστω πόρσε, χωρίς τη λάμψη του αστέρα, τραυματισμένο, άφραγκο και στη μαύρη κατάθλιψη, τί να τον κάνουν; Παρέα με την μητέρα του, τον βρήκαν οι ρεπόρτερ, ομολόγησε δε ο ίδιος ότι «ξοδεύει τώρα χρόνο μαζί της και εκείνη είναι πολύ χαρούμενη που τον έχει κοντά της».
Ομολογεί ότι λόγω τραυματισμών έχει να παίξει – να δουλέψει δηλαδή – τρία ολόκληρα χρόνια «και τα πράγματα οικονομικά είναι πολύ δύσκολα. Το χειρότερο όμως είναι η ψυχολογική μου κατάσταση».
«Δε λέω ότι πάσχω από κατάθλιψη, τα τελευταία όμως δύο χρόνια είχα αυτά τα συμπτώματα. Όταν είμαι στενοχωρημένος – και αυτό το γνωρίζουν και οι φίλοι μου – κλείνομαι στο δωμάτιό μου και δε θέλω να δω κανέναν. Βλέπω ταινίες και δε σηκώνομαι από το κρεββάτι μου. Τελευταία όμως κατέληξα στο συμπέρασμα ότι έτσι δε βγαίνει τίποτε. Πρέπει να πω στον εαυτό μου ‘ εντάξει τα πράγματα είναι δύσκολα, τι κάνω όμως τώρα;’
ΖΩΗ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ
Να πούμε ότι τον καιρό των παχιών αγελάδων ο μεγάλος σταρ κέρδισε $8 εκατ. από τη ρακέτα – παίζοντας δηλαδή – και πολλά άλλα από χορηγίες. Τι τα έκανε και πως μπορούν να ξοδευτούν τόσα λεφτά, τόσο γρήγορα, μόνο εκείνος γνωρίζει. Σε μας αφήνει μια… μικρή χαραμάδα, δηλώνοντας ότι έζησε ζωή παραμυθένια: «Έζησα μια εύκολη ζωή. Τη ζωή που μόνο στα όνειρά του μπορεί να δει κανείς. Τότε νόμιζα ότι ήταν φυσικό. Τίποτε όμως δεν είναι πιο μακριά από την αλήθεια. Πολλοί περνάνε αυτή τη στιγμή ( με την οικονομική κρίση) δύσκολα και είμαι ένας από αυτούς. Έπρεπε να φάω γροθιά στο σαγόνι για να ξυπνήσω. Περνώ την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής μου, αλλά και την πιο ουσιαστική ίσως. Είναι σα να έχω ξυπνήσει ξαφνικά σα να άνοιξαν τα μάτια μου και τα είδα όλα καθαρά. Ξέρω πως όταν όλα περάσουν, θα εκτιμώ το κάθε τι στη ζωή, περισσότερο. Είναι δύσκολα, πολύ δύσκολα Δεν θα το βάλω όμως στα πόδια».
Στη συνέχεια θα μιλήσει για το πώς έφτασε να κινδυνεύει να χάσει το σπίτι της μητέρας του, δίνοντας όλο το φάσμα των ανάλγητων δανειστικών εταιριών, το πού μπορούν να οδηγήσουν τα μεγάλα χρέη, οι υψηλοί τόκοι, οι επενδύσεις όταν πάνε στραβά, αλλά κυρίως η ασύδοτη σπατάλη του πλούτου.
Το ενδεχόμενο να γυρίσει πίσω, ως ο μεγάλος τενίστας, το αποκλείει, είναι όμως , θα πει, περιζήτητος ως «παίκτης – θρύλος», και μ’ αυτήν την ιδιότητα θα συνεχίσει την καριέρα του, από το Σεπτέμβρη και μετά, δηλώνει, χτυπώντας ξύλο, γιατί είναι γεγονός του έχουν τύχει του Μαρκ πολλά ανάποδα. Έξι τραυματισμοί στο ίδιο γόνατο, ούτε να τους κυνηγούσε δεν θα του τύχαιναν. Ό,τι έγινε όμως έγινε. Έμαθε, λέει, το μάθημά του και από δω και πέρα θα είναι προσεκτικός. Α, έχει ανοίξει και σχολή τέννις στην Αλτόνα.