Οπωσδήποτε, οι Ευρωεκλογές κοστίζουν στο ελληνικό Δημόσιο λιγότερο από τις βουλευτικές και δημοτικές εκλογές, αφού ο κάθε υποψήφιος δεν δίνει προσωπικό αγώνα για να εκλεγεί και το μεγαλύτερο οικονομικό βάρος επωμίζεται η Ε. Ε. Εξάλλου, η προεκλογική εκστρατεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που πραγματοποιείται σε 27 χώρες και σε πάνω από 23 γλώσσες, κοστίζει περίπου 18 εκατομμύρια ευρώ. Το ποσό αυτό είναι ισοδύναμο με περίπου 5 λεπτά ανά ψηφοφόρο (δεδομένου ότι υπάρχουν 375 εκατομμύρια δυνητικοί ψηφοφόροι) και τα χρήματα αυτά λαμβάνονται από τον προϋπολογισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο προϋπολογισμός του Κοινοβουλίου αποτελεί μέρος του συνολικού προϋπολογισμού της Ε.Ε.
Αν αναλογιστούμε ωστόσο, τους τόνους χαρτιού που σπαταλήθηκε για τα φέϊγ βολάν, τα έξοδα για τις προεκλογικές ομιλίες των αρχηγών των κομμάτων, αλλά και τις αποζημιώσεις των δικαστικών αντιπροσώπων και όσων βοήθησαν στην οργάνωση, τα έξοδα για την Ε.Ε. άμεσα και έμμεσα για το ελληνικό κράτος δεν είναι καθόλου αμελητέα, ενώ αντίστοιχη επιβάρυνση υφίσταται και το περιβάλλον.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία (9/6/2009), μόνο ο Δήμος Αθηναίων, στο πλαίσιο του προγράμματος ανακύκλωσης, συγκέντρωσε εκατόν δέκα τόνους υλικού που χρησιμοποιήθηκε κατά την προεκλογική περίοδο και την ημέρα των ευρωεκλογών.
Από το συνολικό υλικό, που μόλις έπεσε η αυλαία των εκλογών κατέληξε στους κάδους της ανακύκλωσης, οι 75 τόνοι αφορούσαν υλικό για αφίσες. Όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση του Δήμου Αθηναίων τα πολιτικά κόμματα δε στάθηκαν στο ύψος των περιβαλλοντικών περιστάσεων τη στιγμή μάλιστα που έχουν θέσει ως προτεραιότητά τους την προστασία του περιβάλλοντος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο το χαρτί για τις αφίσες αντιστοιχεί στην καταστροφή 1.275 δέντρων!
Τα πράγματα βέβαια είναι πολύ χειρότερα στις βουλευτικές εκλογές. Σύμφωνα με το νόμο 3023/2003 (άρθρο 14), οι προεκλογικές δαπάνες υποψηφίων βουλευτών ποικίλουν ανά περιφέρεια.
Για παράδειγμα, υποψήφιος βουλευτής μονοεδρικής περιφέρειας δικαιούται να δαπανήσει 15.000 ευρώ (μία μονάδα). Υποψήφιος περιφέρειας με 2-7 έδρες δικαιούται να δαπανήσει επιπλέον 0,5 μονάδες ανά έδρα. Δηλαδή, στην τριεδρική Λέσβο θα δαπανήσει 30.000 ευρώ. Από την όγδοη έδρα και πάνω, επιπλέον 0,1 μονάδες ανά έδρα. Δηλαδή, στην Α’ Αθηνών που έχει 17 έδρες, θα δαπανήσει έως και 75.000 ευρώ!!!
Το ύψος της «μονάδας» καθορίζεται με υπουργική απόφαση, πέντε μέρες μετά την προκήρυξη των εκλογών.
Δεν λέω, βρε παιδιά, οι εκλογές είναι σίγουρα ο ακρογωνιαίος λίθος της Δημοκρατίας, αλλά οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, (πλην της Ιταλίας, ίσως), όπου κανείς δεν θα δει δέκα αφίσες υποψηφίων ή κομμάτων κολλημένες τη μία επάνω στην άλλη στις κολόνες των δρόμων και κανείς δεν θα συναντήσει καταμεσής στους δρόμους σωρούς από τσαλαπατημένα προεκλογικά φυλλάδια, που απεικονίζουν χαμογελαστούς και πολλά υποσχόμενους εθνοπατέρες – Μαυρογυαλούρους, ούτε περίπτερα υποψηφίων κάθε πέντε μέτρα, όπου αλαλάζοντες οπαδοί προσπαθούν με κάθε τρόπο να προσελκύσουν τους βαριεστημένους πια περαστικούς, έχουν λιγότερη δημοκρατία από εμάς;
Αναλογίστηκε δε, ποτέ κανείς με όλα αυτά τα πεταμένα χρήματα πόσα έργα μπορούσαν να έχουν γίνει; Γιατί από λόγια έχουμε μπόλικα, από έργα όμως τι γίνεται;
*Η Χριστιάννα Λούπα είναι δικηγόρος και συγγραφέας των βιβλίων «Μετά . Blogspot http://christiannaloupa.wordpress.com