Πάνε δέκα χρόνια από τότε που η Νάντια (Τασσοπούλου) Τας έχει να γυρίσει ταινία στην Αυστραλία. Τα τελευταία αυτά 10 χρόνια, η ζωή της μοιράζεται μεταξύ Μελβούρνης και Χόλιγουντ. Μελβούρνη λόγω οικογένειας και Χόλιγουντ λόγω δουλειάς. Η σκηνοθέτης του «Malcolm» (1986), του «Big Steal» (1990), της «Amy» (1998) και όχι μόνο, δουλεύει 11 χρόνια τώρα πάνω στη νέα της ταινία, που αυτήν την εποχή βρίσκεται στο μοντάζ και θα είναι η ταινία που θα ανοίξει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μελβούρνης το 2010. Όπως για κάθε άλλη ταινία που έχει γυρίσει στην Αυστραλία, έτσι και για την νέα της ταινία «Αγάπη και Λάσπη» (δεν έχει ακόμα οριστεί ο οριστικός της τίτλος), η Νάντια λέει ότι αποτελεί «έργο αγάπης».
Ο τόνος της φωνής της καθώς μού εξιστορεί την πλοκή της ταινίας δεν αφήνει στον ακροατή της καμία αμφιβολία για το γεγονός ότι η Νάντια δεν σκηνοθέτησε αυτήν την ταινία μόνο ως μία επαγγελματίας αλλά πάνω απ’ όλα σαν μία γυναίκα με πλήρη επίγνωση των ρόλων και των προκλήσεων που μία γυναίκα κουβαλά, αντιμετωπίζει ή καλείται να αντιμετωπίσει.
Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΙΑΣ… «ΑΓΝΩΣΤΗΣ» ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ
Η ομογενής σκηνοθέτης έχει «αφήσει όνομα» στον χώρο του αυστραλιανού κινηματογράφου, όχι μόνο για την ποιότητα των ταινιών της, αλλά και για το γεγονός ότι είναι από τις σκηνοθέτριες που θέλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο σε κάθε της παραγωγή. Η «Αγάπη και Λάσπη» στηρίζεται σε μία αληθινή ιστορία, της οποίας το σενάριο φέρει την υπογραφή του συζύγου της Νάντια, David Parker και η παραγωγή την υπογραφή της Cascade Films της εταιρείας παραγωγής που ανήκει εξ ολοκλήρου στην ομογενή σκηνοθέτρια και τον σύζυγό της.
Η ιστορία της ταινίας κινείται γύρω από τη ζωή της Μαρίσας. «Είναι μία ιστορία, μητρικής αγάπης, ρομαντικής αγάπης, απιστίας και ελπίδας», λέει η Νάντια. Μητέρα και σύζυγος η ηρωίδα (το ρόλο της οποίας ενσαρκώνει η Jacinta Barrett) που ζει μία ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή και μαθαίνει μέσα σε μία μέρα ότι το 9χρονο παιδί της (το ρόλο του οποίου υποδύεται ο μικρός Τομ Ράσελ γνωστός από την ταινία «Romulus, My Father») πάσχει από λευχαιμία και ότι ο άντρας της (Ρίτσαρντ Ρόξμπουργκ) την απατά με διαφορετικές γυναίκες.
«Σε μία μέρα κάθε έννοια οικογενειακής ευτυχίας και όχι μόνο εξανεμίζονται για την 33χρονη ηρωίδα», λέει η Νάντια.
Από εδώ και πέρα, όλα αλλάζουν. Η Μαρίσα βάζει τέλος στο γάμο της, αλλά ζητά από τον πρώην άντρα της να παραμείνει δίπλα στο παιδί τους που τόσο τον χρειάζεται. Πληροφορείται από τους γιατρούς, ότι για να ζήσει το παιδί της πρέπει να δεχθεί μόσχευμα μυελού των οστών κάτι που δεν είναι εύκολο να βρεθεί λόγω του σπάνιου γενετικού κώδικα του πατέρα του. Μόνο ένα παιδί του άπιστου συζύγου της και αδερφός του μικρού Τζακ θα μπορούσε να είναι συμβατός δότης για να σωθεί το παιδί της.
Πιστεύει ότι ο άντρας της μπορεί να έχει αποκτήσει παιδί με μία από τις ερωμένες του και ψάχνει να το βρει προκειμένου να βρει έτσι και το μόσχευμα που θα σώσει το παιδί της. Στην πορεία ανακαλύπτει την αγάπη, αλλά και την ελπίδα μέσα από μία σχέση που ξεκινά σε ένα θάλαμο νοσοκομείου με έναν Ιρλανδό ναύτη (το ρόλο του οποίου υποδύεται ο γνωστός ηθοποιός James Nesbitt) που είναι πατέρας ενός άλλου παιδιού, που πάσχει επίσης από λευχαιμία.
Το σενάριο βασίζεται σε μία αληθινή ιστορία που, όπως λέει η Νάντια, δεν την «έψαξε», αλλά η ίδια η ιστορία την… «βρήκε».
«Ήταν πριν από 11 περίπου χρόνια όταν μία άγνωστη γυναίκα ήρθε να με βρει στο γραφείο μου», λέει η Νάντια στο «Νέο Κόσμο». «Δεν είχα ραντεβού μαζί της αλλά αυτή επέμενε να με δει. Τελικά, μού μίλησε και μού εξιστόρησε τη δική της ιστορία. Είναι η ιστορία πάνω στην οποία βασίζεται η ταινία», λέει η ομογενής σκηνοθέτης.
Για 11 χρόνια, η Νάντια ερευνούσε την ταινία της. Μίλησε με οικογένειες των οποίων τα παιδιά έπασχαν από καρκίνο προκειμένου όπως χαρακτηριστικά λέει να… «βιώσω την δική τους εμπειρία, να καταλάβω, να ζήσω την καθημερινότητα τους».
Σε όλες της τις ταινίες η Νάντια χρησιμοποιεί το χιούμορ ως μέσο εκτόνωσης της δραματουργικής πλοκής. Την ρωτάω πώς είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσει αυτήν την τεχνική σε μία ταινία όπως την «Αγάπη και Λάσπη» που πραγματεύεται μία, κατ’ ουσία, τραγική ιστορία.
«Και όμως είναι. Η ιστορία της γυναίκας, η ιστορία του 9χρονου αγοριού, η ιστορία του άπιστου συζύγου, αλλά εξαιρετικού πατέρα, η ιστορία του Ιρλανδού ναύτη και χαρούμενου πατέρα, είναι ιστορίες που, όπως και η ζωή, έχουν πολλά επίπεδα. Ως άνθρωποι λειτουργούμε σε πολλά επίπεδα και το χιούμορ συμπεριλαμβάνεται στη ζωή μας και στον τρόπο με τον οποίο την ζούμε. Δεν είναι συνειδητή επιλογή του κάθε ανθρώπου αυτό, είναι γεγονός. Αυτό είναι κάτι που μπορεί την στιγμή που μία τραγωδία μας χτυπά την πόρτα να μην το καταλαβαίνουμε, αλλά πάντα υπάρχει. Τόσο ο David και η Lynn (Renew) με το σενάριο, όσο και εγώ με τα δικά μου εργαλεία, προσπαθήσαμε να βάλουμε το χιούμορ στην ταινία» λέει η Νάντια.
ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΓΙΑ ΤΑΙΝΙΕΣ
Καθώς η «Αγάπη και Λάσπη» ολοκληρώνεται και ετοιμάζεται να εμφανιστεί στο πρώτο εξάμηνο του 2010, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, του Βερολίνου και το Φεστιβάλ Sundance, ρωτάω την ομογενή σκηνοθέτη γιατί άφησε τη Μελβούρνη για δέκα ολόκληρα χρόνια, μία πόλη που, όπως ομολογεί η ίδια, είναι οπτικά και καλλιτεχνικά ερωτευμένη μαζί της για να δουλέψει στο Χόλιγουντ.
«Δεν είναι εύκολο να γυρίσεις μία ταινία στην Αυστραλία. Το Χόλιγουντ είναι εύκολη υπόθεση. Εκεί έχει μόνιμη δουλειά. Σε ψάχνουν, δεν τους ψάχνεις στο Χόλιγουντ».
Και οι δυσκολίες σύμφωνα με την Νάντια είναι, κυρίως, οικονομικής φύσης.
«Κοίτα, εγώ έχω το δικό μου τρόπο να δουλεύω στην Αυστραλία. Για παράδειγμα, η συγκεκριμένη ταινία σχεδόν ναυάγησε πριν από περίπου έξι μήνες. Ως παραγωγοί, εγώ και ο David είχαμε βρει χρηματοδότες και όταν η οικονομική κρίση χτύπησε τον κόσμο ο βασικότερος χρηματοδότης μας έχασε τα πάντα. Αναγκαστήκαμε με τον David να πουλήσουμε να υποθηκεύσουμε δική μας περιουσία για να γίνει αυτή η ταινία πραγματικότητα. Ήμουν αποφασισμένη να κάνω την ταινία και κάναμε τα πάντα γι’ αυτό».
ΤΑ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΑ «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ»
Η νέα αυστραλιανή ταινία της Νάντια Τας κόστισε γύρω στα $10 εκατ. Ήδη, η Fox ανέλαβε την διανομή της ταινίας και, όπως λέει και ο λαός… , «το νερό έχει μπει στ’ αυλάκι». Δεν ισχύει, όμως, το ίδιο και για μία άλλη ταινία που η Νάντια Τας για περίπου τέσσερα χρόνια τώρα έχει ετοιμάσει και θέλει να γυρίσει στην Ελλάδα.
Πριν από περίπου ενάμισι χρόνο, όταν τα είχαμε ξαναπεί με την Νάντια, η ομογενής σκηνοθέτης ήταν κατενθουσιασμένη με την όλη ιδέα και πανέτοιμη να αρχίσει τα γυρίσματα της ταινίας αυτής που, όπως μού είχε εξομολογηθεί τότε, αποτελούσε το πιο μεγάλο καλλιτεχνικό της όνειρο.
«Το ταξίδι» είναι ο τίτλος αυτής της ταινίας και η Ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός, Ολυμπία Δουκάκις, η Βρετανίδα Φιόνα Σο και άλλοι παγκοσμίως γνωστοί ηθοποιοί μέρος του καστ της.
Η πικρία της ομογενούς σκηνοθέτριας μεγάλη όταν επαναφέρω το θέμα.
«Δεν θέλω να θίξω καταστάσεις και ανθρώπους, αλλά είμαι ιδιαίτερα απογοητευμένη με το Κέντρο Ελληνικού Κινηματογράφου. Διαπίστωσα ότι, τελικά, στην Ελλάδα εκείνο που έχει σημασία δεν είναι η τέχνη, αλλά το πολιτικό παιχνίδι κάποιων ατόμων που έχουν κάποιες ηγετικές θέσεις και προσπαθούν να αντλήσουν οφέλη. Τα λέω όλα αυτά με πικρία και ελπίζω ότι την επόμενη εβδομάδα που η εκεί παραγωγός μου συναντήσει τον υπουργό Πολιτισμού το τοπίο θα ξεκαθαρίσει και θα δοθεί το “πράσινο φως” για την ταινία. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, αλλά είμαι πικραμένη. Μού τηλεφωνά η Ολυμπία και οι άλλοι ηθοποιοί και όχι μόνο κάθε τρεις και λίγο για να με ρωτήσουν πού βρισκόμαστε και ντρέπομαι να τους εξηγώ τους λόγους που η ταινία καθυστερεί. Ελπίζω πολύ σύντομα να έχω να σας δώσω καλά νέα», καταλήγει η ομογενής σκηνοθέτρια με απογοήτευση.
Η κουβέντα μας τελειώνει με έναν υπέροχο ώριμο κύριο να εισβάλλει στο γραφείο της Νάντια. Είναι ο David Parker, ο σύζυγος και συνδημιουργός της ομογενούς σκηνοθέτριας. Είναι δύσκολο να δουλεύεις με τον άντρα σου; την ρωτάω. Με βλέμμα που… «κόβει» και με ένα ύποπτο χαμόγελο ο Ντέιβιντ γυρίζει προς την μεριά μου πριν ακόμα η Νάντια προλάβει να απαντήσει. Παρατηρώ και σχολιάζω το βλέμμα του. «Το χιούμορ που λέγαμε», λέει η Νάντια. «Αυτός ο κύριος φροντίζει πάντα να το συντηρεί στην ζωή και τις ταινίες μου», καταλήγει.