ΤΗΝ τιμητική του είχε τις τελευταίες ημέρες το αυστραλιανό ποδόσφαιρο σε συλλογικό επίπεδο.
Τρεις γνωστές έως διάσημες αγγλοσαξονικές ομάδες, επισκέφθηκαν την χώρα μας, έδωσαν φιλι-κά παιχνίδια, μας… ψιλοδούλεψαν και πρόσφεραν σε περισσότερους από 60.000 ποδοσφαιρόφι-λους ένα διαφορετικό σε ποιότητα θέαμα, με γεύση από Ηνωμένο Βασίλειο.
 
ΠΑΜΕ σε λεπτομέρειες τώρα.
– Η αρκετά γνωστή Γουλβς που τα τελευταία χρόνια ανεβοκατεβαίνει κατηγορίες στο αγγλικό πο-δόσφαιρο, πέρασε νικηφόρα από την Πέρθη όπου κέρδισε με 1-0 την Γκλόρι.
– Η περισσότερο γνωστή, λόγω του πορτιέρο της εθνικής μας Μαρκ Σουότσερ, του ιδιοκτήτη της Αλ Φαγέτ, παρ’ ολίγον συμπεθέρου της βασιλίσσης Ελισάβετ και του “σταρ” τεχνικού της Ρόι Χό-ντσον, αφού με το που πάτησε το πόδι της στην Αυστραλία, έχασε στο Γκολντ Κόουστ από την ο-μώνυμη νεοφώτιστη ομάδα του εθνικού μας λιγκ, κέρδισε στη συνέχεια την πρωταθλήτρια μας Βίκτορι με 3-0 και χθες βράδυ στην Πέρθη επρόκειτο να ολοκληρώσει την αυστραλιανή της τουρ-νέ.
– Τέλος η πιο διάσημη από όλες τις ομάδες που φιλοξενήσαμε τις τελευταίες ημέρες, η Σέλτικ, στο μοναδικό φιλικό που έδωσε στην ήπειρο της Ωκεανίας, συνέτριψε μα 3-0 την ομάδα Roar του Μπρίσμπαν, με τον Γιώργο Σαμαρά να δίνει το ασίστ με κεφαλιά ψαράκι για το τρίτο γκολ των Σκω-τσέζων.
 
ΠΟΥ θέλω να καταλήξω με όλη αυτή την μεγάλη “εισαγωγή”;
Ότι μέσα από όλα αυτά τα φιλικά παιχνίδια αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ότι σε συλλογικό επίπεδο, έχουμε ακόμη πολύ δουλειά μπροστά μας.
Βέβαια, οι αγγλοσαξονικές ομάδες που αναφέρω πιο πάνω έχουν η κάθε μία την δική τους πλούσια ιστορία και οι εδώ νίκες τους δεν ήταν τυχαίες.
 
ΕΚΕΙΝΟ όμως που δεν μπόρεσα να καταλάβω είναι αυτό που άκουσα από πολλούς φίλους που παρακολούθησαν το ματς της Βίκτορι με την Φούλαμ (0-3).
“Η Βίκτορι έπαιξε καλύτερα, ήταν καλύτερη σε όλο το 90λεπτο”.
Ναι, καλά. Το 3-0 σε βάρος της όμως από που… προήλθε;
Από την πολύ της… καλοσύνη, ή από το γεγονός ότι η αντίπαλος της ήταν μια ολοκληρωμένη ο-μάδα και οι δικοί μας πέρα από τον ενθουσιασμό δεν είχαν να προσφέρουν τίποτα παραπάνω, για να μην πω και για την δυσαναλογία στην ποιότητα του “υλικού” των δύο ομάδων.
 
ΕΝΩ όμως εγώ ασχολούμαι εδώ με το ποδοσφαιρικό θέμα της όλης υπόθεσης, ο ιδιοκτήτης της Πέρθης Τόνι Σέϊτζ, δεν μπορεί ακόμη να εξηγήσει πως στον αγώνα της ομάδας του με την Γουλβς, πήγαν μόνον 11.083 φίλαθλοι.
Αριθμός πολύ μικρός για να καλύψει τα έξοδα που πλησίασαν τα $2 εκ. και να δικαιολογήσει και τον ενθουσιασμό του Τόνι, που θέλει να ξαναφέρει την ομάδα της Πέρθης σε “Γκλόρι” δρό-μους.
 
ΔΕΝ ξέρω τι ακριβώς περίμενε ο ιδιοκτήτης της πάλαι ποτέ μεγάλης ομάδας της Δυτικής Αυστρα-λίας και προσωπικά πιστεύω ότι οι 11.083 που πήγαν στο ματς με τους “λύκους” της αγγλικής πρέ-μιερ λιγκ, ήταν αριθμός ικανοποιητικός.
Ε δεν είναι και Μάντσεστερ Γιουν. η Γουλβς!
 
ΟΣΟ για το σνομπάρισμα των φιλάθλων της Πέρθης στο συγκεκριμένο ματς να πούμε ότι ούτε οι νέες μεταγραφές της “Γκλόρι” με πρώτη και καλύτερη αυτή του Μίλε Στερζιόφσκι, δεν είναι – όπως και η Γουλβς – “μαγνήτης” για τους φιλάθλους.
Καλός ο Στερζιόφσκι δεν λέω και σοβαρός κάθε φορά που φοράει την φανέλα της εθνικής, “μα-γνήτης” όμως για τα πλήθη δεν είναι και αυτό έπρεπε να το γνωρίζει καλά ο Τόνι Σέϊτζ, όταν τον υ-πέγραψε έναντι αδράς αμοιβής.
 
ΑΝ λοιπόν τον αγόρασε για γκολ, νίκες και βαθμούς, καλά έκανε. Για το άλλο, μάλλον ατύχησε.
Αν έχει υπομονή όμως και το δει επιχειρηματικά το όλο εγχείρημα του, ίσως το ένα (γκολ, νίκες, βαθμοί) φέρει το άλλο (τον κόσμο).
 
ΕΥΤΥΧΩΣ, παράπονα με την προσέλευση του κόσμου δεν είχαν οι διοργανωτές των άλλων δύο αγώνων, έστω και αν φιλοδωρήθηκαν με τριάρες.
– Στο στάδιο των Ντόκλαντς για το ματς της Βίκτορι με την Φούλαμ πήγαν περισσότεροι από 20.000.
– Και στο Σάνκορπ του Μπρίσμπαν για να δούνε την φημισμένη Σέλτικ, περισσότεροι από 30.000.
 
ΑΝΑΦΕΡΩ πιο πάνω κάτι για “δούλεμα”.
Και εσείς έτσι δεν θα το παίρνατε, διαβάζοντας και ακούγοντας τις δηλώσεις του τεχνικού της Φούλαμ Ρόι Χόντσον, που μίλησε για καλό επίπεδο και καλές ομάδες;
 
ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ο εγγλέζος δεν λέω.
Την νοημοσύνη μας όμως και τις όποιες γνώσεις έχουμε για το ντόπιο ποδόσφαιρο γιατί  τις υπο-τίμησε;
 
ΑΦΗΣΤΕ που εξέθεσε και τον ομοσπονδιακό μας τεχνικό Πιμ Βέρμπεκ, που… φωνάζει τόσ καιρό ότι το εθνικό μας λιγκ είναι για τα σκουπίδια (που λέει ο λόγος).
 
ΤΑ… βουνά θα πάρει η αποστολή της εθνικής ομάδας της Αυστραλίας πριν ξεκινήσει το παγκό-σμιο κύπελλο της Νότιας Αφρικής (11 Ιουνίου/11 Ιουλίου 2010) προκειμένου να εγκλιματιστεί, α-φού τα δύο γήπεδα του Γιοχάνεσμπουργκ, Ellis Park και Soccer City, όπου θα γίνουν 15 παιχνίδια του Μουντιάλ, βρίσκονται σε υψόμετρο 1753 μέτρων.
 
“Ο Πιμ και οι γιατροί της ομάδας θεωρούν απαραίτητο τον εγκλιματισμό της αποστολής των διε-θνών μας σε υψόμετρο” αναφέρει σχετική ανακοίνωση της ομοσπονδίας και η αναζήτηση για την κατάλληλη περιοχή έχει αρχίσει.
Για να μην ανησυχείτε, το ξενοδοχείο όπου θα καταλύσει η αποστολή των Σοκκερούς έχει βρε-θεί και είναι 5 αστέρων!
Τα βουνά ψάχνουμε, τα βουνά…
 
ΚΑΙ στον Πάπα πήγε ο πρωθυπουργός μας Κέβιν Ραντ και στον άλλο “ιερωμένο” της μπάλας πή-γε, τον Σεπ Μπλάτερ.
Ε, ένα Μουντιάλ δεν θα το πάρουμε; Νισάφι!
Ο λόγος για τις υποψηφιότητες φιλοξενίας των παγκοσμίων κυπέλλων του 2018 και 2022, που με εθνική έπαρση διεκδικεί (ένα από αυτά) και η Αυστραλία.
 
ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΣ λοιπόν και ο πρώτος πολίτης της χώρας στο… κυνήγι μιας διοργάνωσης, έστω και αν φαβορί για το 2018 είναι το Λονδίνο και για το 2022 οι ΗΠΑ!
 
ΤΟ 2026; Ίσως και καλό κουράγιο…