Στόχος, άνθρωπος στον Άρη

Πριν από 40 χρόνια, η NASA έστειλε τον πρώτο άνθρωπο στο φεγγάρι. Τι επιφυλάσσουν τα επόμενα 40 χρόνια; Υπάρχουν ορισμένες ξεκάθαρες τάσεις μέσα στους κόλπους της NASA: η επανδρωμένη εξερεύνηση έξω από την τροχιά της Γης ξεπεράστηκε και φθηνότερες ρομποτικές αποστολές έχουν τώρα εξέχουσα θέση.

Μια βάση στη Σελήνη έχει πια λιγότερο ενδιαφέρον, η έρευνα για εξωγήινη ζωή και πλανήτες έξω από τον γαλαξία γίνεται ολοένα και πιο υλοποιήσιμη, όπως και η μελέτη της Γης με δορυφόρους η οποία έγινε ένας στόχος-κλειδί.

Με τον στόλο των διαστημικών λεωφορείων της NASA να γερνάει και να παροπλίζεται στα τέλη του 2010, ο Λευκός Οίκος, σχεδιάζει μια γενική αναθεώρηση των επόμενων βημάτων της NASA.

Ανάμεσα στις εισηγήσεις που δέχεται ο Μπαράκ Ομπάμα είναι η περικοπή του σχεδίου του πρώην προέδρου Μπους, που είχε θέσει στόχο να κατασκευάσει και να συντηρήσει μια βάση στη Σελήνη προς όφελος πιο μακρινών αποστολών στο ηλιακό μας σύστημα. Η NASA έχει ξοδέψει μέχρι σήμερα σχεδόν 6,9 δισ. δολάρια για να επιστρέψει το 2020 στη Σελήνη, ενώ μηνιαίως δαπανά γι’ αυτό το πρόγραμμα 300 εκατ. δολάρια.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΣ»

Η κυβέρνηση Μπους προσπάθησε το 2003, μετά την πτώση του διαστημικού λεωφορείου «Κολούμπια», να φέρει την επανδρωμένη έρευνα του ηλιακού συστήματος ξανά στο επίκεντρο της ατζέντας με το πρόγραμμα «Αστερισμός» (Constellation). Και παρά τις συζητήσεις, ότι ο «Αστερισμός» μπορεί να διακοπεί, η Επιτροπή για τα Σχέδια για Ταξίδι στο Διάστημα με Ανθρώπους (Human Spaceflight Plans Committee), του προέδρου Ομπάμα, ανακοίνωσε την περασμένη Παρασκευή ότι απλώς δεν υπάρχουν ακόμη σχέδια για περικοπή του προγράμματος. Εάν ο «Αστερισμός» προχωρήσει όπως έχει σχεδιαστεί, οι αστροναύτες θα κατευθύνονται προς το φεγγάρι κάποια στιγμή μετά το 2020, με τον πλανήτη Άρη να ακολουθεί μετά από κάποια χρόνια.

Ο Ντέιβιντς Μίντελ, ιστορικός Επιστήμης και Τεχνολογίας στο ΜΙΤ και επικεφαλής ομάδας σοφών, η οποία έκανε στη NASA κάποιες προτάσεις για το μέλλον της, σημείωσε ότι μόλις βγαίνουμε από μια εποχή 37 ετών, η οποία ξεκίνησε με την απόφαση της διαστημικής υπηρεσίας να φτιάξει το διαστημικό λεωφορείο το 1972. «Οι συστάσεις μας στην κυβέρνηση ήταν βασικά ότι αυτό είναι μια 4οετής απόφαση, οπότε ας μην τα θαλασσώσουμε», είπε ο Μίντελ που θεωρεί ότι πρέπει οι άνθρωποι να περιπλανηθούν στο Διάστημα και όχι οι ρομποτικές συσκευές.

Ωστόσο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, οι άνθρωποι στα διαστημόπλοια τα επόμενα χρόνια, λόγω κόστους, θα καλύπτουν μόνο ένα μικρό τμήμα της ατζέντας της NASA.

ΣΚΑΦΟΣ-ΚΑΨΟΥΛΑ

Η NASA προσπαθεί αυτό τον καιρό να τελειώσει την κατασκευή του διαστημικού σταθμού αξίας 100 δισ. δολ., ενώ αναπτύσσει δύο επιπλέον καινούργιους πυραύλους και ένα σκάφος που μοιάζει με κάψουλα, το οποίο θα μπορεί να μεταφέρει πληρώματα στη Σελήνη και σε άλλους προορισμούς, πέρα από τον σταθμό ο οποίος κάνει τροχιά 225 μίλια πάνω από τη Γη. «Δεν μπορούμε να εξακολουθήσουμε να επιβιώνουμε στο μονοπάτι που τώρα είμαστε», είπε σε μια ομιλία στους υπαλλήλους της NASA ο Τσάρλι Μπόλντεν, βετεράνος αστροναύτης των διαστημικών λεωφορείων.

Ο Μπόλντεν πιστεύει ότι ο μακροπρόθεσμος στόχος του διαστημικού προγράμματος είναι να στείλει ανθρώπους στον Άρη. «Η πρόκληση για εμάς, τους επόμενους μήνες, είναι να βρούμε ένα πιο αποτελεσματικό, πιο οικονομικό μονοπάτι για να φτάσουμε εκεί».

Ο Μπόλντεν διορίστηκε πρόσφατα επικεφαλής της NASA από την κυβέρνηση του Ομπάμα, σχεδόν πέντε χρόνια αφότου ο προκάτοχός του έθεσε στόχο για το πρακτορείο: το να αποσύρει το πλήρωμα του διαστημικού λεωφορείου μέχρι το 2010, να αρχίσει να στέλνει ξανά ανθρώπους στο φεγγάρι και, έπειτα, να προχωρήσει στον Άρη.

Η επιστροφή των αστροναυτών στη Σελήνη εκτιμήθηκε, το 2005, ότι θα κοστίσει σχεδόν 110 δισ. δολάρια. Η NASA ξοδεύει σχεδόν το μισό από τον ετήσιο προϋπολογισμό της, των 18 δισ. δολαρίων, στις επανδρωμένες πτήσεις στο Διάστημα.

Μια ομάδα που δημιούργησε ο Μπαράκ Ομπάμα πρόκειται να αναθεωρήσει τις επιλογές για το επανδρωμένο διαστημικό πρόγραμμα και αναμένεται να εκδώσει την τελική αναφορά του στον Λευκό Οίκο τις επόμενες εβδομάδες.