Με το σκεπτικό ότι «δεν έγιναν οι ενδεικνυόμενες έρευνες για το θάνατο του εθνοφρουρού Θανάση», συνεχίζεται στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, η διαδικασία της ακρόασης της θανατικής ανάκρισης, για το θάνατο του 26χρονου εθνοφρουρού, ο οποίος βρέθηκε κάτω από ανεξιχνίαστες συνθήκες νεκρός, κάτω από το γεφύρι του Ζυγού στην Άλασσα, στο δρόμο μεταξύ Λευκωσίας – Λεμεσού, τον Σεπτέμβρη του 2005.
Σύμφωνα με τη μητέρα του, κ. Ανδριάνα Νικολάου, που επισκέφτηκε πέρυσι την Αυστραλία, «η όλη υπόθεση ήταν μια καλοστημένη εγκληματική ενέργεια στους κόλπους της Κυπριακής Εθνοφρουράς, που εξακολουθεί να συγκαλύπτεται από τους εμπλεκόμενους».
Από όσα έχουν γίνει γνωστά από το οικείο περιβάλλον του νεαρού εθνοφρουρού, «ενώ είχε φύγει από το σπίτι του με προορισμό τη μονάδα όπου υπηρετούσε, η επόμενη φορά που τον αντίκρισαν, ήταν νεκρός».
Ωστόσο, η κ. Νικολάου υποστηρίζει από την πρώτη στιγμή ότι ο γιος της είναι θύμα μιας καλοστημένης εγκληματικής ενέργειας και επικρίνει «την προχειρότητα με την οποία η Αστυνομία εξέτασε το τραγικό συμβάν».
ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙ
Θυμίζουμε ότι, ενώ η υπόθεση είχε κλείσει από την Αστυνομία με βάση το ιατροδικαστικό πόρισμα με την ένδειξη «αιφνίδιος θάνατος/αυτοκτονία», η κ. Νικολάου, μετά από πολύμηνες έρευνες, εξασφάλισε εκθέσεις ξένων εμπειρογνωμόνων, οι οποίες καταδεικνύουν, ότι δεν είχαν γίνει όλες οι ενδεδειγμένες έρευνες για την εξακρίβωση των συνθηκών του θανάτου του γιου της και ότι το πτώμα ήταν «τοποθετημένο».
Έτσι κατέληξε στο Ανώτατο Δικαστήριο και πέτυχε να ανοίξει εκ νέου ο φάκελος του άτυχου Θανάση.
Μεταξύ άλλων, προέκυψε ότι δεν είχαν έγιναν αναλύσεις σε τεκμήρια που θεωρούνται σημαντικά, όπως η ποσότητα άμμου που βρέθηκε στο στόμα του νεκρού καθώς επίσης και σε στομαχικά υγρά, τα οποία θα οδηγούσαν σε καθοριστικής σημασίας συμπεράσματα.
«Κοντεύουν τέσσερα χρόνια από τότε. Δεν αποδεχόμαστε το επίσημο πόρισμα για αυτοχειρία. Ο γιος μας δεν είχε κανένα λόγο να πέσει από το κατακόρυφο της γέφυρας. Είναι κρίμα και άδικο που χάθηκε τέτοιο παλικάρι. Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα για να μη θρηνήσουν κι άλλες μάνες τα παλικάρια τους», δηλώνει από τη Λεμεσό συντετριμμένη.
Ο Θανάσης, είναι και δικό μας παιδί. Γεννήθηκε στις 23 του Φλεβάρη το 1979, μεγάλωσε στην Μελβούρνη και σπούδασε Αρχιτεκτονική στο RMIT. Η οικογένεια, ακολουθώντας τους κτύπους της καρδιάς της, εγκαταστάθηκε το 2003 στην Κύπρο.
«Φύγαμε για καλύτερα, επήγαμε να εγκατασταθούμε στην πατρίδα μας, κι έχασα το παιδί μου. Μου το έφεραν στο φέρετρο. Δεν θα ησυχάσω αν δεν βγει η αλήθεια προς τα έξω», λέει η κ. Νικολάου και την πνίγει η πίκρα και το παράπονο.
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Σύμφωνα με στοιχεία που μας έδωσε η οικογένεια, ο 26χρονος Θανάσης, κλήθηκε και κατετάγη στην Εθνική Φρουρά της μεγαλονήσου τον Ιούλιο του 2005, για να υπηρετήσει την εξάμηνη θητεία του.
Η κ. Ανδριάνα, καταθέτει ότι από την ημέρα που ο γιος της πήγε στη μονάδα, έκανε παράπονα, ότι κάποιοι του συμπεριφέρονταν πολύ άσχημα και ότι τους φοβόταν. Έφτανε, μάλιστα, στο σημείο να λέει ότι κάποιοι θα του έκαναν κακό. «Μιλούσαμε καθημερινά. Τού έδινα θάρρος και κουράγιο. Τον προέτρεπα να μιλήσει στο διοικητή. Δυστυχώς η απάντηση ήταν πάντα η ίδια. Φοβόταν τα αντίποινα».
Η ίδια σημειώνει ότι στις 27 Σεπτεμβρίου, τού συμπεριφέρθηκαν τόσο άσχημα, που αγανάκτησε και το ανέφερε στο διοικητή. Δυο μέρες μετά, βρέθηκε από την Αστυνομία νεκρός, κάτω από το κατακόρυφο της γέφυρας.
Το δράμα της οικογένειας είναι μεγάλο, γιατί από εδώ και πέρα αρχίζει ο Γολγοθάς. Να τί λέει μεταξύ άλλων η κ. Ανδριάνα:
«Όταν βρήκαν νεκρό το παιδί μας με το σώμα ανάσκελα, δεν έγινε σωστή η διερεύνηση της υπόθεσης από την Αστυνομία. Κατά τη γνώμη μας, δεν είχαν γίνει οι ενδεδειγμένες έρευνες. Οι εξετάσεις έγιναν από αγροτικό σταθμό και όχι από το Τμήμα Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων. Βιάστηκαν βλέπετε να κλείσουν την υπόθεση… Και ερωτώ: Πώς είναι δυνατό να πέσει το παιδί από ύψος 30 μέτρων και να μη έχει ούτε κάταγμα στο κεφάλι ούτε εξωτερικές κακώσεις;».
Η κ. Νικολάου δηλώνει ότι έχει εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη. «Πιστεύω πως με τη νέα δίκη θα λάμψει η αλήθεια και θα δικαιωθεί η μνήμη του γιου μας» προσθέτει.
