Την 1η Οκτωβρίου 1949 ο Μάο Τσε Τουνγκ κήρυσσε στην πλατεία Τιεν Αν Μεν του Πεκίνου την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Εξήντα χρόνια αργότερα, με πλήθος εσωτερικών συγκρούσεων, αγώνων και εθνικών τραγωδιών στο ενεργητικό της, η Κίνα γιορτάζει την ανάδειξή της σε παγκόσμια δύναμη και διεκδικεί ισχυρό ρόλο στη διεθνή σκηνή.
Το κομμουνιστικό καθεστώς σκοπεύει να αξιοποιήσει τη συμβολική επέτειο για να δοξάσει τα επιτεύγματα της μεγάλης αυτής χώρας, κυρίως στον οικονομικό και στρατιωτικό τομέα, αλλά και να στείλει, στο εσωτερικό και το εξωτερικό, ένα μήνυμα συνοχής σε μια περίοδο κλιμάκωσης των εθνοτικών και κοινωνικών εντάσεων. Οι αυριανοί εορτασμοί με κεντρικό άξονα τη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, την πρώτη σε δέκα χρόνια, αποτελούν αντικείμενο πολύμηνων εντατικών προετοιμασιών και αφορμή για πλήθος περιορισμών και αυστηρότατων μέτρων ασφαλείας. Διακόσιες χιλιάδες συμμετέχοντες, 8.000 οχήματα, 52 τύποι στρατιωτικού εξοπλισμού κινεζικής κατασκευής, μεταξύ των οποίων πέντε νέοι τύποι πυραύλων, συμπεριλαμβανομένων των διηπειρωτικών, και 150 αεροσκάφη στους αιθέρες.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ «ΠΡΟΒΑ»
Η νέα θέση της Κίνας ως μεγάλης δύναμης εκφράστηκε στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, ενισχύθηκε από τον ρόλο της στην αντιμετώπιση της διεθνούς οικονομικής κρίσης και, κατά τις προσδοκίες του καθεστώτος, θα εδραιωθεί αύριο με μια μεγαλειώδη επίδειξη ισχύος.
Το μήνυμα έστειλε ο ίδιος ο Κινέζος πρόεδρος Χου Τζιντάο, όταν τον περασμένο Ιούλιο καλούσε τους διπλωμάτες να εγκαταλείψουν το χαμηλό προφίλ των τελευταίων 20 ετών, που σκοπίμως καλλιεργούσε το Πεκίνο, και να επιδιώξουν την ενίσχυση της πολιτικής και οικονομικής επιρροής της Κίνας στον διεθνή στίβο. Η νεοαποκτηθείσα αυτή αυτοπεποίθηση έρχεται σε μια περίοδο που στο εξωτερικό από τη μία ακούγονται φωνές υπέρ ενός πιο ενεργού ρόλου του Πεκίνου στις διεθνείς υποθέσεις κι από την άλλη εκφράζονται φόβοι για το πώς αυτό θα μπορούσε να αλλάξει την παγκόσμια τάξη.
Ωστόσο, τα μεγάλα εσωτερικά προβλήματα -τεράστιο οικονομικό χάσμα, κοινωνικές ανισότητες, εθνοτικές συγκρούσεις, εκτεταμένη διαφθορά, δραματική περιβαλλοντική καταστροφή- αναπόφευκτα περιορίζουν τις διεθνείς φιλοδοξίες του κομμουνιστικού καθεστώτος το οποίο έχει δείξει ώς τώρα μεγάλη απροθυμία για ευθεία αντιπαράθεση και δυναμική προσέγγιση σε μείζονα ζητήματα. Μιλάμε άλλωστε για μια βαθιά εσωστρεφή χώρα που, εν όψει της επετείου της, μπλόκαρε την πρόσβαση σε δεκάδες χιλιάδες ιστοσελίδες και απαγόρευσε σε Τύπο και πανεπιστήμια οποιαδήποτε συζήτηση-αποτίμηση των 60 αυτών χρόνων.
