Tο Γραφείο Εκπαίδευσης σε συνεργασία με την κ. Ελένη Καλαμπούκα (Helen Kalaboukas), ψυχολόγο στο Τμήμα Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Monash (Faculty of Education of Monash University) οργάνωσε και πραγματοποίησε επιμορφωτικό σεμινάριο για τους αποσπασμένους και ομογενείς εκπαιδευτικούς,την Παρασκευή 16/10/2009 στο κτίριο του MLERC, 150 Palmerston St., Carlton.
Στην εισήγησή της, η κ. Ελένη Καλαμπούκα παρουσίασε ενότητες της έρευνάς της με τίτλο «Emotional Intelligence and Leadership Training Program – ΕILTP» που πραγματοποιεί στο Swinburne University, έρευνα στην οποία εξετάζεται εάν η συναισθηματική νοημοσύνη και οι ηγετικές ικανότητες μπορούν να καλλιεργηθούν μέσα από ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Ανάμεσα σε άλλα, η εισηγήτρια τόνισε ότι η συναισθηματική νοημοσύνη ενός ανθρώπου, «η ικανότητα του δηλαδή να αναγνωρίζει τα δικά του συναισθήματα, να τα κατανοεί και να τα ελέγχει, καθώς επίσης και η ικανότητα να αναγνωρίζει και να κατανοεί τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω του και να μπορεί να χειρίζεται αποτελεσματικά τόσο τα δικά του συναισθήματά του όσο και τις διαπροσωπικές του σχέσεις» (Daniel Goleman, Συναισθηματική νοημοσύνη, εκδ. «Ελληνικά Γράμματα») μπορεί να καλλιεργηθεί και να αναπτυχθεί, όπως επίσης και οι ηγετικές του ικανότητες, οι οποίες αυξάνονται ποσοτικά και ποιοτικά, όσο νοημονέστερος συναισθηματικά γίνεται.
Ο άνθρωπος με καλλιεργημένη και αναπτυγμένη συναισθηματική νοημοσύνη(EQ) αξιοποιεί με τον καλύτερό τρόπο τη διανοητική του νοημοσύνη (IQ), αναπτύσσει τη διορατικότητά του, είναι σε θέση να ελέγχει και να διαχειρίζεται θετικά τα συναισθήματά του, έχει αναπτυγμένη διάθεση να κατανοήσει τις απόψεις και τα συναισθήματα των γύρω του και να δει και με τη δική τους οπτική γωνία, μπορεί να ελέγχει τις προσωπικές του προκαταλήψεις ώστε να είναι ανεπηρέαστος στην κρίση του για τους άλλους, αναπτύσσει ικανότητα να συσπειρώνει και να δραστηριοποιεί τους ανθρώπους γύρω του, δεν είναι επικριτικός, αλλά προσπαθεί πάντοτε να ασκεί εποικοδομητική κριτική, είναι ειλικρινής, υποστηρικτικός, αποφασιστικός, δραστήριος, εκφραστικός, μπορεί δηλ. να αποτελέσει ένας επιτυχημένο «ηγέτη».
Βασισμένη στις αρχές της δημοκρατίας και διαρκώς εμπνεόμενη από το όραμα για περισσότερη δημοκρατία η θεσμικά σύνθετη κοινωνία μας έχει διαμορφώσει και διαμορφώνει το μοντέλο του ηγέτη – των ηγετικών της στελεχών και δεν επαναπαύεται στη χαρισματικότητά τους, αλλά προσανατολίζεται στην καλλιέργεια και ανάπτυξη της ικανότητάς τους να καθοδηγούν, να κατευθύνουν, να συντονίζουν και να διοικούν σύμφωνα με τις ανάγκες της. Σήμερα διαμορφώνουμε τον ηγέτη – τα ηγετικά μας στελέχη.
Η συζήτηση επικεντρώθηκε στον ρόλο του δασκάλου, ρόλο ηγετικό στο πλαίσιο της σχολικής τάξης, που γίνεται ολοένα και περισσότερο απαιτητικός στο διαρκώς δημοκρατικότερο και προσανατολισμένο μαθητοκεντρικά εκπαιδευτικό μας σύστημα. Στον κατευθυντικό και διαχειριστικό του αυτό ρόλο ο δάσκαλος γίνεται καλύτερος, όσο καλλιεργεί και αναπτύσσει περισσότερο τη συναισθηματική του νοημοσύνη.
Μαθαίνοντας να αναγνωρίζουμε, να κατανοούμε και να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας και παράλληλα να αναγνωρίζουμε και να κατανοούμε τα συναισθήματα των μαθητών μας και να χειριζόμαστε αποτελεσματικά τις μεταξύ μας σχέσεις, όχι μόνο βελτιώνουμε τις συνθήκες εργασίας αμφοτέρων αλλά και αυτή την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου αναβαθμίζουμε και έτσι συμβάλλουμε στην καθιέρωση καλύτερων κοινωνικών συμπεριφορών και επομένως στη δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας.
Ας θυμηθούμε και το σχετικό του δικού μας Σόλωνα του Αθηναίου «Άρχεσθαι μαθών, άρχειν επιστήση», διαβάζοντάς το με την παρακείμενη σημασία: Αν μάθεις πρώτα να κυβερνιέσαι(κυβερνάς τον εαυτό σου), θα ξέρεις και να κυβερνάς (τους άλλους).
