Στο άρμα του ήλιου / επιβάτης θα γίνω / κρατώντας εξαίσια στο χέρι βεντάλια / στο πόδια σανδάλια / και στους ώμους φτερά / το φως κυνηγώντας ψηλά στο στερέωμα για Αξίες θα ψάξω…
Το «Καρτέρεμα», μια ανθοδέσμη ποιημάτων της συμπαροίκου λογοτέχνιδας Μάρως Νικολάου, αφιερωμένη σε όσους είδαν «στο κόκκινο βάψιμο της δύσης τον ήλιο ν’ ανατέλλει λαμπρότερος κάθε αυγή», σίγουρα θα πάρει μια ξεχωριστή θέση στη βιβλιοθήκη αυτών που αγαπούν το καλό βιβλίο.
«Αν ποτέ ένιωσες κι εσύ αγαπητέ αναγνώστη τη γλυκιά μελαγχολία της ώρας του βασιλέματος του ήλιου και τη συνδύασες με την ανατολή του ή αν πάλι λαχτάρησες ή πόνεσες τόσο πολύ που τα αισθήματά σου ξεπέρασαν τα σύνορα της καρδιάς σου και την τσάκισαν σε χίλια κομμάτια, τότε ίσως κάποιοι στίχοι σ’ αγγίξουν», σημειώνει στον πρόλογο.
Το «Καρτέρεμα» είναι η πρώτη της συλλογή με πάνω από σαράντα δημιουργίες – απανθίσματα της σκέψης και της ψυχής της, που αποτελεί το φυσιολογικό επιστέγασμα των ποιημάτων που δημοσίευσε τα τελευταία χρόνια στα λογοτεχνικά περιοδικά της Μελβούρνης «Αντίποδες» και «Ο Λόγος» και σε λογοτεχνικά έντυπα και εφημερίδες στην Αυστραλία και την ιδιαίτερη πατρίδα της Κύπρο.
Εύστοχος και ο τίτλος που επέλεξε, αφού συνδέεται άμεσα με τον πόλεμο των συναισθημάτων στο σκίρτημα της καρδιάς της, ανάμεσα στη γη που τη γέννησε και άφησε πίσω και την νέα πατρίδα που ρίζωσε και έβγαλε παραπούλια.
ΕΛΠΙΔΑΣ… ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Στο ποίημα «Ριζικό», γράφει: … τ’ άστρα με ταξιδεύουν στο μακρινό χωριό μου / κι οι λέξεις με κρατούν εδώ στο ριζικό μου / σε αυτό το ριζικό που δεν το θέλησα / για άλλα είχα βάλει πλώρη / όμως της ζωής μου το βαπόρι / άραξε εδώ και με κρατά καλά δεμένη / μα του Γυρισμού το όνειρο, το άκαρπο μες τη ψυχή μου πάντα μένει.
Μέσα λοιπόν από την καρτερικότητα, τη στωικότητα, την υπομονή, την επιμονή και την αναμονή, είναι διάχυτο το φως της ελπίδας, την οποία εκφράζει με διάφορους συμβολισμούς.
Επιπλέον, δηλώνει μια στάση ζωής, βιώματα και σκέψεις που μαρτυρούν μια αγωνιστικότητα ενάντια στα δυναστικά μέτρα ατόμων και κρατών. Στο ποίημα «Αγρυπνία», γράφει: …ξαγρύπνησα κι εγώ, περιμένοντας μια αυγή που ποτέ δεν ήρθε…
Μελετώντας τον στίχο της, η ποιήτρια καθοδηγεί σταθερά τον αναγνώστη στον ψυχικό της κόσμο και τον κάνει να ταυτίζεται και να μοιράζεται τα συναισθήματά της, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι [διαβάζοντας τη μοίρα στις παλάμες μας / μια μοίρα που την κάναμε στίχους / για να ξορκίσουμε αυτό το μοιραίο που μας έδεσε]. Στίχοι μεστοί, πότε ελεύθεροι, πότε με μέτρο και πότε ομοιοκατάληκτοι, δένονται αρμονικά με το θέμα που παρουσιάζει.
Η εικόνα της φύσης που φωτογράφησε με τα μάτια της ψυχής της από τον καταπράσινο κι απέραντο κάμπο της γης που την γέννησε πριν το υπερπόντιο ταξίδι στον Νότο, την συγκινεί και μας συγκινεί, την συναρπάζει και μας συναρπάζει.
ΓΕΝΝΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΥ
Στίχοι που ξεχειλίζουν από λυρισμό δημιουργώντας ένα γλυκό συναίσθημα είναι και οι παρακάτω:.. κι είδα τα μάτια τα μελιά, τα χιλιαγαπημένα / ροδόσταμο να στάζουνε, νεράκι γάργαρο γλυκό, της Βρύσης του Καούρου να γίνονται τα λόγια / να φέρνουνε ξανά τον ήλιο στο κατώφλι μας… να στήνουνε τα όνειρα χορούς / να γίνονται τραγούδια οι επιθυμίες / και ο γυρισμός πραγματικότητα.
Η Μάρω, το γένος Αντρέα Σπύρου Λαζαρή, γεννήθηκε στον Αγρό Λεμεσού. Είναι απόφοιτος του Απεητείου Γυμνασίου Αγρού και μέλος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Νεοελληνικών Μελβούρνης και Βικτώριας, του Ελληνοαυτραλιανού Πολιτιστικού Συνδέσμου και του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας. Στην Αυστραλία μετανάστευσε το 1982. Διδάσκει Ελληνικά σε κρατικά και παροικιακά σχολεία της Μελβούρνης.
«Με την ευκαιρία, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον προεδρεύοντα της Επιτροπής Victorian Multicultural Commission κ. Γιώργο Λεκάκη για την χρηματοδότηση του βιβλίου μου, την Κυπριακή Κοινότητα για τη φιλοξενία της παρουσίασης, τον Πολιτιστικό και τον Σύνδεσμο Συγγραφέων, τον κ. Κυριάκο Αμανατίδη και τους άλλους εκλεκτούς συνεργάτες, που με βοήθησαν ώστε το «Καρτέρεμα», να γίνει πραγματικότητα», θα πει.
Η ΑΓΡΙΟΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ
Το εξώφυλλο στολίζει η Ροδή η Δαμασκηνή – είδος άγριας, αλλά μυρωδάτης τριανταφυλλιάς, από τα ροδοπέταλα της οποίας γίνεται μέσω αποστάγματος το φημισμένο ροδόσταγμα του Αγρού και το οπισθόφυλλο το χωριό της.
«Δεν φανταζόμουν ότι οι ατέλειωτες ώρες του καρτερέματος που μ’ ώθησαν να προσπαθήσω να σκιαγραφήσω με λέξεις τα συναισθήματα που με κατέκλυζαν στα χρόνια της Αναμονής, θα κατέληγαν σε βιβλίο.
«Η ποιητική συλλογή ήρθε να κλείσει ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου.. Της μοναξιάς παράπονα. Τώρα όλα άλλαξαν… Το πήρα απόφαση ότι μετά από είκοσι επτά χρόνια ξενιτιάς, δεν θα πάψω κατά βάθος να ελπίζω στο «Νόστιμον Ήμαρ» και ότι ο νους μου θα ΄ναι πάντα στο νησί μου», εκτιμά.
Συγχαρητήριο μήνυμα προς την ποιήτρια στάλθηκε από τον κ. Σόλωνα Παπαχριστοδούλου πρόεδρο του Συλλόγου Αγροτών και φίλων Αγρού που εκδίδει και το περιοδικό «Αγρός», στο οποίο η Μάρω συμμετέχει τακτικά με συνεργασίες της.
Σημειώνεται ότι το ποίημά της «Λιτανεία Ονείρων», πήρε το 2006 το Πρώτο Βραβείο στον Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ελληνο-Αυστραλιανού Πολιτιστικού Συνδέσμου Μελβούρνης και το παρόν, με το φετινό από το Αγγελίδειο Ίδρυμα.
Η παρουσίαση θα γίνει την Κυριακή, 8 Νοεμβρίου, ώρα 3 το απόγευμα, στο οίκημα της Κυπριακής Κοινότητας, 425 Lygon St., στο Brunswick.
Θα ακολουθήσει δεξίωση. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
