Μετά από 5 χρόνια απουσίας, ο βουλευτής Τρικάλων, Χρήστος Μαγκούφης, επέστρεψε και πάλι στα έδρανα της Ελληνικής Βουλής και φαίνεται να απολαμβάνει τη νέα περίοδο της… δόξας του..

Ο κ. Μαγκούφης που αποκάλεσε παλαιότερα τον Κώστα Σημίτη «πολιτικό νάνο», στην προσπάθειά του να υποστηρίξει τον Άκη Τσοχατζόπουλο να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται να διαφωνεί σήμερα σε πάρα πολλά σημεία με τον πρώην φίλο του και «συμπατριώτη» του (!) – αφού και ο ίδιος έχει ζήσει αρκετά χρόνια στη Γερμανία – και σχεδόν αρνείται να πει οτιδήποτε γι’ αυτόν…

«Ως παλιός απόδημος ενδιαφέρεται για τα θέματα της διασποράς και υπόσχεται ότι δεν θα μείνει αδιάφορος στα θέματά τους.
Τον κ. Μαγκούφη τον συνάντησα πριν λίγες μέρες στην Ελληνική Βουλή, όταν τού τηλεφώνησα για να τον συγχαρώ για την εκλογή του, και με χαρά με προσκάλεσε για γεύμα στο εστιατόριο της Βουλής…

Ήταν η πρώτη μέρα που άρχιζαν να λειτουργούν όλα τα Τμήματα και η Βουλή ήταν σωστο μελίσσι…

Σε όλες τις αίθουσες, συνεδρίαζαν επιτροπές εργασίας και παντού συναντούσα παλαιούς και νέους βουλευτές και υπουργούς.

Ο Τσούρας δεν παρέλειψε να στείλει και τα χαιρετίσματα στην Αυστραλία, ενώ όλοι έτρεχαν στις συνεδριάσεις, κάτι που μ’ έκανε να θυμηθώ τα λόγια του πρώην προέδρου της Βουλής, κ. Σιούφα, ότι οι βουλευτές δεν κάθονται ποτέ, εργάζονται διαρκώς σαν τις μέλισσες!

«Σε επτά επιτροπές συμμετέχω», είπε ο κ. Μαγκούφης, όχι με δυσφορία, αλλά μάλλον με παράπονο, επειδή το 24ωρο είναι λίγο για να τα προλάβει όλα.
Το εστιατόριο της βουλής όπου φάγαμε, δεν με εντυπωσίασε και πολύ, ίσως επειδή στη Βουλή της Μελβούρνης που πήγαινα με τον αείμνηστο το Θ. Σιδηρόπουλο, τα φαγητά και το σέρβις ήταν καλύτερο. Το ψάρι και τα σαλατικά που φάγαμε, όμως, καθώς και το λευκό κρασί ήταν αρκετά καλά…
Ευτυχώς, το κάπνισμα απαγορευόταν και η ατμόσφαιρα ήταν καθαρή…

Δεν συνέβαινε το ίδιο στο καφενείο που επιτρέπεται το κάπνισμα και οι αντιπρόσωποί μας δίνουν στην πίσσα και τη νικοτίνη τιμητική θέση…
Οι περισσότεροι χαιρετούσαν με θέρμη τον επανακάμψαντα σύντροφό τους και εκείνος τους αγκάλιαζε, κερνούσε και έδειχνε σαν να μην έλλειψε ούτε μέρα.