Η Πέμπτη, 26η Νοεμβρίου 2009, θα
πάρει, κατά την άποψή μου, τη θέση της στα ιστορικά ορόσημα που σηματοδοτούν
την διαχρονική πορεία που ακολουθεί η ομογένεια της Μελβούρνης.
Ο λόγος για τα εγκαίνια της Ομογενειακής
Βιβλιοθήκης, την οποία φιλοξενεί το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Μελβούρνη,
τα οποία έγιναν στην παραπάνω ημερομηνία.
Ίσως έτσι άρμοζε, το ξεκίνημα να αρχίσει από τη
Μελβούρνη, στην οποία ζει και δημιουργεί η πιο δυναμική παροικία του Απόδημου
Ελληνισμού.
Επιτέλους, τα βιβλία των ομογενών λογοτεχνών,
και γενικότερα συγγραφέων, της Μελβούρνης, και όχι μόνο, έχουν συγκεντρωθεί και
ταξινομηθεί, και από εδώ και μπρος θα περιμένουν το βιβλιόφιλο κοινό της
παροικίας μας να αρχίσει να τα ξεφυλλίζει και να εντρυφά στο πνευματικό έργο
των συμπαροίκων μας, και τους μελλοντικούς ιστορικούς να αντλούν τις
πληροφορίες για τις έρευνές τους γύρω από τη ζωή και τις δραστηριότητες των
ομογενών της Αυστραλίας.
Τα βιβλία των αποδήμων Ελλήνων αποτελούν τον
καθρέφτη που αντανακλά τις συλλογικές μας αναζητήσεις και τα ατομικά βιώματα
επώνυμων προσώπων, αλλά και πολύτιμη παρακαταθήκη στις επερχόμενες γενιές, για
να μπορέσουν να ανιχνεύσουν την επώδυνη πορεία των προγόνων τους, και τις
επίπονες προσπάθειες που κατέβαλαν για να διατηρήσουν την πολιτιστική μας
κληρονομιά, η οποία είναι σύμφυτη με την φυλετική μας καταγωγή.
Την εκδήλωση των εγκαινίων της Βιβλιοθήκης, την
οποία είχα την τιμή να συντονίσω, διοργάνωσε το Γενικό Προξενείο,
συμπεριλαμβανομένου και του Γραφείου Εκπαίδευσης, σε συνεργασία με τον
Ελληνο-Αυστραλιανό Πολιτιστικό Σύνδεσμο Μελβούρνης (ΕΑΠΣΜ) και τον Σύνδεσμο
Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας (ΣΕΛΣΑ).
Τους ομογενείς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα
για τα εγκαίνια της Ομογενειακής Βιβλιοθήκης, καλωσόρισε ο Γενικός Πρόξενος, κ.
Χρήστος Σαλαμάνης, ο οποίος αναφέρθηκε και στο σκεπτικό για τη σύσταση της Βιβλιοθήκης.
Ο κ. Σαλαμάνης εξέφρασε την άποψη πως η ελληνική
παροικία της Μελβούρνης χρειάζεται έναν χώρο για τη συγκέντρωση των βιβλίων των
ομογενών, από τη μια, για να διασωθούν από τις φθορές του χρόνου κα, από την
άλλη, για να έχουν πρόσβαση σε αυτά οι φίλοι του βιβλίου, αλλά και οι διάφοροι
ερευνητές.
Δεδομένου ότι η ελληνική παροικία της Μελβούρνης
δεν διαθέτει, μέχρι στιγμής, έναν συγκεκριμένο χώρο για να στεγασθεί η
Ομογενειακή Βιβλιοθήκη, το Γενικό Προξενείο ανέλαβε να την φιλοξενήσει σε χώρο
του οικήματός του, μέχρι να δημιουργηθεί ένα Πολιτιστικό Κέντρο, οργανικό μέρος
του οποίου θα αποτελέσει και η Βιβλιοθήκη.
Από τη φύση τους, παρατήρησε ο κ. Σαλαμάνης, τα
λογοτεχνικά έργα των ομογενών αντανακλούν τις εμπειρίες τους στην θετή τους
πατρίδα, τους αγώνες που καταβάλλουν για τη διατήρηση της πολιτιστικής τους
ταυτότητας, αλλά και αποβαίνουν ισχυροί συνεκτικοί κρίκοι με τη γενέτειρα. Εξίσου
αξιόλογα θεωρεί και τα βιβλία που καλύπτουν διάφορες πτυχές από τη ζωή και τις
δραστηριότητες των ομογενών της Αυστραλίας, καθώς και τα διάφορα Λευκώματα και
Αφιερώματα ομογενειακών συλλογικών φορέων.
Ο κ. Σαλαμάνης ευχαρίστησε τους λογοτέχνες και συγγραφείς
που πρόσφεραν τα βιβλία τους, τον Ελληνο-Αυστραλιανό Πολιτιστικό Σύνδεσμο
Μελβούρνης και τον Σύνδεσμο Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας για
την συνεργασία τους, καθώς και τον Συντονιστή του Γραφείου Εκπαίδευσης, κ.
Χαράλαμπο Λαδόπουλο, και τα μέλη του Γραφείου του, που εργάσθηκαν για τη
σύσταση της Βιβλιοθήκης.
Ο κ. Σαλαμάνης απηύθυνε ένα μεγάλο ευχαριστώ
στους ομογενείς δωρητές, οι οποίοι με τη γενναιοδωρία τους συνέβαλαν στην
επίπλωση της Βιβλιοθήκης. Οι δωρητές είναι οι ακόλουθοι: Θανάσης Τσουχαντάρης,
Απόστολος Αλεξιάδης, Άρης Ακριτίδης, Γιάννης Άρμεν, Ποντιακή Κοινότητα
Μελβούρνης και Βικτωρίας, Στέλιος Παπαγιανέρης, Κώστας Αντωνιάδης, Αναστάσιος
Τσεπραϊλίδης, οικογένειες Άντζελας και Αντώνη Τσώνη, Σύλλογος Γονέων Κολλεγίου
ΟΜΗΡΟΣ, Διονύσης Πατιστέας. Σημειώνω πως κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης των
εγκαινίων έγιναν δωρεές από την κ. Κασσιανή Ραυτοπούλου και από το Ποντιακό
Σωματείο Νοτίων Προαστίων «Ο Εύξεινος Πόντος».
Χαιρετισμούς για το γεγονός της ημέρας έδωσαν ο
κ. Χαράλαμπος Λαδόπουλος, συντονιστής του Γραφείου Εκπαίδευσης, η κ. Καίτη
Αλεξοπούλου, Πρόεδρος του ΕΑΣΜ, και ο κ. Θύμιος Χαραλαμπόπουλος, Πρόεδρος του
ΣΕΛΣΑ.
Ακολουθούν αποσπάσματα από τους χαιρετισμούς
τους.
Χ. Λαδόπουλος:
{…} Θέλω
και εγώ με τη σειρά μου να σας καλωσορίσω στην αποψινή εκδήλωση των εγκαινίων της πρώτης Ομογενειακής Βιβλιοθήκης
που έχει οργανωθεί και φιλοξενείται σε Προξενείο, προκειμένου το έργο των
δημιουργών λογοτεχνών να γίνει ευρύτερα γνωστό όχι μόνο στους παροικιακούς
κύκλους αλλά και σε επισκέπτες μας Έλληνες και μη.
Στο σημείο
αυτό θέλω να συγχαρούμε τον κ. Γενικό που με αυτή την πρωτοβουλία και σε
συνεργασία με τον Ελληνο-Αυστραλιανό Πολιτιστικό Σύνδεσμο τον Σύνδεσμο Ελλήνων
Λογοτεχνών, και το Γραφείο Εκπαίδευσης Μελβούρνης, προχώρησαν από την αρχική
σκέψη στην πραγματοποίηση.
Επίσης
θέλω να αναφέρω την πολύτιμη βοήθεια που προσέφεραν αρκετοί εκπαιδευτικοί στην καταγραφή
και αρχειοθέτηση των βιβλίων.
Μέχρι
σήμερα στην βιβλιοθήκη έχουν καταχωρηθεί 423 τίτλοι βιβλίων και περιοδικών εκ
των οποίων οι 300 είναι τίτλοι βιβλίων που συνέγραψαν 120 Ελληνοαυστραλοί συγγραφείς…
{…} Σήμερα
γιορτάζουμε την απαρχή αυτού του εγχειρήματος και φιλοδοξούμε να γεμίσει η Βιβλιοθήκη
μας με τα δικά σας έργα.
Ημέρες
λειτουργίας της Ομογενειακής Βιβλιοθήκης, μέχρι νεότερης ανακοίνωσης, είναι η
Τρίτη, η Πέμπτη και η Παρασκευή από τις 9:30 π.μ. μέχρι τις 2:00 μ.μ.
Κ. Αλεξοπούλου:
{…} Με
ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση χαιρετίζουμε την ίδρυση και λειτουργία της
Ομογενειακής Βιβλιοθήκης στην Μελβούρνη. Τα μέλη του Δ.Σ. του
Ελληνο-Αυστραλιανού Πολιτιστικού Συνδέσμου αισθάνονται διπλά ικανοποιημένα
διότι συμμετείχαν ενεργά στην ίδρυση και οργάνωση της Βιβλιοθήκης.
Η ίδρυσή
της και η στέγασή της στον χώρο του Γενικού Προξενείου θέλουμε να πιστεύουμε
ότι είναι μια επίσημη αναγνώριση από το Ελληνικό Δημόσιο και ίσως συντελέσει
και στην ίδρυση ίδιας βιβλιοθήκης στην πατρίδα μας την Ελλάδα, προς εκπλήρωση
μιας πάγιας επιθυμίας του Ελληνο-Αυστραλιανού Πολιτιστικού Συνδέσμου Μελβούρνης
που υποβάλαμε μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών από το 2005.
Εάν
θέλουμε να κρατήσουμε την οικουμενικότητα της Ελληνικής γλώσσας και του
πολιτισμού μας επιβάλλεται να δημιουργήσουμε τέτοιου είδους πνευματικές κυψέλες
οι οποίες όχι μόνον θα μεταφέρουν τον θησαυρό της πνευματικής καλλιέργειας αλλά
θα αποτελούν και την εθνική μας υπόσταση…
Θ. Χαραλαμπόπουλος:
{…} Οι
λογοτέχνες αμφοτέρων των φύλλων της ελληνικής παροικίας της Αυστραλίας, όποιοι
και αν είναι, μικροί ή μεγάλοι στο ανάστημα του λόγου, προσπαθούν με το γραπτό
τους λόγο, πεζό ή έντεχνο, να μεταδώσουν στους ομογενείς της Αυστραλίας, και
όχι μόνο, το τι είμαστε, τι θέλουμε, τι για μας είναι άξιο και τι ανάξιο…
Οι Έλληνες
λογοτέχνες και οι Ελληνίδες λογοτέχνιδες της παροικίας μας πρώτα απ’ όλα είναι
σοβαροί, δεν έχουν υποκρισία. Δεν προσπαθούν να προβάλουν τον εαυτό τους στη
δημοσιότητα. Ό,τι μπορεί να γράφει ο καθένας και η καθεμιά, λίγα ή πολλά, καλά
ή μέτρια, είναι κατασταλαγμένα στην ψυχή τους. Όλοι τους είναι ταπεινοί, και η
σκέψη τους είναι γεμάτη φως. Δεν κρύβονται, δεν σωπαίνουν, και έχουν θέληση να
υπηρετούν τον ελληνικό λόγο με συνέπεια και αίσθηση ευθύνης…
Διαβάστηκε χαιρετισμός και από τον Καθηγητή Ι.
Ν. Καζάζη, Αναπληρωτή Πρόεδρο του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, το οποίο είναι
υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας, διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων της
Ελλάδας.
Η Ομογενειακή Βιβλιοθήκη ξεκινά με τους
καλύτερους οιωνούς, δεδομένου ότι η εκκόλαψή της έγινε στο Γενικό Προξενείο της
πατρίδας μας στην Μελβούρνη, όπου και φιλοξενείται μέχρι που η παροικία μας
αποκτήσει ένα Παροικιακό Πολιτιστικό Κέντρο.
Δεν το κρύβω πως προσωπικά αισθάνομαι ιδιαίτερη
ικανοποίηση για τη σύσταση της Βιβλιοθήκης, γιατί σε ομιλία μου στις 3 Απριλίου
του 2005, στο πλαίσιο της Τέταρτης Έκθεσης Παροικιακού Βιβλίου στην Ένωση
Θεσσαλονικέων «Ο Λευκός Πύργος», εισηγήθηκα τη δημιουργία Παραρτημάτων
Ομογενειακού Βιβλίου σε μεγάλες Βιβλιοθήκες της Ελλάδας και της Κύπρου,
Εθνικές, Δημοτικές και Πανεπιστημιακές. Η ομιλία δημοσιεύτηκε από τη στήλη μου
στον Νέο Κόσμο ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΚΑΙ ΕΠΙΜΑΧΑ
(7/4/2005 και 14/4/2005).
Τώρα που έγινε το πρώτο βήμα, ο επόμενος στόχος
μας θα πρέπει να είναι η δημιουργία τέτοιων Παραρτημάτων Ομογενειακού Βιβλίου. Όταν
αναλογισθούμε ότι ενώ το ένα τρίτο του Οικουμενικού Ελληνισμού ζει έξω από τα
δύο Μητροπολιτικά μας Κέντρα, αλλά το πνευματικό του έργο δεν είναι ενταγμένο
στον κορμό της ελληνικής γραμματείας, αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της απώλειας
για το έθνος μας, και το βαθμό αδικίας εις βάρος των Αποδήμων Ελλήνων
λογοτεχνών και συγγραφέων.
