Η κρίση που μαστίζει την Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης και που έχει φτάσει στο κατακόρυφό της τον τελευταίο καιρό, έχει όνομα, όπως: απάτες, καταχρήσεις, πλαστογραφίες… Όπως: εκπόρνευση και ευτελισμός της δημοκρατικής κοινοτικής ζωής.
Έχει όνομα η κρίση (πολλά ονόματα!) και έχει και ιστορία… Κεφάλαια ολόκληρα ταπείνωσης και ντροπής για την Κοινότητα και την παροικία, για τον καθένα από εμάς, αν το καλοσκεφτούμε…
Παρ’ όλα αυτά, λίγοι, ή ελάχιστοι, είναι αυτοί που δείχνουν να ενδιαφέρονται για να βγούμε από τον βούρκο που οδηγεί σε ασφυξία και αφάνεια. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που ώς τώρα βγήκαν να πουν δυο λόγια, να γίνει το γρηγορότερο ο οικονομικός και διοικητικός έλεγχος και να συντομευθεί η εξυγίανση…
Όλοι, ή σχεδόν όλοι οι «κορυφαίοι», έχουν τη σκέψη τους στραμμένη στις εκλογές! Να στηθεί το γρηγορότερο η κάλπη και να αναγορευτούν, «με τη θέληση του θεού», πρόεδροι!
ΑΚΥΡΕΣ!
Φτάσαμε στο σημείο να ακυρώνεται η μια Συνέλευση μετά την άλλη, από ανικανότητα των διοικούντων και βουλιμία να τα έχουν «όλα δικά τους», και ακόμα η κύρια «μάζα» των μελών αδυνατεί να δείξει στοιχειώδες ενδιαφέρον, πόσο μάλλον να πάρει τα πράγματα στα χέρια της.
Ποια άλλη οργάνωση μέσα στην παροικία μας ή και μέσα στην Αυστραλία θα ανεχόταν, λ.χ., τα όσα διέπραξε ο «πρόεδρος» κ. Β. Παπαστεργιάδης, στην Ετήσια Συνέλευση της 22ας Νοεμβρίου και δεν θα είχε εκδιωχθεί κακής κακώς από αυτή τη θέση;
Ποιος άλλος πρόεδρος, και του πιο ασήμαντου σωματείου, θα κατάφερνε αυτό που κατάφερε εκείνος: και τις πέντε Συνελεύσεις (τρεις Έκτακτες και δυο Τακτικές) που κλήθηκε να προεδρεύσει από την αρχή της θητείας του, να τις βγάλει άκυρες!
Τα σκάνδαλα στη ζωή της Κοινότητας αποτελούν μια αδιάκοπη αλυσίδα που διατρέχει και τα 25 τελευταία χρόνια της ζωής της. Τα όσα έγιναν ή δεν έγιναν στις 22 Νοεμβρίου δεν ήταν παρά πιστή συνέχεια των όσων είχαν γίνει ή δεν έγιναν από τα συμβούλια Φουντά. Στις 22 Νοεμβρίου 2009, ο κ. Παπαστεργιάδης κατέβηκε στη Συνέλευση με το ίδιο πλαστογραφημένο και νόθο μητρώο μελών, που έχει τη «σφραγίδα» του προηγούμενου καθεστώτος. Με αυτό θέλει να πάει και στις νέες εκλογές, οπότε η «νίκη» του θα είναι 100% εξασφαλισμένη, αφού και η νόθευση του «μητρώου» φθάνει ή και ξεπερνά το 100%… Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. «Θέλω και τους 19 δικούς μου, και ο μόνος τρόπος να το πετύχω είναι να έχω δικό μου μητρώο»…
Η τελευταία δικαστική προσφυγή και η ούτως ειπείν «συμφωνία» για ματαίωση των εκλογών, που είχαν προκηρυχθεί για τις 13 Νοεμβρίου, προσέφερε, έστω, μια αναπνοή χρόνου για περαιτέρω σκέψεις, συζητήσεις και ιδέες με σκοπό την εξεύρεση μιας συναινετικής, ενωτικής λύσης – αν θέλουμε.
3.000 ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ – 2.000 ΝΟΜΙΜΟΙ…
Ας σκεφτούμε, λοιπόν… Εκλογές τώρα, με τα πράγματα όπως έχουν, θα αποτελέσουν πραγματικό δυναμίτη στα, υπονομευμένα έτσι κι αλλιώς, θεμέλια της Κοινότητας. Αφού, εκλογές με αυτό το μητρώο θα δώσουν τα «προγραμματισμένα» αποτελέσματα, μιας και τα κουκιά είναι μετρημένα και οι ρόλοι μοιρασμένοι: Και οι 19 «επιτυχόντες» θα είναι της «παράταξης» Παπαστεργιάδη-Μάρκου. Αναπόφευκτες, λοιπόν και οι αντιδράσεις. Δραστικότερες μάλιστα και κατά πολύ οδυνηρότερες απ’ ό,τι μπορεί να προβλέψει κανείς, αφού και αυτό που θα έχει συμβεί θα έχει ξεφύγει από τις συνηθισμένες προκλήσεις. Σύντομα και απλά: Από τα 5.000 αναγραφόμενα στο μητρώο ως μέλη, με δικαίωμα ψήφου, κοντά στις 3.000 έχουν εγγραφεί κλεφτά και παράνομα – με σύμφωνη, μάλιστα, γνώμη (!) και των 19 απερχόμενων συμβούλων! Δηλαδή, από το σύνολο των 5.000, τα κανονικά μέλη είναι μόνο 2.000 (αν είναι και τόσα…) Ακόμα χειρότερα: Από τους 3.000 παράνομους, η πλειοψηφία «μπήκε» στο μητρώο κατά το διάστημα Απριλίου-Ιουνίου 2009, παραβιάζοντας κάθε γραπτό και άγραφο νόμο, κάθε έννοια ηθικής και τιμιότητας.
Τέτοιο πράγμα δεν πρέπει να συμβαίνει πουθενά αλλού, αλλά στην πολύπαθη Κοινότητά μας συμβαίνει και με το παραπάνω: ρυθμιστής της ζωής και τύχης της Κοινότητας είναι τα ψεύτικα μέλη. Αυτή είναι η Κοινότητα των αδελφών Κώστα και Θεόδωρου Μάρκου, Κώστα Δικαίου, του Βασίλη Παπαστεργιάδη και, φυσικά, του αρχιμάστορα Γεωργίου Φουντά.
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Στο μεταξύ, όσοι πονούν και συνεχίζουν να ενδιαφέρονται για την Κοινότητα, δεν μπορεί παρά να εντείνουν τις προσπάθειές τους για έξοδο από την κρίση με γνώμονα το συμφέρον της Κοινότητας και μόνον. Στο πλαίσιο αυτό, ο υπογράφων καταθέτει τις ακόλουθες προτάσεις με την ελπίδα ότι θα τύχουν της προσοχής των μελών.
– Να κληθεί εκτάκτως το Διοικητικό Συμβούλιο και να συζητήσει τη σύγκληση Έκτακτης Συνέλευσης των μελών με βάση το Άρθρο 38 του Καταστατικού και θέμα την έγκριση Ψηφίσματος που θα περιλαμβάνει και τα παρακάτω θέματα:
1. Ακύρωση της Έκτακτης και Τακτικής Συνέλευσης της Ελληνικής Ορθοδόξου Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτωρίας της 22/11/2009 και των υπό αυτής πραχθέντων.
2. Εκλογή, σύμφωνα με το Καταστατικό, Εφορευτικής Επιτροπής διεξαγωγής εκλογών, όπως έπρεπε να είχε γίνει από τον Νοέμβριο 2009.
3. Τροποποίηση του Άρθρου 6 του Καταστατικού με την απάλειψη της λέξης «πέντε» και την αντικατάστασή της με τη λέξη «δέκα», στο σχετικό εδάφιο για το ύψος της τακτικής συνδρομής των μελών. (Δηλαδή, αύξηση της ετήσιας συνδρομής από $5 σε $10).
4. Τροποποίηση του Άρθρου 15, ώστε να καθορίζεται ότι το μέλος στην Ετήσια Γεν. Συνέλευση, που καλείται να ψηφίσει για την εννεαμελή Εφορευτική Επιτροπή, θέτει μόνον 3 σταυρούς έναντι αντίστοιχων ονομάτων – και όχι εννέα σταυρούς, όπως γίνεται μέχρι τώρα.
5. Τροποποίηση του Άρθρου 41 ώστε να επαναφέρεται η υποχρεωτική εκλογή Εξελεγκτικής Επιτροπής, όπως εννοεί το Άρθρο 8 του Memorandum και αναφέρει και το Άρθρο 35 του Καταστατικού.
6. Αιτήσεις εγγραφής νέων μελών να διατίθενται ελεύθερα από το Γραφείο της Κοινότητας, τα Γραφεία των Ιερών Ναών της Κοινότητας και κάθε άλλον προσφερόμενο τρόπο, συμπεριλαμβανομένου του Διαδικτύου.
7. Διενέργεια ελέγχου του μητρώου μελών της Κοινότητας, υπό 3μελούς Επιτροπής (ή άλλου τρόπου) οριζόμενης υπό της αυτής Έκτακτης Συνέλευσης. Ο έλεγχος θα περιλαμβάνει όλη την περίοδο από 1 Ιανουαρίου 2007 έως και την 30ην Ιουνίου 2009, και θα εξακριβώνει αν κατά την εγγραφή του ενδιαφερομένου τηρήθηκαν όλοι οι καταστατικοί όροι, οι σχετικές αποφάσεις συνελεύσεων και συνεδριάσεων του δ. συμβουλίου.
8. Τροποποίηση του Άρθρου 16 του Καταστατικού ώστε η ψηφοφορία για Δ. Συμβούλιο να γίνεται μεταξύ των ωρών 9 π.μ. και 8 μ.μ., αντί 10 π.μ. και 8 μ.μ., που ισχύει τώρα.
Με τις προτάσεις αυτές, είναι προφανές ότι δεν αντιμετωπίζονται όλες οι καταστατικές ανάγκες της Κοινότητας, πράγμα που απαιτεί εκτεταμένη εργασία και επανεξέταση ολόκληρου του Καταστατικού, αλλά προσφέρουν τα αναγκαία πρώτα βήματα για να ανοίξει ο δρόμος για την ουσιαστική καταστατική αλλαγή και την ανανέωση της Κοινότητας.
Ένα τελευταίο σημείο: Στη «συμφωνία» που έγινε έξω από το δικαστήριο της Μελβούρνης, αναφέρεται ότι θα γίνουν και κάποιες αλλαγές στη σύνθεση της Εφορευτικής Επιτροπής: θα παραιτηθούν κάποια από τα μέλη της και θα διορισθούν κάποια άλλα. Ευχόμαστε όλα αυτά να μην αληθεύουν, γιατί στην αντίθετη περίπτωση θα ήταν σαν να κάναμε ακόμα βαθύτερο το λάκκο που έχουμε μπει. Η Εφορευτική εξελέγη από το κυρίαρχο (υποτίθεται) σώμα της συνελεύσεις και τέτοιου είδους αλλαγές δεν γίνονται πουθενά και από κανέναν. Εκτός κι αν θέλουμε να δείξουμε κι εδώ την κακομοιριά και αμάθειά μας. Ας μην αποτολμηθεί λοιπόν, κάτι τέτοιο, γιατί θα έχουμε υπερβεί κάθε όριο…