ΕΝΑ από τα πολλά κουσούρια (που έχουμε ως φυλή) είναι ότι δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας, ακόμα και σε θέματα που συμφωνούμε.
ΠΩΣ γίνεται αυτό, ποτέ δεν το κατάλαβα, αλλά γίνεται. Όλοι το ξέρουμε.
ΓΙΑ προβλήματα που άλλοι λαοί χρειάζονται λίγες κουβέντες να καταλήξουν κάπου (και οι Ιάπωνες μόνο μία!) εμείς χρειαζόμαστε αναλύσεις χιλιάδων λέξεων.
ΑΚΟΜΑ και για προβλήματα που «μιλούν από μόνα τους» και σου δείχνουν με το δάχτυλο τη λύση δεν μπορούμε να αποφασίσουμε.
ΕΤΣΙ τα αφήνουμε όλα στην άκρη και περιμένουμε το χρόνο να τα λύσει.
ΚΑΙ ο χρόνος πράγματι τα λύνει, αλλά τα λύνει με το δικό του τρόπο, που τις περισσότερες φορές είναι ασύμφορος.
ΓΙΑΤΙ τα γράφω όλα αυτά; Μα γιατί «τα έχω πάρει στο κρανίο» με τις ειδήσεις της ΕΡΤ (που βλέπω) και τα όσα διαδραματίζονται στην πατρίδα μας τον τελευταίο καιρό.
ΓΙΑ πολλούς μήνες τώρα και χοντρικά από τότε που άρχισε η οικονομική κρίση, τα τρία τέταρτα του δελτίου (καθημερινά!) αφιερώνονται στην οικονομία.
Η αναφορά στην οικονομία αρχίζει πάντα με τα «νέα μέτρα» που σχεδιάζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.
ΤΑ ίδια με την τελευταία κυβέρνηση Καραμανλή, τα ίδια (και περισσότερα) και με την κυβέρνηση Παπανδρέου.
ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ έρχονται, επιτελεία φεύγουν, σχέδια επί σχεδίων καθημερινά εκπονούνται, αλλά τα οικονομικά προβλήματα χειροτερεύουν.
Η αίσθηση που αφήνει στον (αποσβολωμένο) τηλεθεατή αυτή η χρεοκοπημένη ιστορία, είναι ότι η βασανιστική επανάληψη, θα συμβάλει στη… λύση τους.
ΛΕΣ και τα ελλείμματα, τα χρέη, η φοροδιαφυγή, τα ξεχαρβαλωμένα (και άδεια) συνταξιοδοτικά ταμeία, θα δουν στους πίνακες των «νέων μέτρων» τι τα περιμένει και θα λάβουν (από μόνα τους!) τα… μέτρα τους.
ΚΑΙ όλα αυτά συμβαίνουν, παρά το γεγονός ότι και αυτοί που τα λένε και αυτοί που τα ακούνε δεν τα πιστεύουν!
ΤΟΤΕ, θα με ρωτήσετε, γιατί μιλάμε; Γιατί χάνουμε τόσο χρόνο (καθημερινά) επαναλαμβάνοντας (άσκοπα) τα ίδια πράγματα;
ΜΑ, απλά, για να βρισκόμαστε σε δουλειά. Για να μιλάμε, αγαπητοί μου. Είμαστε λαός των λόγων και όχι των έργων.
ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΟΜΑΣΤΕ από μόνοι μας όταν βρίσκουμε νέες λέξεις ή ορολογία, για να επαναλάβουμε τα ίδια πράγματα.
ΜΑΣ αρέσει η πολυλογία, οι μεγαλοστομίες, οι φανφάρες και ο φραμπαλάς. Πεθαίνουμε για την κουτσομπολίστικη άποψη κάθε ζητήματος, παρακάμπτοντας την ουσία.
ΑΝ κοντά σε όλα αυτά προσθέσετε και το «εγώ μας», που είναι μεγαλύτερο από τον Όλυμπο, μπορείτε εύκολα να αντιληφθείτε γιατί δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε.
ΑΝΑΥΔΟΙ, σας λέω, έχουν μείνει οι Ευρωπαίοι εταίροι μας. Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούν τον (οικονομικό) τετραγωνισμό του κύκλου που ανήγγειλε ο νέος υπουργός οικονομικών.
ΕΤΣΙ και ο Γιωργάκης καταφέρει να κάνει πράξη τις υποσχέσεις που (απλόχερα) μοίρασε, η Ελλάδα θα είναι η μόνη στον πλανήτη που θα καταφέρει να έχει «την πίτα άκοπη και το σκυλί χορτάτο»!
ΚΑΙ δεν είμαστε μακριά από το θαύμα. Στα λόγια και τους… πίνακες το έχουμε (σχεδόν) πετύχει!
ΚΑΝΑ δυό χρόνια συζητήσεων χρειαζόμαστε ακόμα, μέχρι να το ολοκληρώσουμε, ώστε να μπορεί να γίνει «κτήμα» ολόκληρου του κόσμου.
ΗΔΗ, μέχρι στιγμής έχουμε κατορθώσει να στείλουμε σε ψυχίατρους (για ακρόαση) τα μέλη του οικονομικού επιτελείου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΘΕΜΑ χρόνου είναι μέχρι να τους τρελάνουμε όλους. Για χρόνια τώρα, ακούνε για «νέα δραστικά μέτρα οι άνθρωποι και αποτελέσματα δεν βλέπουν.
ΤΟ αντίθετο, μάλιστα, συμβαίνει: όσο περισσότερα και πιο «αυστηρά» τα μέτρα τόσο αυξάνεται το έλλειμμα.
ΠΩΣ γίνεται, κανείς δεν το έχει καταλάβει. Ούτε εμείς που το κάνουμε. Μιλάμε για κόλπα μαγικά που κάνουν στην Ινδία οι φακίρηδες.
ΓΙΑ 30 χρόνια συζητάμε για τα προβλήματα των συνταξιοδοτικών ταμείων, τρεις «μεταρρυθμιστικές» απόπειρες έχουν γίνει και (απολύτως) τίποτα δεν έχει γίνει.
ΓΙΑΤΙ; Μα γιατί κανείς από τους κοινωνικούς εταίρους δεν συμβιβάζεται συνδιαλεγόμενος με τους άλλους (για να παρθεί κάποια απόφαση) αν δεν δικαιωθούν τα «δικά του» αιτήματα.
ΣΤΟ μεταξύ, λέγε ο ένας, λέγε ο άλλος, τα ταμεία άδειασαν και αυτοί ακόμα συζητάνε.
ΚΑΙ μην πάει το μυαλό σας στο… κακό. Δεν συζητούν για να βρουν λύση, αλλά για το πώς ο καθένας θα εξασφαλίσει τα κεκτημένα του.
ΣΙΓΑ μη κάνει πίσω το παντοδύναμο και ανυποχώρητο ελληνικό «εγώ».
ΚΑΙ τι θα γίνει, αφού δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους; Τίποτα δεν θα γίνει μέχρι την ολοσχερή κατάρρευσή τους, οπότε, υποχρεωτικά (και από μόνο του), κάτι άλλο θα γίνει.
ΤΟ ίδιο συμβαίνει και με τη φοροδιαφυγή. Και τα μικρά παιδιά μπορούν πια να δαχτυλοδείξουν τα παλάτια, τα κότερα και τη χλιδή των φοροφυγάδων, μόνο που η ελληνική Εφορία αρνείται πεισματικά να τα δει.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ, αρνείται να δει τον εαυτό της, γιατί από τη φοροδιαφυγή έχουν πλουτίσει και οι διώκτες της. Πώς μπορούν να την κυνηγήσουν και να μην εκτεθούν;
ΟΙ φοροφυγάδες, ξέρουν καλύτερα από τον καθένα, πώς πλούτισαν οι φοροσυνάχτες. Κρατάνε και αυτοί αρχεία για τέτοιες στιγμές.
ΑΣΕ που απατεώνας δεν βγάζει μάτι απατεώνα. Εδώ μέχρι και τα… κοράκια το έχουν καταλάβει.
ΕΤΣΙ συνεχίζεται και η συζήτηση για την πάταξη της φοροδιαφυγής χωρίς να εισπράττονται φόροι. Τζάμπα και αφορολόγητα λόγια και εδώ.
ΚΑΙ το χειρότερο δεν είναι ότι δεν μπορούν να αποφασίσουν. Το χειρότερο είναι ότι και να αποφασίσουν δεν υπάρχει μηχανισμός που να φέρει σε πέρας την προσπάθεια συγκομιδής νέων φόρων.
Η Εφορία δεν είναι μόνο μπάχαλο, όπως, άλλωστε, όλοι οι ελληνικοί δημόσιοι οργανισμοί, αλλά επιπλέον (λόγω αντικειμένου) είναι και πολύ πιο διαφθαρμένη.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ γελώ κάθε φορά που βλέπω στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ (υποθέτω ότι τα άλλα κανάλια θα είναι κατά πολύ χειρότερα) τους «ειδικούς» να αναλύουν τα διάφορα οικονομικά «μεγέθη» και τους πίνακες για τα πόσα λεφτά υπολογίζει το «επιτελείο» ότι θα εισπράξει από τη φοροδιαφυγή.
ΔΕΝ μας εμπιστεύονται, λέει, πια οι εταίροι μας γι’ αυτό και στέλνουν δικούς τους «ειδικούς», προκειμένου να παρακολουθούν τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και τις στατιστικές.
Ε, και λοιπόν, τι έγινε; Σιγά μη βγάλουν άκρη. Η ελληνική πραγματικότητα και τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας δεν μπορούν να μετρηθούν με τα εργαλεία του ευρωπαϊκού λογιστηρίου.
ΑΥΤΟΙ είναι ανίκανοι ακόμα να εκλάβουν ως «έργο» τα μεγάλα λόγια. Το έλλειμμα για μας δεν είναι κάτι χειροπιαστό, όπως για τους Ευρωπαίους, αλλά κάτι που μπορεί να αντιμετωπιστεί με κουβέντες και πίνακες «νέων μέτρων».
ΟΙ ισχυρές χώρες της Ευρώπης (Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία και άλλες) έχουν καταλάβει ότι για χρόνια τους δουλεύαμε, με μαγειρεμένες στατιστικές και στοιχεία και έχουν γίνει θηρία.
ΑΠΟ την πλευρά τους, τα πιο σοβαρά ευρωπαϊκά Μέσα Ενημέρωσης, έχουν αρχίσει ουσιαστικά να μιλούν για χρεοκοπία της πατρίδας μας.
ΠΑΡ’ ΟΛΑ αυτά, εμείς συνεχίζουμε να μιλάμε για τα μέτρα που ΘΑ πάρουμε, χωρίς καν να μπούμε στον κόπο να αναλογιστούμε τι θα γίνει έτσι και μας πουν ότι δεν μπορούν να περιμένουν άλλο για να… αποδώσουν;
ΚΑΤΙ τέτοιο, βέβαια, δεν μπορούν (και να θέλουν) να το κάνουν, πρώτον, γιατί θα στραπατσαριστεί η βιτρίνα της Ένωσης και, δεύτερον, γιατί θα χάσουν τα χρήματα που μας έχουν δανείσει.
ΔΕΚΑΔΕΣ δισεκατομμύρια ευρώ έχουν επενδύσει σε ομόλογα του Ελληνικού Κράτους οι διάφορες ευρωπαϊκές τράπεζες και, κυρίως, οι γερμανικές.
ΤΟΝ ύπνο της θα χάσει η Μέρκελ, σας λέω, έτσι και αφεθεί η Ελλάδα στο έλεος της χρεοκοπίας.
ΠΙΣΤΕΥΩ ότι η χώρα ούτε θα χρεοκοπήσει, αλλά και ούτε πρόκειται να ορθοποδήσει. Θα συνεχίσει να βασανίζεται (να ονειρεύεται) και να… συζητάει!
ΑΝ και η αναξιοπιστία μας έχει να κάνει κυρίως με οικονομικά θέματα, η (μεγάλη) ζημιά δεν γίνεται στην οικονομία, αλλά στα εθνικά θέματα, όπου απελπισμένα εκλιπαρούμε τους Ευρωπαίους να μάς στηρίξουν.
ΑΝ ο άλλος σε θεωρεί (έχοντας, μάλιστα, στο χέρι και τις αποδείξεις) ψεύτη και απατεώνα, γιατί να δει με συμπάθεια τα υπόλοιπα προβλήματά σου;
ΜΗΝ ξεχνάμε ότι όλος ο πλανήτης πλέον με οικονομικούς όρους σκέφτεται και πράττει. Αν είσαι αφερέγγυος οικονομικά την έχεις από χέρι βάψει και στους άλλους τομείς.
ΣΙΓΑ μην ενδιαφερθούν οι τοκογλύφοι Ευρωπαίοι για την ιστορική αλήθεια και για το πώς θα ονομαστούν τα Σκόπια.
ΚΑΙ ενώ από χρόνια τώρα όλα τα πιο πάνω προβλήματα μιλούν από μόνα τους για την κατάληξη που θα έχουν, εμείς συνεχίζουμε να μιλάμε και να χειροκροτούμε όποιον πει τα πιο μεγάλα (και ψεύτικα) λόγια.
ΚΑΤΙ ήξερε ο συμπατριώτης μου ο Νίκος Γκάτσος όταν έγραφε «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα είπες με το πρώτο σου το γάλα».
ΚΑΙ συμπλήρωνε στην επόμενη (φοβερή) στροφή: «Μα τώρα που ξυπνήσαμε τα φίδια/ εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια/ και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς/ το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς». Αυτά και για χαρά…
Μπ. Στ.
