Η Ημέρα της Αυστραλίας φέτος θα πάρει ελληνικό χρώμα. Θα ενώσει Έλληνες και μη σε μια πανηγυρική ατμόσφαιρα στο Πάρκο του Μόρνινγκτον την ερχόμενη Κυριακή, 24 Γενάρη. Είναι μια πρωτοβουλία του κ. Θεοδόση Νομικού, που πρότεινε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Ελληνικών Συλλόγων Ηλικιωμένων, του οποίου ηγείται, και έγινε δεκτή με ενθουσιασμό «από τα παιδιά τρίτης ηλικίας». Γίνεται σε συνεργασία με το 3ΧΥ και η γιορτή στην οποία αναμένεται να πάρουν μέρος, με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς, πάνω από 5.000 άτομα, είναι ανοιχτή σε όλους.
Η προετοιμασία της διοργάνωσης άρχισε εδώ και αρκετό καιρό με μεγάλη προσοχή, ώστε να έχει επιτυχία και να προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερους, θα πει ο συντονιστής της Ένωσης, Γιώργος Κατσουράκης.
«Το ότι επιλέξαμε να γίνει για να τιμήσουμε την Ημέρα της Αυστραλίας, δεν είναι τυχαίο. Θεωρήσαμε ότι είναι μια ευκαιρία να πούμε ένα «ευχαριστώ» σ’ αυτή τη χώρα που μας δέχτηκε και μας προσέφερε τόσα πολλά», θα πει ο κ. Νομικός.
Ο τόπος έχει, φυσικά, τη δική του ιστορία όσον αφορά τις εκδρομές των Ελλήνων εκεί που γίνονταν και όταν δεν ήταν παρά λίγες εκατοντάδες.
Ήταν μια ευκαιρία να ιδωθούν, να διασκεδάσουν, αλλά και να φορέσουν τα καλά τους. Οι κυρίες με τα καπελίνα και τα μακριά φορέματα, οι άντρες με κοστούμια και καπέλα, τα παιδιά με τα γιορτινά τους επίσης, μια εικόνα για την εποχή εκείνη… εντός τόπου και χρόνου!
ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ
Εκείνο που τους τραβούσε, πιστεύω, ήταν ο συνδυασμός θάλασσας και πράσινου, του τόπου για τον οποίο, στο ταξίδι του στην Αυστραλία το 1992, ο Φρέντυ Γερμανός είχε πει χαρακτηριστικά: «Βλέποντας αυτή τη θάλασσα, μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί μένετε ακόμη εδώ. Έχετε το πέλαγος. Εμένα, μου θυμίζει έντονα Μυτιλήνη. Σε μικρογραφία, βέβαια», συμπλήρωσε με το απαράμιλλο χιούμορ του. Το πέλαγος, το πρωινό αυτό του Νοέμβρη, ήταν γαλήνιο, καταγάλανο, αστραφτερό.
Σίγουρα σε άλλους θα θύμιζε Λευκάδα, Καστελόριζο ή ό,τι άλλο είχαν στην καρδιά τους και ζωντάνευε όταν ανέπνεαν το θαλασσινό αεράκι του Μόρνινγκτον Παρκ.
Σημασία έχει ότι ο τόπος μαγεύει τους Έλληνες της Μελβούρνης εδώ και πολλές δεκαετίες.
Ο Γερμανός «είδε» εκεί την Κράτηγο της Μυτιλήνης, όπου περνούσε από μικρός τα καλοκαίρια του, εμείς «βλέπουμε» τις δικές μας αγαπημένες ακρογιαλιές. Αυτό έχει σημασία.
«Η νοσταλγία είναι έντονη», είχε πει η αείμνηστη Ελένη Μάρκου, χρόνια πριν, με καταγωγή από τον τόπο της Σαπφούς, την Ερεσσό Λέσβου.
«Στην πραγματικότητα, η απλωσιά αυτή εδώ είναι απίστευτη. Δεν κάνεις όμως συγκρίσεις. Όταν κάθεσαι στο ύψωμα και αγναντεύεις το πέλαγος, η εικόνα σε μαγεύει. Σε φέρνει πίσω σ’ αυτά που έζησες με φόντο μια άλλη θάλασσα. Θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που μπορούμε να έχουμε κι αυτό» είχε πει και το πρόσωπό της έλαμπε από τις θύμισες, προφανώς που τις έφερνε πίσω η αυστραλέζικη θάλασσα.
«Μια φορά θυμάμαι είχαμε 56 λεωφορεία», θα πει ο πρώην πρόεδρος του οργανισμού, Πέτρος Γιαλούρης. Η εκδρομή των ηλικιωμένων γινόταν πάντοτε την δεύτερη Πέμπτη του Γενάρη, πριν αρχίσουν οι εκδηλώσεις των Συλλόγων-μελών της Ένωσης. Είχαμε πάντα μεγάλη επιτυχία. Οι Αυστραλοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους. Δημοσιογράφοι έρχονταν να με ρωτήσουν, τα πρώτα χρόνια, «τι γιορτάζουμε». Τους φαινόταν απίστευτο να γίνονται εκδρομές με τόσα πολλά άτομα και μάλιστα της τρίτης ηλικίας. Η μεγάλη έκπληξη, φυσικά, ήταν όταν έβλεπαν να μπαίνουν όλοι στο χορό, να γλεντάνε και να διασκεδάζουν σα να είναι νέα παιδιά».
Αλλά τί λέει ο λαός μας; Η καρδιά του ανθρώπου δεν γερνάει ποτέ.
«Φέτος δεν γλεντάμε μόνοι μας», θα πει ο νυν πρόεδρος, Θεοδόσης Νομικός. «Σκεφτήκαμε να καλέσουμε όλη την παροικία, μικρούς και μεγάλους, καθώς επίσης και κόσμο από όλες τις εθνικότητες για να γιορτάσουμε όλοι μαζί. Οι μετανάστες, παλιοί ή καινούριοι, έχουμε, λίγο–πολύ, τα ίδια βιώματα. Ήλθαμε σ’ αυτή τη χώρα χωρίς εφόδια, με τα ίδια όνειρα και τις ίδιες ελπίδες. Η Αυστραλία μάς έδωσε ευκαιρίες που δεν θα είχαμε ποτέ στην πατρίδα μας. Τι πιο κατάλληλη στιγμή, λοιπόν, από αυτή, να δείξουμε όλοι μαζί ότι το αναγνωρίζουμε. Το σπουδαιότερο όλων όμως είναι ότι καλούνται να πάρουν μέρος όλες οι γενιές. Οι ηλικιωμένοι μας να φέρουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους σ’ αυτή τη γιορτή. Αυτήν την ιδέα προωθήσαμε και, όπως φαίνεται,μ βρήκε πρόσφορο έδαφος, μιας και πολλοί έχουν δηλώσει ότι θα έλθουν οικογενειακώς».
ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΥΣΙΑ
«Είναι μια θαυμάσια ιδέα», θα πει η συμπάροικος, Αγγελική Μπιρμπιλή, από το Highett. «Προσωπικά, χαίρομαι περισσότερο που θα τραβήξουμε εκεί τη νεολαία. Να γίνει μια αρχή, που η επιτυχία της, είναι βέβαιο, ότι θα οδηγήσει και σε άλλες εκδηλώσεις όπου μπορούν να διασκεδάσουν όλοι μαζί, μικροί και μεγάλοι. Από τη δική μου οικογένεια, παιδιά, ανίψια, εγγόνια, θα είναι όλοι εκεί. Είναι καταπληκτικό. Συγχαρητήρια σε όποιον το σκέφτηκε».
Η ίδια θα εκφραστεί με ενθουσιασμό και για το γεγονός ότι θα γιορταστεί εκεί η Ημέρα της Αυστραλίας: «Έχουμε ζήσει, σχεδόν όλη μας τη ζωή, σ’ αυτήν τη χώρα. Δουλέψαμε σκληρά μεν, αλλά αμειφθήκαμε για τους κόπους μας. Κάναμε οικογένεια, είχαμε την ευκαιρία να στείλουμε τα παιδιά μας στα σχολεία, να τα σπουδάσουμε, πράγματα που το βέβαιο είναι ότι δεν θα μπορούσαμε να επιτύχουμε, στον ίδιο βαθμό, στην Ελλάδα. Κι αυτό, γιατί ξεκινήσαμε από το μηδέν. Με μια βαλίτσα και τις περισσότερες φορές …όχι γεμάτη.
Είμαστε κομμάτι αυτής της χώρας. Την Αυστραλία την κάναμε αυτό που είναι και εμείς, οι μετανάστες. Συμβάλλαμε με την εργατικότητά μας και τις ιδέες μας στην εξέλιξή της. Μια τέτοια, εθνική γιορτή, λοιπόν, μας αφορά κι εμάς».
Χαμογελώντας, θα πει ότι «όταν είμαστε νέες, θυμάμαι, στο εργοστάσιο Erica όπου δούλευα, βλέπαμε αυτή τη μέρα μόνο ως αργία. Ευκαιρία να ξεκουραστούμε ή να πάμε μια τριήμερη εκδρομή. Μέναμε κάπως αποκομμένοι από την ουσία και το νόημα που έχει για τη χώρα και τους κατοίκους της».
ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ
«Ο ενθουσιασμός φέτος, για τη νέα μορφή που παίρνει η ετήσια αυτή εκδρομή του οργανισμού, είναι έκδηλος», θα πει ο Γιώργος Κατσουράκης. «Η ιδέα της συμμετοχής όλων, Ελλήνων, κάθε γενιάς, Αυστραλών, μεταναστών από όλον τον κόσμο που ζουν σ’ αυτή τη χώρα, έχει ιδιαίτερη σημασία και έχει κινήσει το ενδιαφέρον σε πολύ μεγάλο βαθμό. Από την πλευρά μας προσπαθούμε να είμαστε άρτια οργανωμένοι, ώστε όλα να εξελιχτούν όπως προγραμματίσαμε. Θα υπάρχει ειδική τέντα για τους επίσημους, μεταξύ των οποίων θα είναι ο πρωθυπουργός της Βικτώριας Τζον Μπράμπι, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Τεντ Μπάϊλιου, υπουργοί της πολιτειακής και ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ο δήμαρχος, Ντέϊβιντ Γκιπ, και άλλες προσωπικότητες».
Ο ίδιος θεώρησε καλό να διευκρινίσει ότι «δεν θα υπάρχουν μακρές ομιλίες, απλώς ένας σύντομος χαιρετισμός, γιατί όλοι θα είναι εκεί για να διασκεδάσουν».
Το πρόγραμμα, όπως θα πει ο πρόεδρος, «είναι πλούσιο, διασκεδαστικό, με έμφαση στη μουσική, το χορό και το γλέντι».
Θα υπάρχουν εκεί προς πώληση, αντιπροσωπευτικά και λαχταριστά πιάτα της ελληνικής κουζίνας, όπως καλαμαράκια, σουβλάκια, λουκάνικα, λουκουμάδες, σε τιμές, όπως λένε, «λογικές». Τί περίπου σημαίνει αυτό; Ενδεικτικά $5 το σουβλάκι.
Περιττό να πούμε, ότι οι εκδρομείς θα έχουν προβλέψει να φέρουν μαζί τους από ντολμαδάκια και κεφτέδες, μέχρι κολοκυθόπιτες και γεμιστά! Γιατί, ας μη ξεχνάμε, η όρεξη ανοίγει περισσότερο με τον καθαρό αέρα, το χορό που καίει θερμίδες πριν προλάβεις να πεις ‘ένα’ και το κρασάκι που, όσο και να πεις, θέλει τη συνοδεία του. Τώρα για τα καλαμαράκια που είπε ο πρόεδρος, δεν ξέρω καν πώς θα σερβίρονται, ζεστά ή κρύα. Το σουβλάκι, σίγουρα, ζεστό προς το χλιαρό. Για το δεύτερο… θα φροντίσει σίγουρα το τζατζίκι.
Το μουσικό μέρος θα αναλάβουν «Τα Λεβεντόπαιδα», αλλά και οι D.J που έχουν επιστρατευτεί. Το χορευτικό, εκτός από σας που θα πρωτοστατείτε, δεν το συζητώ, τα χορευτικά συγκροτήματα, του Μανασή, του Πήγασσου και το ΟΠΑ–ΟΠΑ. Για κωμικά ενσταντανέ και όχι μόνο, θα φροντίσουν οι Zorba Brothers και για τα υπόλοιπα, όλοι εμείς που θα είμαστε εκεί. Γιατί, ναι, δεν θα πρέπει να λείψει κανείς, όσο και αν αυτό ακούγεται… κλισέ.
Καλή διασκέδαση!
