«Kαι, βέβαια, θα είμαστε εκεί», είχε πει ο φίλος, Κώστας Μοναγρούλης, σε μια οικογενειακή συνάντηση, λίγες μέρες πριν το μεγάλο συναπάντημα στο πάρκο του Mornington.
«Και, μάλιστα, παραδοσιακά», έσπευσε να προσθέσει, ερχόμενος αντιμέτωπος με βροχή ερωτήσεων για περαιτέρω εξηγήσεις.
«Να, με την ομπρέλα, το τραπεζάκι, τις καρέκλες και το ψυγείο μας, όπως πηγαίναμε παλιά. Εννοείται ότι η κυρα-Φρόσω θα ετοιμάσει λίγα κεφτεδάκια, κάτι γεμιστά – έχω μπόλικο κολοκύθι φέτος στον κήπο – τη σαλατούλα μας, τα κουλουράκια μας, το καφεδάκι μας, την παρέα μας και καλή μας όρεξη».
«Ξέχασες τα τσόπια», σιγομουρμουρίζει ο γηραιότερος της συντροφιάς, ο κ. Αγησίλαος.
«Καλέ τι μας λες. Δεν το συζητώ. Είπαμε, παραδοσιακά και έτσι θα γίνει», σπεύδει να διαβεβαιώσει τους συνδαιτυμόνες του, καθώς προσπαθώ να διαβάσω τη σκέψη της ερίτιμης συζύγου του.
Δεν ξέρω αν όλα έγιναν όπως τα κατέθεσε. Αν μη τι άλλο και κατά γενική ομολογία, το συναπάντημα της Κυριακής, δικαίωσε πλήρως τον προεδρεύοντα της Επιτροπής Πολυπολιτιστικών Υποθέσεων, κ. Γιώργο Λεκάκη.
Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ 24ΗΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Ο κ. Λεκάκης, λοιπόν, κατά τη διάρκεια του χριστουγεννιάτικου πάρτι της Ένωσης Ελληνικών Συλλόγων Ηλικιωμένων που μαζί με το 3ΧΥ ήταν και οι διοργανωτές, απευθυνόμενος στους ηλικιωμένους είπε: «Εσείς, αντιπροσωπεύετε την ελληνική παροικία. Εσείς είναι που δίνετε δυναμικά το παρών στο εκάστοτε κάλεσμα….».
Για την ιστορία ν’ αναφέρουμε, ότι η επιλογή της 24ης του Γενάρη ως ημέρα εκδρομής, δεν ήταν τυχαία. Επιλέχθηκε για να γιορταστεί μαζικά και από την ελληνική παροικία η Ημέρα της Αυστραλίας, 26η Ιανουαρίου, και ως τρόπος έκφρασης ακόμα ευχαριστώ στη χώρα που μας δέχθηκε και με τη σκληρή μας δουλειά, βοηθήσαμε ποικιλοτρόπως στην ανάπτυξή της.
Ανάμεσα στους ομιλητές που χαιρέτησαν τους εκδρομείς ήταν ο πολιτειακός πρωθυπουργός, κ. Τζον Μπράμπι, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης κ. Τεντ Μπάϊλιου, ο δήμαρχος της περιοχής κ. Ντέϊβιντ Γκιπ και άλλοι.
Ωστόσο, για τους πιο ρομαντικούς, το πάρκο είναι σημείο αναφοράς και γεμάτο θύμισες από τις πρώτες δεκαετίες της μετανάστευσης στη φιλόξενη Αυστραλία, όταν, με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο, μέλη των δεκάδων τότε Συλλόγων, Αδελφοτήτων και λοιπών σωματείων, πλημμύριζαν την παραλία της Peninsula και το πάρκο, με τα νεανικά τους πρόσωπα και με ελληνική λαλιά.
ΑΠΟ ΤΟ ΥΣΤΕΡΗΜΑ
Η δική μου παρέα, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λευκάδας και η Πανηπειρωτική Ένωση Μελβούρνης και Βικτώριας με τον Φιλανθρωπικό Σύλλογο Ηπειρωτών «Η Δωδώνη», επέλεξαν το Red Hill. Βλέπετε, υπάρχουν και Σύλλογοι που παραμένουν πιστοί στις δικές τους συνήθειες και θεωρούν το χώρο μοναδικό για εκδρομή, αφού διαθέτει ευκολίες και… πίστα.
Ως γνωστόν, το μοναστήρι της Παναγίας Καμαριανής, εκτός από τους πιστούς, γεμίζει από τα ξεφωνητά των παιδιών. Ο πανάξιος παπα-Λευτέρης και οι συνεργάτες του, μετέτρεψαν το κτήμα σε έναν ιδανικό τόπο χαράς για μικρούς και μεγάλους. Ένα μαγευτικό αγρόκτημα με πανύψηλα δένδρα και, μάλιστα, σε απόσταση αναπνοής από τη Μελβούρνη.
Ατελείωτη η σειρά γονέων – ιδιαίτερα με παιδιά μικρής ηλικίας, που τα πήγαν στην εκκλησία να τα κοινωνήσουν και να πάρουν ευλογία Θεού. Μπράβο τους που τηρούν τις ελληνορθόδοξες αξίες και παραδόσεις, δίνοντας και σε μας τους παππούδες και γιαγιάδες μια ξεχωριστή χαρά, ότι οι κόποι μας δεν πήγαν χαμένοι.
Παραμονή, λοιπόν, της εορτής του Αγίου Γρηγορίου και ο παπα-Λευτέρης, ντυμένος με τα γιορτινά του άμφια, τέλεσε αρτοκλασία, μίλησε για το Τριώδιο, αναφέρθηκε στην πρώτη μετανάστευση και τη συμβολή της στην πρόοδο της χώρας, ευχαρίστησε το ποίμνιο για τη συνεχιζόμενη συμπαράσταση και πρόσθεσε: «Λατρεύω το φτωχό και τον συνταξιούχο, γιατί βοηθά από το υστέρημά του. Ο Θεός, φωτίζει τους ανθρώπους πού να εκκλησιάζονται».
ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Κι ενώ η εκκλησία ήταν γεμάτη από νεανικά πρόσωπα και παιδικές φωνές, βγαίνοντας στους κήπους, μείναμε λίγοι… Μάταια προσπαθήσαμε να πείσουμε τα παιδιά μας να μείνουν, να φάνε μαζί μας, να χορέψουν έναν τσάμικο ή, έστω, έναν καλαματιανό και να απολαύσουν τη μουσική του εξαίρετου DJ που είχαν φροντίσει να φέρουν οι Ηπειρώτες.
Προτίμησαν να κατέβουν στην παραλία με τις παρέες τους, μετά να ξεκουραστούν στα εξοχικά τους (μας) και να κατέβουν στην ακροθαλασσιά του Rye για καφέ.
Εμείς με τη σειρά μας, πιστοί συνεχιστές της παράδοσης της ετήσιας εκδρομής του Συλλόγου μας, ανοίξαμε τα καλάθια με τα τόσα καλά, απλώσαμε τα τραπεζομάντιλα στα ξύλινα τραπέζια της φάρμας και μοιραστήκαμε τα μεζεδάκια που ετοίμασαν οι φίλες της παρέας και όχι μόνον.
Όλα πεντανόστιμα που πρόσθεσαν αλύπητα μερικές γραμμούλες στη μέση μας. Όχι, όχι, δεν ψήσαμε «τσιόπια». Πρώτον, γιατί ο χώρος δεν προσφέρεται για φουφούδες και, δεύτερον, έχουν χοληστερίνη. Το δεύτερο ειδικά, το τηρεί πιστά η παρέα…
Με το σχολικό έτος να αρχίζει την επόμενη εβδομάδα, ευχόμαστε στους γονείς των καλών μας φίλων καλή δύναμη, στους παππούδες και γιαγιάδες καλό φθινόπωρο και να φροντίζουν να βοηθούν τα εγγόνια τους στο διάβασμα για το ελληνικό σχολειό και ανανεώνουμε το ραντεβού την επόμενη χρονιά.
