Πέρα απ’ την πήλινη καρδιά και τα χιονάτα γένια, η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κι εγώ έχουμε αξιοσημείωτα κοινά σημάδια: α) Γεννηθήκαμε τον ίδιο μήνα (Φεβρουάριο), στις 21 εγώ, στις 29 εκείνος. β) Υπηρετήσαμε ως έφεδροι αξιωματικοί, εγώ στον ελληνικό στρατό, εκείνος στον τουρκικό. γ) Αλλάξαμε τα ονόματά μας, εγώ από Βασίλης σε Κωνσταντίνος, εκείνος από Δημήτριος σε Βαρθολομαίος (ρωμαίικο όνομα εγώ, εβραίικο εκείνος).
Το ότι την 28η Οκτωβρίου 2009 ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος χώθηκε σε μια εβραϊκή συναγωγή της Νέας Υόρκης για να τιμηθεί με το «Βραβείο Μακκαβαίων», είναι κάτι που μ’ αφήνει αδιάφορο. Καλά έκανε ο χριστιανός και τρύπωσε στην εβραϊκή συναγωγή και διαβεβαίωσε τους Εβραίους ότι σέβεται και αγαπά τον «προπάτορα» Αβραάμ. Κι εγώ, αν ήμουν χριστιανός και με καλούσαν οι Εβραίοι στη συναγωγή τους, το ίδιο θα έκανα. Θα τους ευχαριστούσα για το παρακλάδι της θρησκείας τους που μου έδωσαν για να με αποχαυνώσουν. Αλλά και σε τουρκικό τζαμί αν έμπαινε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, πάλι δεν θα ίδρωνε το αφτί μου. Εκείνο όμως που μ’ έβγαλε έξω από το πετσί μου, είναι το ξεπούλημα της ελληνικής του συνείδησης.
Κι εξηγούμαι:
Την επόμενη μέρα, στις 29 Οκτωβρίου 2009, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επισκέφτηκε το στρατηγείο της Coca Cola στην Ατλάντα, καλεσμένος από τον Τουρκο-Αμερικανό Μουχτάρ Κεντ, πρόεδρο και γενικό διευθυντή της εταιρείας. Παραθέσω εδώ ένα άκρως ενδιαφέρον μέρος της ομιλίας του Πατριάρχη, πρώτα όπως το άκουσα από τον ίδιο στην αγγλική γλώσσα, και μετά θα σας το μεταφέρω στα ελληνικά.
ΛΟΓΙΑ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΑ
«Tonight we have gathered at this remarkable center, in truth a museum to one of the most beloved products and, if we might use the word, icons of the 20th century. We have been brought together by a dear and trusted friend, Mr Muhtar Kent, who presides over this remarkable company with more than one million employees in 200 countries, as the chairman and chief executive officer. Muhtar and Daphne, we love you very much and we thank you very much. Today is the national feast, the national day of our country, Turkey, and I am very happy to be able to celebrate this day together with my so valuable friends. And on this occasion I pray for stability, prosperity and peace in our country, and that it becomes as soon as possible a full member of the European Union, something to which it aspires.»
Μετάφραση: «Απόψε συγκεντρωθήκαμε σε αυτό εδώ το εκπληκτικό κέντρο, στην πραγματικότητα ένα μουσείο προς τιμή ενός από τα πιο αγαπημένα προϊόντα, ένα – αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη – εικόνισμα του 20ου αιώνα. Έχουμε όλοι βρεθεί εδώ χάρη σ’ έναν αγαπημένο κι έμπιστο φίλο, τον κ. Μουχτάρ Κεντ, ο οποίος προεδρεύει σε αυτήν την εκπληκτική εταιρεία, με πάνω από ένα εκατομμύριο υπαλλήλους σε 200 χώρες, με την ιδιότητα του προέδρου και του γενικού διευθυντή. Μουχτάρ και Δάφνη, σας αγαπάμε πολύ και σας ευχαριστούμε πολύ. Σήμερα είναι η εθνική εορτή της πατρίδας μας Τουρκίας και χαίρομαι που έχω τη δυνατότητα να γιορτάσω τη μέρα αυτή, μαζί με τόσο πολύτιμους φίλους. Και με την ευκαιρία αυτή προσεύχομαι για σταθερότητα, ευημερία και ειρήνη στην πατρίδα μας, και να γίνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως φιλοδοξεί.»
ΣΧΟΛΙΑ
Από τα πιο πάνω λόγια του Πατριάρχη Βαρθολομαίου βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι εδώ έχουμε να κάνουμε όχι μ’ έναν απλό υπήκοο του τουρκικού κράτους, αλλά μ’ έναν θερμό Τούρκο πατριώτη που χάρηκε επειδή του δόθηκε η ευκαιρία να γιορτάσει την εθνική ημέρα της «πατρίδας» του Τουρκίας με τους Τουρκο-Αμερικανούς εκατομμυριούχους φίλους του.
Ποια είναι όμως αυτή η τουρκική εθνική γιορτή που ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έσπευσε να γιορτάσει με τους Τουρκο-Αμερικανούς; Είναι η 86η επέτειος ίδρυσης του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Όπως είναι γνωστό, την 29η Οκτωβρίου 1923 ο Θεσσαλονικιός Κεμάλ Ατατούrκ ίδρυσε τη σύγχρονη τουρκική δημοκρατία κι έγινε ο πρώτος πρόεδρός της. Πρόκειται για τον Τούρκο στρατιωτικό που, πριν από μια μάχη, φώναξε στους στρατιώτες του: «Δεν σας διατάζω να επιτεθείτε: σας διατάζω να πεθάνετε!».
Αλλά για να μπορέσει ο Κεμάλ να ιδρύσει το σύγχρονο τουρκικό κράτος, έπρεπε πρώτα να κατασφάξει πολλές χιλιάδες Ελλήνων της Μ. Ασίας, όπερ και εγένετο. Για τη σφαγή αυτή των Ελλήνων και τη μικρασιατική καταστροφή γενικά, που αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο του σύγχρονου τουρκικού κράτους, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος κράτησε τα μάτια του στεγνά και τη γλώσσα του δεμένη μπροστά στους Τουρκο-Αμερικανούς φίλους του. Έλυσε όμως τη γλώσσα του για να προσευχηθεί για τη σταθερότητα κι ευημερία της «πατρίδας» Τουρκίας!
Ο ανελέητος ξεριζωμός του Ελληνισμού της Μ. Ασίας και του Πόντου θρηνείται από τους Έλληνες και γιορτάζεται από τους Τούρκους. Πέρυσι στην Αμερική, ανάμεσα σε αυτούς που γιόρτασαν την επέτειο ίδρυσης του σύγχρονου τουρκικού κράτους, είδαμε και τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, και με αγανάκτηση ακούσαμε την επαίσχυντη ομιλία του – μια ομιλία που πέρασε σχεδόν απαρατήρητη και ασχολίαστη από τα επίσημα ελληνικά Μ.Μ.Ε. Τη στιγμή αυτή που γράφω τούτες τις αράδες, φιλοξενώ τα ξαδέρφια μου από την Ελλάδα. Οι άνθρωποι δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το περιεχόμενο της προκλητικής ομιλίας του Πατριάρχη Βαρθολομαίου στο στρατηγείο της Coca Cola. Χρειάστηκε να ενημερωθούν από τον γράφοντα.
Ας χαίρεται λοιπόν ο Βαρθολομαίος την «πατρίδα του» Τουρκία, κι εμείς τη δική μας. Ας λιβανίζει ανοιχτά τον Μουσταφά Κεμάλ, κι εμείς τους δικούς μας ήρωες. Από την Ελλάδα δεν έλειψαν ποτέ οι Εφιάλτες. Θα περάσει και τούτος και θα ξεχαστεί. Μια χούφτα στάχτη είναι και αυτός, όπως κι εγώ…
