Τιμή και δόξα στους Έλληνες αναθεματισμένους. Και δεν αναφέρομαι στον Ελευθέριο Βενιζέλο, που είχε την τιμή να αναθεματιστεί από την ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία τον Δεκέμβριο του 1916: αναφέρομαι στους Έλληνες σοφούς της αρχαιότητας, που έχουν την τιμή να αναθεματίζονται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες. Κι επειδή τυχαίνει ν’ ακολουθώ, βήμα-βήμα, τη σκέψη των Ελλήνων σοφών, αναθεματίζομαι κι εγώ κάθε χρόνο. Το γιατί τα «ιερά δίχτυα» των αναθεματισμών περιτυλίγουν και μένα, θα το δείτε πιο κάτω. Πρώτα όμως να ξεκαθαρίσω κάποιους λογαριασμούς με τον αγαπητό επιστολογράφο Α. Στάθη.
Καλέ μου άνθρωπε, Α. Στάθη, στάσου λίγο, εξέτασε τι σημαίνει η λέξη «λαϊκιστής» και μετά φόρτωσέ την πάνω μου. Ο τίτλος της επιστολής σου, «Ο λαϊκιστής Βίτκος» («Ν.Κ.», 18/2/10), είναι – λίαν επιεικώς – άστοχος, αν όχι βλακώδης. Αν επικοινωνούσες καλύτερα με τον εγκέφαλό σου, θα στεκόσουν σε πιο στέρεο έδαφος. Τώρα όμως . . .
ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗ ΑΝΤΙΦΑΣΗ
Για να διευκολύνω το ξελάσπωμά σου, σε πληροφορώ ότι «λαϊκιστής» είναι αυτός που κολακεύει τον λαό ή προωθεί απόψεις ευχάριστες για τον λαό, με σκοπό να κερδίσει την υποστήριξή του. Πώς λοιπόν είναι δυνατόν από τη μια να με χαρακτηρίζεις «λαϊκιστή», και από την άλλη να εναντιώνεσαι στις αντιλαϊκές απόψεις μου;
Ιδού δύο πρόσφατες αντιλαϊκές απόψεις μου: α) Ο λαός θέλει ν’ ακούει ότι ο Έλληνας πρέπει πρώτα να είναι ορθόδοξος χριστιανός και ύστερα Έλληνας. Εγώ διατυμπανίζω το αντίθετο. β) Ο λαός θέλει ν’ ακούει ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος «φυλάει Θερμοπύλες». Εγώ υποστηρίζω ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει ήδη παραδώσει τις «Θερμοπύλες» στους Τούρκους, εφόσον με χαρά τρέχει στις Η.Π.Α. να γιορτάσει την επέτειο ίδρυσης του σύγχρονου τουρκικού κράτους (τουτέστιν, τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Μ. Ασίας) και να προσευχηθεί για ευημερία και γρήγορη ένταξη της «πατρίδας του» Τουρκίας στην Ε.Ε. Για το Κυπριακό και τις παραβιάσεις στο Αιγαίο δεν έβγαλε άχνα!
Πού λοιπόν βρίσκεται ο «λαϊκισμός» μου, όταν δημόσια στηλιτεύω τις άλογες πεποιθήσεις και αναχρονιστικούς θεσμούς του λαού; Αλλ’ ας πάμε και σε κάποια άλλα σημεία της επιστολής σου.
ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ
Με κατηγορείς ότι «αναγάγω το ασήμαντο σε σημαντικό» και παρενθετικά σημειώνεις: («τον ήσσονα λόγον κρείττω ποιείν»). Ω της ύβρεως! Καλέ μου χριστιανέ, πού τα βρήκες αυτά τα σπασμένα αρχαία ελληνικά; Στις Νεφέλες του ο Αριστοφάνης δεν μιλά έτσι. Αλήθεια, βρίσκεις ασήμαντο το γεγονός ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, την ημέρα της εθνικής μας γιορτής (28η Οκτωβρίου) τρύπωσε σε μια εβραίικη συναγωγή της Νέας Υόρκης για να εισπράξει το «Βραβείο Μακκαβαίων»; Να θυμίσω εδώ ότι οι Εβραίοι Μακκαβαίοι ήσαν αυτοί που το 166 π.Χ. ξεσηκώθηκαν εναντίον του ελληνιστικού βασιλείου των Σελευκιδών (ιδρυτής της δυναστείας των Σελευκιδών ήταν ο Σέλευκος Νικάτωρ, Μακεδόνας στρατηγός του Μ. Αλέξανδρου). Ο λόγος που οι Μακκαβαίοι ξεσηκώθηκαν εναντίον της «αμαρτωλής ρίζας» των δικών μας ήταν επειδή οι ομοεθνείς τους Εβραίοι της Ιερουσαλήμ είχαν πλήρως εξελληνισθεί – έκτισαν γυμναστήριο, απόκρυβαν την περιτομή τους και λάβαιναν μέρος σε πανελλήνιους γυμνικούς αγώνες και – το χειρότερο – αποκήρυτταν την Παλαιά Διαθήκη («απέστησαν από διαθήκης αγίας»)!
Γράφεις: «Αν ο πατριάρχης αρνηθεί την Τουρκία, αποποιηθεί την τουρκική υπηκοότητά του και επιτεθεί στην Τουρκία – ιδιαίτερα εκτός των συνόρων της – θα πρέπει να εγκαταλείψει το τουρκικό έδαφος με το πρώτο αεροπλάνο.» Αυτό, φίλε μου, θα ήταν πράξη ηρωική αν το έκανε. Α, ξέχασα! Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν πρέπει να εγκαταλείψει το τουρκικό έδαφος, γιατί έχουμε ανάγκη να τραγουδάμε το «Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ’ναι». Ω της αφελείας!
Τέλος, γράφεις κι ετούτο εδώ: «Ο κ. Βίτκος είναι κλασσικό παράδειγμα σοφιστή που παραμορφώνει τη λογική με επιχειρήματα που ενισχύουν θέσεις και απόψεις του ή καταστάσεις που προσπαθεί να δημιουργήσει σε βάρος θεσμών που δεν αναγνωρίζει ή αμφισβητεί.» Καλέ μου άνθρωπε, δείξε μου ένα από τα επιχειρήματά μου που παραμορφώνουν τη λογική και θα τρέξω να σε φιλήσω σταυρωτά! Μη μου λες ότι παραμορφώνω τη λογική, γιατί δεν ξέρεις τι πράγμα είναι αυτή η «καταραμένη» ελληνική λογική. Και τώρα σε καλώ να διαβάσεις τους πιο κάτω αναθεματισμούς.
ΟΙ ΕΠΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΙ
1ος. Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ την ίδια στιγμή εισάγουν με θράσος ή, πολύ περισσότερο, με ευσέβεια [. . .] τις ασεβείς δοξασίες των Ελλήνων . . . Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.
2ος. Σε όσους προτιμούν την ανόητη λεγόμενη σοφία των Ελλήνων . . . Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.
3ος. Σε όσους λένε ότι είναι καλύτεροι κατά πολύ οι σοφοί των Ελλήνων . . . Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.
4ος. Σε όσους αποδέχονται τις διδασκαλίες των Ελλήνων και δεν τις σπουδάζουν μόνο για μόρφωση, αλλά ακολουθούν και τις ιδέες τους τις μάταιες και τις πιστεύουν ως αληθινές . . . Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.
5ος. Σε όσους δέχονται ως αληθινές τις πλατωνικές ιδέες και ισχυρίζονται ότι οι ίδιοι από μόνοι τους διαμορφώνουν άποψη και προφανώς αμφισβητούν την απόλυτη εξουσία του δημιουργού, του εξουσιαστή και δεσπότη . . . Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.
6ος. Σε όσους δέχονται και διαδίδουν τις μάταιες αντιλήψεις των Ελλήνων . . . Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.
7ος. Σε όσους ακόμη φρονούν και λένε ότι η κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης θεότητας είναι εκ των υστέρων δημιουργημένη και κινδυνεύουν να περιπέσουν σε πλήρη αθεΐα και να δεχτούν την ελληνική μυθολογία και τη λατρεία των δημιουργημάτων . . . Ανάθεμα, ανάθεμα, ανάθεμα.
Τι ευτυχία να είσαι αναθεματισμένος! Μόνο που ο Πλάτωνας και οι άλλοι Έλληνες σοφοί δεν πρόλαβαν να χαρούν τον αναθεματισμό τους. Εγώ τον χαίρομαι κάθε χρόνο τέτοιον καιρό, την Κυριακή της Ορθοδοξίας. Εσείς;
