Με απεργίες και αποχή από τις οικονομικές συναλλαγές οι μετανάστες σε επτά ευρωπαϊκές χώρες ύψωσαν χθες τη φωνή τους κατά του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της έλλειψης ανεκτικότητας στο πλαίσιο της κοινής πρωτοβουλίας «Πρώτη Μαρτίου – 24 ώρες χωρίς εμάς».
Κεντρικός άξονας του ειρηνικού κινήματος «Πρώτη Μαρτίου – 24 ώρες χωρίς εμάς» στην Ελλάδα ήταν η αποχή από κάθε οικονομική συναλλαγή κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας έλαβαν χώρα συγκεντρώσεις μεταναστών σε όλες τις χώρες όπου διοργανώθηκαν συζητήσεις και εκδηλώσεις.
Πρόκειται για μία κίνηση αντίστασης «στα μηνύματα ξενοφοβίας και ρατσισμού, αλλά και αντίδρασης στον αποκλεισμό των μεταναστών που ειρηνικά ζουν και εργάζονται» στη χώρα, όπως γράφουν οι δημιουργοί της κίνησης στη σελίδα των 6.000 μελών στο Facebook. «Την 1η Μαρτίου αντιτάσσουμε το ‘μαζί’ στο ‘εμείς’ και ‘εκείνοι’» αναφέρουν.
Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας οι μετανάστες καλέστηκαν να μην ξοδέψουν ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα, την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και το Βέλγιο. Εκδηλώσεις διαφορετικής μορφής έλαβαν χώρα στην Ελλάδα, ενώ σε Ιταλία, Γαλλία και Γερμανία οι μετανάστες καλέστηκαν να απέχουν και από την εργασία τους.
Η Ιταλία ήταν μια από τις πρώτες χώρες, στην οποία βρήκε πρόσφορο έδαφος η πρωτοβουλία «Πρώτη Μαρτίου 2010 – 24 ώρες χωρίς εμάς», όπου και η πρωτοβουλία έλαβε τη μορφή αποχής από την εργασία, καθιστικών διαμαρτυριών και συμμετοχής σε διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα.
Η κεντρική πορεία έγινε το απόγευμα της Δευτέρας στη Ρώμη με ομιλίες και αντιρατσιστική συναυλία στην κεντρική Πιάτσα Βιττόριο. Στο Μιλάνο επίσης έγινε πορεία των μεταναστών. Κρατώντας τρία μεγάλα κίτρινα πανό, οι συμμετέχοντες ζήτησαν «άδεια παραμονής για όλους και πιο γρήγορους ρυθμούς για την ανανέωσή της» και «να κλείσουν τα κέντρα προσωρινής κράτησης μεταναστών», υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι «η μετανάστευση δεν πρέπει να θεωρείται αδίκημα».
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε τη Δευτέρα ο ιταλικός Τύπος οι μετανάστες που ζουν μόνιμα στη χώρα είναι 4.800.000. Η πολυπληθέστερη κοινότητα είναι εκείνη των Ρουμάνων και ακολουθούν οι Αλβανοί και οι Μαροκινοί. Οι αλλοδαποί εργαζόμενοι παράγουν το 9,8% του ιταλικού ΑΕΠ, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 122 δισ. ευρώ.
Η ένωση αγροτών Coldiretti έκανε γνωστό ότι «χωρίς τη συμβολή των μεταναστών δεν θα μπορούσε να συνεχισθεί η παραγωγή γνωστών ιταλικών κρασιών και του τυριού παρμεζάνα, ενώ η καλλιέργεια των φημισμένων μήλων της βόρειας περιοχής Τρεντίνο θα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα».
Σε ό,τι αφορά τις απεργιακές κινητοποιήσεις στην Ιταλία, οι ξένοι εργαζόμενοι ακολούθησαν δύο διαφορετικές στρατηγικές. Σε ορισμένες περιπτώσεις αποφάσισαν να απεργήσουν μόνο μία ώρα πριν την λήξη του κανονικού ωραρίου τους (όπως στην αυτοκινητοβιομηχανία Dukati). Σε κάποιες άλλες, όπως στη βιομηχανία Bonfiglioli, επέλεξαν να απεργήσουν όλο το οκτάωρο.
Σε περισσότερες από 60 ιταλικές πόλεις οι μετανάστες, που στηρίζουν την πρωτοβουλία ελευθέρωσαν στον ουρανό κίτρινα μπαλόνια, ζητώντας μεγαλύτερη προσοχή και ευαισθησία προς τις βασικές τους ανάγκες και απαιτήσεις.
