Είμαι απαρηγόρητος! Όχι επειδή ο καλός, παντοδύναμος Θεούλης στέκεται απαθής μπροστά στο δράμα των σεισμόπληκτων ανθρώπων που ξεψυχούν κάτω από τα ερείπια σπιτιών κι εκκλησιών, αλλά επειδή τα εισιτήρια για το τριήμερο Παγκόσμιο Συνέδριο Αθεϊστών, που θα γίνει στη Μελβούρνη (12-14 Μαρτίου), έχουν εξαντληθεί, λες και ήσαν ζεστοί λουκουμάδες της παπα-Λευτέραινας! Σπουδαίοι ομιλητές απ’ όλον τον κόσμο, όπως οι καθηγητές Richard Dawkins, Peter Singer, A.C. Grayling, P.Z. Myers κ.ά. θα παρουσιάσουν εισηγήσεις. Το συνέδριο αυτό των αθεϊστών είναι το μεγαλύτερο που πρόκειται να δει ποτέ η Αυστραλία, οργανωμένο από το Ίδρυμα Αθεϊστών Αυστραλίας (Atheist Foundation of Australia) και τη Διεθνή Συμμαχία Αθεϊστών (Atheist Alliance International).
Η πολιτειακή εργατική κυβέρνηση Brumby αρνήθηκε να υποστηρίξει οικονομικά το παγκόσμιο αυτό συνέδριο, ενώ με ευκολία διέθεσε δύο εκατομμύρια δολάρια για ένα άλλο θρησκευτικό συνέδριο! Μόνο τη λέξη «αίσχος» μπορώ να χρησιμοποιήσω εδώ.
ΛΟΓΟΣ ΑΘΕΪΣΤΙΚΟΣ
Πάει καιρός από τότε που οι αθεϊστές δεν τολμούσαν να δηλώσουν δημόσια τις αθεϊστικές τους πεποιθήσεις. Σήμερα τολμούν γιατί το κλίμα έχει αλλάξει. Ο αθεϊστικός λόγος είναι ελεύθερος ν’ ακουστεί – και ακούγεται παντού στον ανεπτυγμένο κόσμο. Σήμερα ο άθεος δεν ταυτίζεται με τον «παλιάνθρωπο» ή με τον «ανήθικο». Υπάρχουν άθεοι που, από πλευράς ηθικής συμπεριφοράς, αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση – αγαπούν και βοηθούν τον συνάνθρωπό τους, χωρίς να προσβλέπουν σε κάποια μεταθανάτια ανταμοιβή. Αντίθετα, οι θρήσκοι που κάνουν το καλό για να εισπράξουν το καλό, είναι στεγνοί συμφεροντολόγοι: «Με συμφέρει να είμαι καλός γιατί υπάρχει ουράνιος παράδεισος»! Όχι, η ηθική δεν μέσον: είναι αυτοσκοπός.
Σήμερα ο αθεϊστικός λόγος μπορεί και ορθώνει το ανάστημά του μπροστά στον «λόγο του Θεού». Ο διάσημος καθηγητής Richard Dawkins, λ.χ., τολμά να πει: «Ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης είναι, προφανώς, ο πιο αντιπαθητικός χαρακτήρας όλης της πεζογραφίας: φθονερός, και μάλιστα περήφανος για αυτό, ένα μικροπρεπές, άδικο και μνησίκακο πλάσμα, με την εμμονή να ελέγχει τα πάντα, ένας εκδικητικός, αιμοδιψής εκκαθαριστής εθνοτήτων, ένας μισογύνης, ομοφοβικός, ρατσιστής, βρεφοκτόνος, γενοκτόνος, τεκνοκτόνος, ανήθικος, μεγαλομανής, σαδομαζοχιστής, ιδιότροπος και μοχθηρός τύραννος» (Η περί Θεού αυταπάτη, Αθήνα 2007, σελ. 52).
Μου κάνει εντύπωση που σ’ αυτό το Παγκόσμιο Συνέδριο Αθεϊστών δεν λαβαίνει μέρος κανένας Έλληνας πανεπιστημιακός. Καλά, βρε αδερφέ, τι απέγινε ο ελεύθερος λόγος στη χώρα που τον γέννησε; Χαμένη ερώτηση. Ο Νεοέλληνας έμαθε μόνο πώς να σταυροκοπιέται, όχι πώς να συλλογιέται. Διαθέτει μυαλό, αλλά όχι νου.
ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΘΕΪΣΜΟΣ
Κανονικά, τα παγκόσμια συνέδρια αθεϊστών πρέπει να γίνονται μόνιμα στην Ελλάδα (όπως και οι Ολυμπιακοί Αγώνες). Έτσι θα τιμούσαν τον δικό μας αθεϊστή Ξενοφάνη, που με τον κριτικό του φιλοσοφικό νου άνοιξε το δρόμο για τους σημερινούς αθεϊστές. Εντάξει, η σημερινή Ελλάδα είναι μια οικονομικά και πνευματικά χρεοκοπημένη χώρα. Αλλά ταυτόχρονα δεν παύει να είναι το λίκνο του ελεύθερου λόγου, και τούτο επειδή στη χώρα αυτή δεν υπήρχαν «ιερά βιβλία» που να δεσμεύουν την κριτική σκέψη. Ο «λόγος του Θεού» ήταν λόγος ανθρώπινος. Ο Ζευς μιλούσε ελληνικά, διασκέδαζε ελληνικά, ήταν πέρα για πέρα καθαρός Έλληνας, αλλά δεν άπλωσε ποτέ το δάχτυλό του σε πέτρα του Ολύμπου να γράψει «θείες εντολές». Ήταν έξυπνος θεός, γιατί φτιάχτηκε από έξυπνους ανθρώπους.
Όταν λοιπόν ο Έλληνας είναι ελεύθερος να σκεφτεί, η σκέψη του μπορεί να φτάσει ως την ανυπαρξία των θεών – κι έφτασε. Έτσι ο αθεϊσμός στην Ελλάδα πάει πίσω στις μέρες του Ξενοφάνη (περ. 570-475 π.Χ.), του πρώτου Έλληνα φιλόσοφου-ποιητή, που δήλωσε ότι γράφει για μελλοντικές γενιές. Και, όντως, η αθεϊστική φωνή του Ξενοφάνη ακούγεται σήμερα πιο καθαρά απ’ ό,τι στο παρελθόν. Κι ενώ ο Ξενοφάνης ετοίμασε φιλοσοφικά το δρόμο προς τον αθεϊσμό, πολλοί σημερινοί αθεϊστές δεν τον τιμούν όσο θα έπρεπε. Ο Richard Dawkins, στο πιο πάνω βιβλίο του, δεν αναφέρει ούτε μία φορά το όνομα του αρχαίου Έλληνα αθεϊστή.
ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΝΤΟΥΛΑΠΕΣ
Στη σημερινή Ελλάδα οι αθεϊστές δεν τολμούν να βγουν στο φως. Πέρυσι κάποιοι από αυτούς συναντήθηκαν και μετά δημοσίευσαν ένα κείμενο, που λέει:
«Έγινε η 3η αθεϊστική συνάντηση σε οικία στα Πευκάκια της Αττικής. Παρευρέθηκαν 9 άτομα. Αυτή τη φορά είχαμε και μία συμμετοχή από Πελοπόννησο και μία από Βόρειο Ελλάδα. Η συνάντηση είχε ως επί το πλείστον κοινωνικό χαρακτήρα, και συζητήθηκαν πάμπολλά θέματα αθεϊστικού και μη περιεχομένου. Όπως και με τα προηγούμενα άρθρα που αφορούν τις συναντήσεις μας, δεν αναφέρω ποιος φιλοξένησε τη συνάντηση και ποιοι ήταν παρόντες για λόγους διακριτικότητας . . .».
Ναι, στην Ελλάδα που γέννησε τον αθεϊσμό συναντήθηκαν εννιά αθεϊστές, οι οποίοι φοβούνται να ανακοινώσουν τα ονόματά τους και τον χώρο συνάντησης! Και ρωτώ: ποια χώρα προχωρεί μπροστά – η Ελλάδα ή η Αυστραλία; Νομίζω η Αυστραλία. Γνωστότατες προσωπικότητες της Αυστραλίας, όπως λ.χ. ο Philip Adams κ.ά., με άνεση δηλώνουν δημόσια ότι είναι αθεϊστές. Κάτι τέτοιο δεν παρατηρείται στην Ελλάδα. Οι Έλληνες αθεϊστές παραμένουν κρυμμένοι στις ντουλάπες. Μόνο κάποιοι σκεπτικιστές βγαίνουν στη δημόσια παλαίστρα. Αλλά αυτοί κάθονται πάνω στο φράχτη και λένε: «Περί Θεού οίδα ότι ουδέν οίδα». Προσωπικά, δεν μπορώ να κάθομαι πάνω σε φράχτες για πολύν καιρό. Πρέπει κάπου να πηδήσω . . .
