ΠΟΛΛΑ χρόνια πριν, κάποιος (το όνομα του οποίου δεν θυμάμαι) συγκρίνοντας τους λαούς της Βόρειας και Νότιας Ευρώπης, είχε παρατηρήσει ότι οι Νότιοι είναι πιο έξυπνοι από τους Βόρειους.
ΔΕΝ υπάρχει αμφιβολία, είχε πει, ότι οι Νότιοι είναι πιο έξυπνοι. Το λάθος, όμως, που διαπράττουν είναι ότι πιστεύουν παράλληλα ότι μπορούν να ζήσουν μόνο με την εξυπνάδα τους.
ΣΤΗΝ εξυπνάδα μας και τη «μαγκιά μας», επενδύαμε τόσες δεκαετίες και εμείς, για να τα βγάλουμε πέρα, αφήνοντας το «μαγαζί» να το κάνουν μπάχαλο οι υπάλληλοι, που με τη σειρά τους πίστευαν ότι είναι πιο έξυπνοι από τον μαγαζάτορα.
ΤΩΡΑ, όμως, που ήλθε η ώρα να πληρωθεί ο «λογαριασμός, για άλλη μια φορά, οι έξυπνοι την «έκαναν» και έμειναν και πάλι τα (αιώνια) κορόιδα «να βγάλουν το φίδι από την τρύπα».
ΕΛΑ, όμως, που η τρύπα είναι μαύρη και βαθιά και το φίδι έχει μάθει κόλπα μαγικά. Ο (οικονομικός) κόμπος έφτασε στο χτένι και κανείς δεν μάς σώνει. Ούτε η εξυπνάδα, ούτε ο έρανος για να αποπληρωθεί το εθνικό χρέος, που είναι μεγαλύτερο από τον Όλυμπο.
ΘΕΛΟΝΤΑΣ οι (εξυπνάκηδες) αρμόδιοι να δικαιολογήσουν τον έρανο, σπεύδουν να διευκρινίσουν ότι έχει «συμβολικό» χαρακτήρα και στόχος του είναι να δώσει την ευκαιρία σε όλους τους Έλληνες να δείξουν την αλληλεγγύη τους στην πατρίδα που δοκιμάζεται.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, δεν πιστεύω (πλέον) στα παραμύθια των «συμβολισμών», που κάθε τόσο χρησιμοποιούνται ως παυσίπονα για κάθε περίπτωση.
ΚΑΛΟΙ είναι οι συμβολισμοί, αλλά από μόνοι τους ούτε «συμβολικά» δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματα για τα οποία (με τόση ευκολία) επιστρατεύονται.
ΜΕ συμβολισμούς και πατριωτικά γιουρούσια, δεν λύνονται χρόνια οικονομικά προβλήματα και εκκρεμή εθνικά θέματα. Καιρός να πάψουμε να πιστεύουμε σε φαντασιώσεις και αυταπάτες. Καιρός για ενηλικίωση.
ΦΤΑΝΟΥΝ τα παραμύθια και οι μεγάλες κουβέντες. Η υπερβολική «αγάπη» όλων για την πατρίδα μας έφερε εδώ που είμαστε. Η λογική των «συμβολισμών», που κάθε τόσο επικαλούνται οι «συμβολιστές» για να δείξουν ότι «κάτι» κάνουν.
ΕΙΝΑΙ και οι «συμβολισμοί» ένας ελληνικός πρόχειρος τρόπος να παρακάμπτουμε, ακόμα και την ύστατη στιγμή, το πραγματικό πρόβλημα. Είναι μια ακόμα υπεκφυγή από τις πραγματικές ευθύνες.
ΓΙΑ όλα αυτά και για τόσα άλλα που κατά καιρούς έχω σχολιάσει, είμαι κατά του εράνου, που ακόμα και εμπνευστές του παραδέχονται ότι δεν πρόκειται να συμβάλει ουσιαστικά σε τίποτα.
ΕΙΜΑΙ εναντίον γιατί θεωρώ τοΝ έρανο μια ακόμα προσπάθεια εντυπωσιασμού όπως και τόσες άλλες μέχρι σήμερα.
ΜΕ μια κουβέντα, αυτό που μας ζητούν είναι να βοηθήσουμε τον ελληνικό κρατικό μηχανισμό να σωθεί από τον… εαυτό του, με τους ίδιους «γιατρούς» που τού χορηγούσαν μέχρι σήμερα τις συνταγές που τον οδήγησαν στην εντατική.
ΑΝ συμβολίζει κάτι ο έρανος για μένα, αυτό έχει να κάνει με τη διατήρηση της ίδιας φθαρμένης κατάστασης και χρεοκοπημένης νοοτροπίας. Των ίδιων ανθρώπων στο τιμόνι της χώρας. Τη δικαίωση και εξιλέωση όλων αυτών που την οδήγησαν εδώ που έφτασε.
ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ καθήκον δεν είναι μόνο να βοηθούμε τη χώρα όταν κινδυνεύει, αλλά και να τιμωρούμε όλους αυτούς που ευθύνονται για το ότι βρέθηκε σε αυτή τη θέση.
ΜΕ το να συμβάλεις, έστω και συμβολικά, στη διατήρηση ενός διεφθαρμένου και αναξιόπιστου κρατικού, μοιάζει σαν να κρατάς στη ζωή ένα πτώμα περιμένοντας να αναστηθεί.
ΝΑ όμως και μια έγκυρη γνώμη από το… μέτωπο. Από έναν άνθρωπο που ζει «από μέσα» τις βαθύτερες ανησυχίες για το μέλλον της πατρίδας. Πρόκειται για τον «Ετερόδοξο», κείμενα του οποίου φιλοξενώ τακτικά στη στήλη.
Ο ίδιος πιστεύει ότι ο κοινωνικός ιστός της χώρας είναι αυτός που διέρχεται ακόμα μεγαλύτερη κρίση και ότι η χρεοκοπία των ηθικών αξιών είναι βαθύτερη από την οικονομική χρεοκοπία.
«Η Ελλάδα», μου λέει, «είναι μια χώρα καουμπόηδων, όπου επιζεί όποιος τραβάει γρήγορα πιστόλι και δεν διστάζει να πυροβολήσει. Δεν υπάρχει κοινωνική συνείδηση και κανείς δεν πιστεύει σε τίποτα».
Η κρίση, δηλαδή, είναι πολύ βαθύτερη απ’ ό,τι φαίνεται και κανείς δεν πιστεύει ότι θα τελειώσει αν οι τοκογλύφοι μειώσουν τα επιτόκια.
