ΠΡΙΝ καταπιαστώ με την πατρίδα, τον «εθνικό έρανο» και τους… φιλότιμους πατριώτες που θέλουν (σώνει και καλά) να τη σώσουν από το χείλος του γκρεμού, να πούμε δυο κουβέντες για τη δική μας διαρκή κρίση, για την οποία ουδείς δίνει δεκάρα.
ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ, για άλλη μια φορά, στην παρατεταμένη κρίση που διέρχεται η παροικία μας. Αιτία να γράψω (πάλι) δυο κουβέντες είναι η επιστολή του Τάκη Ευστρατιάδη, στον προχθεσινό «Νέο Κόσμο» και η εκστρατεία της εφημερίδας μας να συμπεριληφθούν τα Νεοελληνικά στο Εθνικό Πρόγραμμα Γλωσσών.
ΠΡΙΝ μόλις ένα μήνα, είχα αναφερθεί και πάλι στη διδαχή της γλώσσας μας στα δημόσια σχολεία, σημειώνοντας ότι η ελληνική παροικία, ήταν η μόνη από τις μεγάλες παροικίες της Βικτώριας, που δεν συζήτησε και δεν υπέβαλε εισήγηση στο προσχέδιο που είχε δημοσιοποιήσει σε όλους τους αρμόδιους φορείς η κυβέρνηση της Πολιτείας μας, προκειμένου να διαμορφώσει την εκπαιδευτική πολιτική που θα ακολουθήσει την προσεχή δεκαετία.
ΟΙ δικοί μας φορείς (ως συνήθως) βρίσκονταν στην καρακοσμάρα τους και αν δεν παρέμβαιναν οι ομογενείς βουλευτές, να γίνει «κάτι» (όπως κι όπως) την τελευταία στιγμή, θα είμαστε η μόνη παροικία που δεν θα λάβαινε μέρος.
ΚΑΙ όλα αυτά, όπως σημείωνα, παρά το γεγονός ότι τα Καταστατικά όλων των παροικιακών μας Οργανώσεων συμπεριλαμβάνουν τη διατήρηση της γλώσσας μας και του πολιτισμού μας μεταξύ των πρώτων ιδρυτικών τους στόχων.
Η εκστρατεία του «Νέου Κόσμου» σκοπεύει να κινητοποιήσει την παροικία, ώστε να συμπεριληφθεί η γλώσσα μας στο Εθνικό Πρόγραμμα Γλωσσών (σε ομοσπονδιακό επίπεδο). Για τον λόγο αυτό, καλά θα κάνετε να υπογράψετε και να προωθήσετε το σχετικό υπόμνημα το οποίο δημοσιεύεται σήμερα και στην «Νέα Ελλάδα». Όσες περισσότερες υπογραφές συγκεντρωθούν τόσο το καλύτερο.
ΣΤΗΝ επιστολή του, ο Τάκης Ευστρατιάδης (ο μόνος που τον τελευταίο καιρό που καταπιάστηκε με δικά μας χειροπιαστά προβλήματα) αναφέρεται στα απαρχαιωμένα καταστατικά των οργανισμών μας, τα περισσότερα από τα οποία είναι για πέταμα.
ΣΤΟ ίδιο θέμα έχει αναφερθεί και στο παρελθόν ο Τάκης, όπως και εγώ από εδώ, αλλά κανενός το αυτί, όπως σημειώνει και ο ίδιος. δεν ιδρώνει. Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.
ΚΑΚΑ είναι τα ψέματα, αλλά η παροικία μας οργανωτικά, εδώ και πολλά χρόνια, είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ακόμα και Οργανισμοί με πολλά μέλη και τεράστιες περιουσίες, βρίσκονται σε μόνιμη χειμερία νάρκη.
ΕΧΩ ξαναγράψει, ότι έτσι όπως πάμε (και με την αρωγή της γεροντικής άνοιας) μετά καμιά δεκαριά χρόνια δεν θυμάται κανένας πού βρίσκονται τα κτίρια ή οι τραπεζικοί λογαριασμοί των Συλλόγων μας.
ΑΝ δεν υπήρχαν και ορισμένοι συμπάροικοι (όπως ο Τάκης Ευστρτιάδης, για παράδειγμα) να επιμένουν, κόντρα στο ρεύμα, για κάποια θέματα που μάς απασχολούν θα είχαμε ξεχάσει ότι υπάρχουμε ως οργανωμένοι παροικία.
ΟΙ στήλες αλληλογραφίας του «Νέου Κόσμου» είναι ενδεικτικές για το πού πηγαίνει το πράγμα. Η συντριπτική πλειοψηφία των επιστολογράφων ασχολείται με την… ύπαρξη του θεού, την Παλαιά (και την Καινή) Διαθήκη, το… ελληνικό μεγαλείο και, γενικά, με θέματα παντελώς άσχετα με τα εδώ προβλήματά μας. Ουδείς, για παράδειγμα, μπήκε στον κόπο να αναφερθεί στη νάρκη της παροικίας στο θέμα της διδαχής των νεοελληνικών στην Αυστραλία.
ΤΟΝ τελευταίο καιρό το… ζουμί των περισσότερων επιστολών έχει να κάνει με τις επιστολές της κ. Μαρίας Ζουμή και τις απαντήσεις που δέχεται (η… εκπρόσωπος του θεού) από πολλούς και διαφόρους, που είτε αμφισβητούν την πίστη της και τις… θρησκευτικές της γνώσεις, είτε λένε τα «δικά τους» για να πουλήσουν μυαλό (και γνώσεις) στους υπόλοιπους.
ΤΟ γεγονός ότι είμαστε πλέον ανίκανοι να αντιδράσουμε σε οτιδήποτε, φάνηκε και από τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την έκκληση να συμβάλουμε στον «εθνικό έρανο» για να βοηθήσουμε την πατρίδα να ξεπεράσει τη βαθιά οικονομική (και όχι μόνο) κρίση που την μαστίζει.
ΑΝ είχαμε παροικιακή ηγεσία και λειτουργούσαμε ως οργανωμένη ομογένεια, θα είχαμε, τέλος πάντων, συζητήσει το θέμα και θα είχαμε καταλήξει κάπου. Αν και ήμουν ο πρώτος που τάχθηκα ανοιχτά κατά της ιδέας, πριν καν αυτή διατυπωθεί επίσημα από τον πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων και υιοθετηθεί από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.
ΚΑΙ τάχθηκα ανοιχτά κατά του ενδεχομένου μιας τέτοιας… εθνικής ιδέας, γιατί ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι όλο και κάποιος… υπερπατριώτης θα βρεθεί να την λανσάρει για να δείξει τον «πατριωτισμό του» και την «αγάπη του» προς το (αιώνια) δοκιμαζόμενο Έθνος.
ΠΑΡ’ ΟΛΑ αυτά, μού έκανε μεγάλη εντύπωση ότι, ουδείς φορέας μας, και εδώ αναφέρομαι κυρίως στους (σκανδαλωδώς) ευεργετημένους από την πατρίδα, όπως για παράδειγμα, το ΣΑΕ, η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης, η Παμμακεδονική (παλαιότερα) και άλλους, δεν έχει βγει δημόσια να κάνει έστω και μια ανακοίνωση αλληλεγγύης! Ντροπή ρε.
ΚΟΥΒΕΝΤΑ δεν έχουν πει ακόμα ούτε, οι αρμόδιοι των σχολείων μας, που έχουν ποικιλοτρόπως βοηθηθεί (και βοηθούνται) από την Ελλάδα, δημοσιογράφοι που έχουν προσκληθεί και φιλοξενηθεί, άνθρωποι των Τεχνών και των Γραμμάτων, επιχειρηματίες που, επίσης, έχουν ταξιδέψει δωρεάν και φιλοξενηθεί, επιστήμονες και χιλιάδες άλλοι, που ως μαθητές ελληνικών σχολείων στο παρελθόν έχουν δωρεάν φιλοξενηθεί από την (πάντα) φτωχή πατρίδα.
ΚΑΙ το χειρότερο; Δεν νομίζω ότι αδιαφόρησαν, λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος για την Ελλάδα, αλλά, από καθαρή ανικανότητα να ενεργοποιηθούν και να κάνουν οτιδήποτε. Παραμένουν, δηλαδή, (λόγω ανικανότητας) παντελώς αδιάφοροι για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω τους. Ακόμα και για θέματα (όπως τα Καταστατικά τους ή η ελληνική γλώσσα) που υποτίθεται ότι τούς αφορούν άμεσα. Για τέτοια κατάντια μιλάμε…
ΔΕΝ έχει αντιδράσει κανένας φορέας μας ακόμα (επίσημα) στην ταλαιπωρία που υφίστανται όσοι συμπάροικοι διεκδικούν μέρος σύνταξης και από την Ελλάδα, παρ’ ότι ο «Νέος Κόσμος» το έχει κάνει τρεις τέσσερις φορές πρωτοσέλιδο τίτλο το τελευταίο τρίμηνο.
ΚΑΝΕΙΣ δεν είπε λέξη ούτε όταν ο αρμόδιος υπουργός της πατρίδας μας δήλωσε μέσω της εφημερίδας μας ότι η Ελλάδα θα επιδιώξει να επαναδιαπραγματευθεί την συμφωνία με για τις συντάξεις που υπέγραψε ο προηγουμένως Έλληνας πρωθυπουργός πριν 18 μήνες!
ΚΑΝΕΙΣ δεν διαμαρτυρήθηκε εκ μέρους όλων αυτών που δεν πρόκειται να πάρουν από την Ελλάδα ούτε ένα δολάριο σύνταξης που δικαιούνται, αφού οι νέες διαπραγματεύσεις ενδέχεται να κρατήσουν άλλα 20 χρόνια!
ΤΟ ίδιο συνέβη και μετά τις σφοδρές αντιδράσεις που προκάλεσε το θέμα της χορήγησης της ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην πατρίδα μας. Κανείς δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον για ένα τόσο μεγάλο θέμα, που το έχουμε ζήσει στο πετσί μας.
ΘΑ περίμενε κανείς ότι ο απόδημος ελληνισμός θα πρωτοστατούσε (λόγω εμπειριών και γνώσεων) στη συζήτηση για ένα τέτοιο θέμα και οι ηγεσίες του θα στέκονταν στο πλευρό των (αδελφών) μεταναστών της πατρίδας και όσων στηρίζουν την (αργοπορημένη) νομοθεσία αναγνώρισής τους και της πλήρους ένταξής τους στον κορμό της χώρας.
ΟΥΤΕ γι’ αυτό το θέμα ενδιαφέρθηκε κανείς, παρ’ ότι όλοι σκίζονται και διεκδικούν το δικαίωμα να ψηφίζουν στις βουλευτικές και δημοτικές εκλογές στην πατρίδα. Τώρα, τι την θέλουν την ψήφο αφού δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τίποτα, δεν μπορώ να καταλάβω.
ΑΝΤΙ αυτού, όσοι μπήκαν στον κόπο να ασχοληθούν με το θέμα στην αλληλογραφία του προχθεσινού «Ν.Κ.», τάχθηκαν κατά των προτεινόμενων αλλαγών, υποστηρίζοντας ότι δεν πρέπει να δοθεί η ιθαγένεια, αλλά μόνο υπηκοότητα ή δεκάχρονη άδεια παραμονής!
ΚΑΙ, εντάξει, να υποστηρίξει κάτι τέτοιο ένας ελληναράς που δεν έχει βγει έξω από την Ελλάδα, (αν και διαφωνώ) το κατανοώ. Να υποστηρίζεται, όμως, η ρατσιστική αυτή στάση και από μετανάστες, δεν μπορώ να το δεχτώ. Αρρωσταίνω, σας λέω.
Ο αναγνώστης μας Σάββας Σωτηριάδης (από το Ντάντενονγκ) υποστηρίζει ότι «η παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπούς (αναφέρει ότι πρόκειται για 643.000) καταργεί την έννοια του Έθνους». Δηλαδή, κύριε Σωτηριάδη, σε σένα και μένα (και εκατομμύρια άλλους!) που η Αυστραλία παραχώρησε, μετά δύο μόνο χρόνια μόνιμης παραμονής, πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα, κατήργησε την έννοια του Έθνους;
ΣΥΓΝΩΜΗ, αλλά θα σού άρεσε, κύριε Σωτηριάδη, να είσαι εσύ και τα παιδιά σου, δεύτερης κατηγορίας πολίτης στην Αυστραλία; Να είσαι απλός «υπήκοος», την στιγμή οι Smiths και οι Woods, πέρα από την υπηκοότητα, θα είχαν και την ιθαγένεια; Δηλαδή, έχασε η Αυστραλία που παραχώρησε σε μένα και σε σένα πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα;
Ή μήπως εμείς είμαστε «άλλο» και κινδυνεύει μόνο η πατρίδα μας, που είναι «διαφορετική» και όχι σαν τις άλλες χώρες;. Όπως η Ελλάδα, έτσι και η Αυστραλία δεν αποτελεί παρθενογένεση. Και αυτοί εδώ αγωνίστηκαν για να τη βρούμε εμείς οι μεταγενέστεροι μετανάστες όπως τη βρήκαμε, μια δημοκρατική χώρα που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και αναγνωρίζει την προσφορά μας παραχωρώντας μας τα ίδια δικαιώματα που έχουν και οι… ιθαγενείς.
ΜΕ ποια λογική, λοιπόν, δεν αναγνωρίζεις στους άλλους μετανάστες και τα παιδιά τους, τα ίδια δικαιώματα που εσύ και τα παιδιά σου απολαμβάνεται εδώ; Είναι δυνατόν να μην είναι και ιθαγενείς, τα παιδιά των απανταχού μεταναστών, που γεννιούνται σε μια χώρα; Κανείς λογικός άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζει κάτι τέτοιο.
ΓΡΑΦΕΙ και άλλες τέτοιες ανοησίες, (στολισμένες, μάλιστα, από πατριωτικές δαντέλες!) ο κύριος Σωτηριάδης, όπως και ο κ. Βλάσης Καραβάς, που θέλει να δίνεται στους μετανάστες της πατρίδας μόνο 10 χρόνια παραμονής!
ΕΙΝΑΙ ντροπή, αγαπητοί, να βλέπουν το φώς της δημοσιότητα τέτοιες επιστολές σε μια εφημερίδα που αγωνίστηκε για δεκαετίες για τη διεύρυνση των μεταναστευτικών δικαιωμάτων.
Η εφημερίδα, μη μπορώντας να κάνει διαφορετικά (επειδή οφείλει σέβεται τις απόψεις όλων των αναγνωστών της), τις δημοσιεύει, αλλά οφείλουν και οι αναγνώστες με τη σειρά τους, να σέβονται την εφημερίδα στην οποία απευθύνονται, όπως οφείλουν να γνωρίζουν και σε ποια χώρα βρίσκονται.
ΑΘΛΙΑ, από κάθε άποψη, ήταν και η επιστολή που έστειλε η γραμματέας του ΣΑΕ, Όλγα Σαραντοπούλου, που καλούσε τον ελληνισμό να βοηθήσει οικονομικά την πατρίδα, θυμίζοντάς του την… αρχαιοπρεπή του καταγωγή και τονίζοντας ότι «φέρουμε την ευθύνη μιας ανεκτίμητης κληρονομιάς, στις αρχές της οποίας θεμελιώθηκε η παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά»!
ΤΟ παραδοσιακό ελληνικό φιλότιμο (και το μεγαλείο της φυλής) επικαλέσθηκε και ο αναγνώστης Δ. Κλέτας, προεξοφλώντας μάλιστα και την τεράστια επιτυχία του «εθνικού εράνου» εράνου. Παράλληλα, ζήτησε να προκηρυχθεί και… Πανελλήνια Γιορτή Φιλοτιμίας (!) και να γιορτάζεται με την συμμετοχή των Δήμων σε ολόκληρη τη χώρα.
ΜΕ την ασθένεια του κακώς νοούμενου πατριωτισμού, από τον οποία πάσχει η πλειοψηφία των απανταχού Ελλήνων και συμπτώματα της οποίας είναι τόσο ο φασισμός όσο και ο ρατσισμός, θα ασχοληθούμε την ερχόμενη βδομάδα. Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά και γεια χαρά.
