Σε μία καλαίσθητη έκδοση κυκλοφόρησε το καινούργιο του βιβλίου από τις εκδόσεις «Απόπλους» (από την Ελλάδα) ο συγγραφέας Στρατής Βακράς. Τίτλος του βιβλίου «Προσφυγικό Ταξίδι». Ο τίτλος του βιβλίου είναι εύστοχος, γιατί εκπροσωπεί τον ίδιο και την οικογένειά του καθώς και έναν αρκετά μεγάλο αριθμό Ελλήνων προσφύγων της Σάμου, στην εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο αναγνώστης που θα διαβάσει το βιβλίο θα διαπιστώσει ότι είναι ένα έργο που παρουσιάζει και καταγράφει μια άγνωστη – τουλάχιστον για εμάς τους απόδημους – πτυχή των Ελλήνων προσφύγων της εποχής εκείνης. Αναφέρεται στη ζωή και στο χαρακτήρα το δικό του, της οικογένειάς του και των χωρών της Αφρικής. Ζωντανεύει την προσωπικότητά τους, μέσα στα γεγονότα μιας εποχής γεμάτης από σκληρούς αγώνες, πικρές εμπειρίες, αμφιβολιών και στερήσεων. Και ανάμεσα σ’ αυτά, μόνη όρθια και αλύγιστη η προσπάθεια και η πίστη για το αποτέλεσμα της πορείας του Οδυσσέα για την ποθητή Ιθάκη.
Κάθε καινούργιο βιβλίο είναι μια περιπέτεια, μια πρόκληση προς το άγνωστο. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όσοι γράφουν ποίηση και πολύ περισσότερο όσοι/ες γράφουν πεζό λόγο. Ξεκινάς πάντα από μια ιδέα, που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σ’ έχει συγκινήσει, και από εκεί και μετά αρχίζει μια αρκετή δύσκολη διαδικασία. Πότε με τη διαίσθηση, πότε με τη λογική, αφαιρώντας, προσθέτοντας κι αναπλάθοντας, δημιουργείται σιγά-σιγά ο νοητικός εκείνος πυρήνας από τον οποίο γεννιούνται οι νέες ιδέες. Στο «Προσφυγικό Ταξίδι» τον συγγραφέα τον βοήθησε η μνήμη που είναι κι αυτή ένας βασικός παράγοντας όταν γράφεις κάποια αυτογραφία σου.
Όταν διάβασα για πρώτη φορά το βιβλίο, διαπίστωσα με ικανοποίηση ότι, σ’ ένα μεγάλο βαθμό, ο συγγραφέας είχε πετύχει αυτό που ήθελε ο ίδιος, δηλαδή το βιβλίο να υπακούει στους δικούς του κανόνες σύλληψης και συγγραφής και να έχει, αναμφισβήτητα, τη δική του γοητεία και το δικό του ενδιαφέρον.
Το «Προσφυγικό Ταξίδι» είναι ένα βιβλίο πλημμυρισμένο με αληθινές εικόνες της εποχής του 1940 και λίγο μετά. Άνθρωποι, συζητήσεις, πράξεις και γεγονότα είναι δοσμένα όλα ολοζώντανα. Ο συγγραφέας κατόρθωσε να μετουσιώσει τις εμπειρίες και τις αναμνήσεις του σε συναρπαστικές αφηγήσεις που ο αναγνώστης παρακολουθεί χωρίς να θέλει να διακόψει την ανάγνωσή του. Τουρκία, Συρία, Λίβανος, Αίγυπτος, Κένυα, Ουγκάντα, Βελγικό Κογκό. Οι σελίδες του βιβλίου μυρίζουν Ελλάδα, ξενιτειά, καημό, πάθος, θέληση, χιούμορ και αρκετή ανθρωπιά.
Τα βιώματα και οι αναμνήσεις του καλύπτουν μια μακρά χρονική περίοδο που είναι γεμάτη συναρπαστικά γεγονότα. Το τι συνέπειες είχε αυτό το ταξίδι στον συγγραφέα, την οικογένειά του και τους υπόλοιπους πρόσφυγες, περιγράφονται απλά και φυσικά. Θαυμάζει κανείς το θάρρος και την αποφασιστικότητα με την οποία αντιμετώπιζε τις δυσκολίες της ζωής σαν παιδί και έφηβος εκείνα τα πολύ δύσκολα χρόνια.
Πολλές προσωπικές δυσχέρειες βιώθηκαν από τον συγγραφέα και ζωντανεύουν στις σελίδες των αναμνήσεών του μαζί με πολλά πρόσωπα που όλα έγιναν παρελθόν, αλλά όμως μας διδάσκουν.
Το «Προσφυγικό Ταξίδι» είναι ένα βιβλίο μνήμης. Είναι ένα αφηγηματικό κείμενο με εκπλήξεις, πόνο, δυστυχίες, χαρές αλλά και ένα μεγάλο μήνυμα: Την αξία της οικογενειακής συνοχής. Το δέσιμο των ανθρώπων της που πορεύονται στο χρόνο και αντιμετωπίζουν με υπομονή τις δυσκολίες και προσπαθούν, με πίστη και αισιοδοξία, να θεμελιώσουν και να κατακτήσουν, ένα καλύτερο αύριο.
Ο Στρατής Βακράς είναι ένας αθόρυβος εργάτης του πνεύματος, απ’ αυτούς που, όπως και τόσοι και τόσες λογοτέχνες/σσες κράτησαν και κρατούν στους ώμους τους την τιτάνια προσπάθεια της ανόρθωσης της ελληνοαυστραλιανής λογοτεχνίας.
Κλείνοντας τη σύντομη αυτή αναφορά μου, τονίζω ότι το «Προσφυγικό Ταξίδι» έρχεται να προστεθεί στη μέχρι σήμερα σεβαστή σε όγκο και ποιότητα προσφορά των Ελλήνων/ίδων λογοτεχνώνιδων.
Ο Στρατής Βακράς με το βιβλίο του δίνει συνέχεια στο αισιόδοξο μήνυμα για τη διαρκή πνευματική δημιουργία που εξακολουθούν να προσφέρουν οι ντόπιοι Έλληνες/ιδες λογοτέχνες/δες.
Το «Προσφυγικό Ταξίδι» παίρνει τη θέση που του αξίζει ανάμεσα στα υπόλοιπα συγγραφικά έργα των ντόπιων Ελλήνων/δων λογοτεχνών/δων που αποτελούν πολύτιμα πνευματικά αποκτήματα του ελληνισμού της Αυστραλίας, όλου του απόδημου ελληνισμού και της νεοελληνικής Γραμματείας.
Την παρουσίαση έκανε ο Δρ. Αθανάσιος Σπηλιάς, ενώ το πρόγραμμα συντόνισε η λογοτέχνης Διονυσία Μούσουρα-Τσουκαλά. Χαιρετισμοί διαβάστηκαν από τον επίτιμο πρόξενο της Ελλάδας στην Τασμανία, κ. Αλέξη Πίτα, τον εκδοτικό οίκο «Απόπλους», τον προϊστάμενο των Γενικών Αρχείων του Κράτους κ. Χρήστου Λάνδρου, και τον καθηγητή Αριστείδη Βουγιούκα.
