ΣΑΝ σήμερα πριν 189 χρόνια, άρχισε με «δανικά», η καταχρεωμένη περιπέτεια του Νεοελληνικού κράτους που ακόμα συνεχίζεται.
ΣΑΝ το προπατορικό αμάρτημα μάς κυνηγούν τα χρέη εδώ και δύο αιώνες. Ό,τι και να κάνουμε δεν μπορούμε να απαλλαγούμε.
ΟΠΩΣ τότε, ο Μαυροκορδάτος, έτσι και τώρα ο Γιωργάκης, πήρε τους δρόμους και ψάχνει για δανικά για να σωθεί το Έθνος, που συνεχώς δανείζεται, αλλά σωτηρία δεν βλέπει.
ΣΥΝΕΠΩΣ, μην ανησυχείτε. Ακολουθείστε το παράδειγμα του Οδυσσέα. Κλείστε τα αυτιά σας για να μην ακούτε τις γερμανικές σειρήνες, μέχρι να περάσουμε και τούτη την κακοτοπιά.
ΑΦΗΣΤΕ τους Γερμανούς να λένε… Η ιστορία έχει ήδη αποφανθεί: ακόμα και καταχρεωμένη η Ελλάδα, ποτέ δεν πεθαίνει και με καινούργια δανεικά ξανά προς στη δόξα τραβά!
ΣΗΜΑΔΙΑΚΗ μέρα η σημερινή. Ανήμερα της εθνικής μας εορτής, οι πλούσιοι βορειοευρωπαίοι εταίροι μας θα αποφασίσουν (λέει) για την οικονομική μας τύχη.
ΤΑ σενάρια είναι πολλά και κανείς δεν μπορεί να πει βεβαιότητα τι τελικά θα αποφασιστεί. Οι Βόρειοι, με επικεφαλείς τους Γερμανούς το παίζουν ανένδοτοι και οι Νότιοι κρατούν στάση αναμονής. Καταλαβαίνουν το πόνο μας, αλλά δεν θέλουν να τα «χαλάσουν» με τους ισχυρούς.
ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ τα λόγια του Σολομού στον εθνικό μας ύμνο: «Μοναχή το δρόμο πήρες και εξανάλθες μοναχή, δεν είν’ εύκολες οι θύρες εάν η χρεία τες κουρταλή».
ΑΝ και παρακολουθώ την όλη ιστορία από κοντά εδώ και δύο μήνες που άρχισαν τα (χοντρά) ζόρια, ακόμα δεν έχω κρυστάλλινη εικόνα για το τι ακριβώς ζητάμε από τους εταίρους μας.
ΣΕ κάθε ευκαιρία, τόσο ο Γιωργάκης όσο και οι αρμόδιοι υπουργοί, τονίζουν ότι «η Ελλάς δεν ζητάει οικονομική βοήθεια».
Ε, τότε τι ζητάει; Αν δεν ζητάει λεφτά, ως προς τι το μίσος και ο ευρωπαϊκός αλληλοσπαραγμός;
ΖΗΤΑΜΕ, λέει, την «πολιτική στήριξη» της Ευρώπης για να πληρώνουμε στα δάνεια που θα χρειαστούμε για να τα βγάλουμε πέρα, όσο πληρώνουν και οι άλλες χώρες της ευρωζώνης.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ, αυτό που υποτίθεται ότι ζητάμε είναι να εγγυηθούν για λογαριασμό μας οι εταίροι μας, ότι θα είμαστε συνεπείς στην αποπληρωμή των χρεών μας.
ΚΑΙ λέω «υποτίθεται», γιατί εκτός από την εγγύηση, ζητάμε (χωρίς να το λέμε) και «έξτρα βοήθεια» καμιά 25 δισεκατομμύρια ευρώ για να κινηθεί ο κρατικός μηχανισμός που είναι εντελώς άφραγκος.
ΑΠΟ την πλευρά τους και οι εταίροι μάς δουλεύουν στην κυριολεξία, όταν έρχεται το (κρυφό) αίτημα της βοήθειας προς συζήτηση, επαναλαμβάνοντας ότι «η Ελλάδα δεν μάς έχει ζητήσει λεφτά».
ΚΑΙ όσο συνεχίζεται το κρυφτούλι και από τις δύο πλευρές, τόσο οξύνεται το πρόβλημα. Όλα δείχνουν ότι οι εταίροι μας είναι αποφασισμένοι να μάς αφήσουν να βουλιάξουμε, πιστεύοντας ότι είναι ο μόνος τρόπος, να «βάλουμε μυαλό» και να μην ξανακάνουμε τα ίδια.
ΟΣΟ για τι θα κάνουμε αν αρνηθούν, τελικά, να δείξουν «αλληλεγγύη» και να μάς δανείσουν, νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο. Θα κάνουμε ότι κάνουν όλοι όσοι απελπισμένα ψάχνουν για δανεικά: θα πάρουμε απ’ όποιον μας δώσει.
ΚΑΙ τέτοιοι υπάρχουν στον τοκογλυφικό κόσμο που ζούμε, μόνο που οι όροι (και οι τόκοι) θα είναι δυσβάστακτοι και αυτό είναι που (μάταια) προσπαθούμε να αποφύγουμε.
ΓΙΑ την πατρίδα, που γιορτάζει σήμερα, τα έχουμε πει και θα τα ξαναπούμε, αφού ξεκαθαρίσει το τοπίο και μάθουμε ποιοι θα είναι οι νέοι μας δανειστές.
ΑΛΛΑ ξεκίνησα, όμως, να γράψω σήμερα και αλλού ο καημός με πήγε. Δυο κουβέντες για τον τρελό κόσμο που ζούμε ήθελα να γράψω, σαν «συνέχεια» τον όσων έγραψα την περασμένη Πέμπτη.
ΠΑΩ σπίτι προχθές το βράδυ, τρώω ένα σάντουιτς, φτιάχνω έναν καφέ, κάθομαι στον καναπέ, ανοίγω την τηλεόραση και ανάβω ένα τσιγάρο για να χαλαρώσω.
ΕΛΑ, όμως, που αντί να χαλαρώσω αγχώθηκα. Η πρώτη διαφήμιση ήταν για την ζημιά που προκαλεί στους πνεύμονες το κάπνισμα.
ΑΛΛΑΖΩ (αμέσως) κανάλι και πέφτω πάνω σε διαφήμιση που καλούσε τους… μελλοθάνατους (όλους μας, δηλαδή!) να ασφαλιστούμε για τα έξοδα της κηδείας μας, προκειμένου να μην αφήσουμε… χρέη στους δικούς μας ανθρώπους.
ΑΛΛΑΖΩ κανάλι, άλλη διαφήμιση που έδινε για το τι πρέπει να κάνουν και πού να απευθυνθούν τα άτομα με κατάθλιψη και άλλα ψυχολογικά προβλήματα!
ΑΛΛΑΖΩ εκ νέου κανάλι και πέφτω πάνω σε ειδήσεις, τις οποίες πολλές φορές αποφεύγω για να μην εκνευριστώ.
ΜΠΡΟΣ γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή. Διαλέγω το «ρέμα» και αποφασίζω να μην αλλάξω κανάλι. Μετά από καμιά 20 δευτερόλεπτα με κόκκινα γράμμα βγάζει την ένδειξη «έκτακτη είδηση».
ΜΠΑ, λέω, τι έγινε πάλι; Η… έκτακτη είδηση είχε να κάνει με την επιστροφή του Tiger Woods στις κοιλάδες και λιμνούλες του γκολφ!
ΓΙΑ την ακρίβεια, φιλοξενούσε μια πεντάλεπτη στημένη (και πολλές φορές προβαρισμένη) συνέντευξη του Αμερικανού… σούπερ σταρ, σε έναν μεγαλοδημοσιογράφο για την «περιπέτειά» του!
ΓΙΑ το τι δηλαδή που η γυναίκα του που την απατούσε, τον κυνηγούσε να τον χτυπήσει και στην προσπάθειά του να διαφύγει με το αυτοκίνητο έπεσε πάνω σε ένα δέντρο και το έκανε καλοκαιρινό.
«ΤΙ ακριβώς έγινε αυτό το βράδυ», τον ρωτά ο δημοσιογράφος, «Αυτό είναι ιδιωτική μου υπόθεση και κάτι μεταξύ εμένα και της γυναίκας». Παρόμοιες ήταν και οι απαντήσεις που έδωσε σε όλες τις σχετικές ερωτήσεις που του έκανε.
ΜΕ πρόσχημα το «απόρρητο του ιδιωτικού βίου» δεν απάντησε στις ερωτήσεις αυτές, αλλά σε κάποιες άλλες για τις οποίες είχε στηθεί η «συνέντευξη» από τους επικοινωνιολόγους για να προλειάνουν την επιστροφή του, προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη. Εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια διακυβεύονται.
ΑΥΤΟ που είπε ο Tiger, αφού ζήτησε συγνώμη απ’ όλους όσους «πλήγωσε» με τη συμπεριφορά του, είναι ότι έκανε… «θεραπεία» για 45 μέρες και ότι τώρα έχει ξεπεράσει την «ασθένειά» του και αισθάνεται μια χαρά και έτοιμος να επιστρέψει ακόμα πιο ανταγωνιστικός.
ΝΑ σημειώσω εδώ, ότι είχε καταφύγει στην καλύτερη «κλινική» που διευθύνουν οι πιο άριστοι επιστήμονες. «Έμεινα», σάς λέω, όταν το άκουσα. Δεν μπορούσα να πιστέψω, ότι το να επιθυμήσεις ερωτικά μια άλλη γυναίκα (εκτός της γυναίκας σου), είναι «ασθένεια» και ότι, μάλιστα, μπορεί να… «θεραπευτεί»!
ΜΑΛΙΣΤΑ, η έμφυτη ερωτική επιθυμία, η κινητήρια δύναμή του, είναι (στις καπιταλιστικές μας μέρες) είναι «ασθένεια» και η συζυγική απιστία ένα από τα συμπτώματά της!
ΚΑΙ η πεντάλεπτη αυτή «είδηση», μεταδόθηκε από όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς του πλανήτη. Το μόνο που απομένει να ακολουθήσει είναι να κηρύξουν οι Αμερικανοί «μηδενική ανοχή» και κατά της… συζυγικής απιστίας!
ΣΥΝΕΧΙΖΩ με ειδήσεις (και διαφημίσεις) της ίδιας βραδιάς. Ο ετήσιος τζίρος από τη διακίνηση ναρκωτικών στο Μεξικό πλησιάζει τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια!
ΤΟ Μεξικό έχει και την μεγαλύτερη παραγωγή μαριχουάνας στον πλανήτη, καθώς και την διακίνηση άλλων ναρκωτικών που φτάνουν από τις φτωχές χώρες της νοτιότερης Λατινικής Αμερικής.
ΣΤΟΝ πόλεμο που έχει ξεσπάσει μεταξύ της αστυνομίας και των λαθρεμπόρων, αλλά και μεταξύ των συμμοριών, έχουν σκοτωθεί πάνω από 26.000 άτομα τα δύο τελευταία χρόνια και το κακό (όπως και ο τζίρος) αυξάνεται γεωμετρικά.
ΟΛΑ τα ναρκωτικά από το Μεξικό καταλήγουν στην αμερικάνικη αγορά που παραμένει αχόρταγη, παρά το γεγονός ότι έχει την πιο δρακόντεια νομοθεσία κατά των ναρκωτικών ουσιών και εφαρμόζει τη στρατηγική της μηδενικής ανοχής για 30 ολόκληρα χρόνια!
ΣΤΟ μεταξύ, ο πόλεμος μεταξύ συμμοριών, στο Μεξικό διεξάγεται με τα καλύτερα και πιο αποτελεσματικά όπλα που διαθέτει το αμερικανικό οπλοστάσιο.
ΑΠΟ την μια πλευρά των συνόρων, οι μεξικάνικες συμμορίες πωλούν ναρκωτικά σε χοντρικές τιμές και από την άλλη (την αμερικάνικη) μεγάλες εταιρίες διατηρούν νόμιμα τεράστιες αποθήκες που επίσης πωλούν χοντρικά όσες ποσότητες όπλων χρειάζονται οι συμμορίες για να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους και να κάνουν τη δουλειά τους.
ΑΝ σκεφτεί κανείς ότι όλο αυτό το νταραβέρι γίνεται στα καλύτερα φυλαγμένα σύνορα του κόσμου, μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος της υποκρισίας και την αποτελεσματικότητα της καταστολής.
ΕΠΕΙΔΗ ο χώρος είναι περιορισμένος, σταματώ εδώ προκειμένου να σας πω ένα ανέκδοτο που μου έστειλε η φίλη από την Ουάσιγκτον, η οποία μου έστειλε και την φωτογραφία του… αναπηρικού αυτοκινήτου.
ΕΝΑ ζευγάρι πήγε για ταξίδι στους Άγιους Τόπους. Ξαφνικά στην Ιερουσαλήμ πεθαίνει η γυναίκα.
ΤΗΝ επόμενη μέρα ο σύζυγος πηγαίνει στο γραφείο κηδειών για να κανονίσει τι ακριβώς θα γίνει.
Ο διευθυντής του γραφείου του λέει ότι έχει δύο επιλογές ή να πληρώσει 150 δολάρια και να την θάψουν εκεί ή, αν ήθελε να την πάρει στην πατρίδα του θα του στοίχιζε 10.000 δολάρια.
ΔΕΝ το συζητάω, του λέει ο σύζυγος, θα πληρώσω 10.000 και θα την θάψω στον τόπο μας. Αυτό είναι παράλογο, του λέει ο νεκροθάφτης, γιατί όλοι θέλουν να θραυτούν στους Άγιους Τόπους και μάλιστα μόνο με 150 δολάρια.
ΤΟ ξέρω, του λέει ο σύζυγός, αλλά το πρόβλημα είναι ότι, πριν πολλά χρόνια, εδώ γεννήθηκε, σταυρώθηκε και θάφτηκε ένας τύπος που τον έλεγαν Χριστό, ο οποίος και μετά τρεις μέρες αναστήθηκε. Δεν μπορώ να πάρω τέτοιο ρίσκο!
ΑΥΤΑ για σήμερα και να είστε όλοι καλά. Γεια χαρά.
