Άνευ ουσίας και περιεχομένου η πρώτη τηλεμαχία (debate) του πρωθυπουργού, Κέβιν Ραντ, με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Τόνι Άμποτ.
Απώλεια χρόνου, για όσους στήθηκαν μπροστά στις τηλεοράσεις τους για «να ενημερωθούν» από τους μονομάχους. Δεν βγήκε τίποτα από τη συζήτηση, πέρα από την μεταρρυθμιστική βραδύτητα της κυβέρνησης και τις αδυναμίες του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Κατά την κρίση μου, στην πρώτη τηλεμαχία της πολιτικής καριέρας του ο κ. Άμποτ επέδειξε «τις αρετές» του πρώην αρχηγού του Εργατικού Κόμματος, Μαρκ Λέϊθαμ: επιθετικότητα, αλαζονεία, ειρωνεία, αρνητισμό, έλλειψη αρχηγικής προσωπικότητας.
Αντίθετα, ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε ήρεμος, θετικός, συναινετικός, επικοινωνιακός και, κατά διαστήματα, λαϊκιστής.
Η διαφορά ποιότητας των μονομάχων διαφάνηκε από τα πρώτα λεπτά της λεκτικής μονομαχίας, τόσον από τα λεγόμενα όσο και από το «body language» των δύο ηγετών. Ο Κέβιν Ραντ ανέπτυσσε τις πρωτοβουλίες και τα σχέδια της κυβέρνησής του για τη δημόσια υγεία με κατανοητό, ήρεμο τρόπο, που βοηθούσε τους ακροατές να αφομοιώνουν τα λεγόμενά του.
Σε αντίθεση με προηγούμενες τηλεοπτικές εμφανίσεις του, η γλώσσα του κ. Ραντ ήταν απλουστευμένη, τα νοήματα κατανοητά, οι κινήσεις του μετρημένες, οι παρεμβολές του εμβόλιμες και οι ανταλλαγές με τον πολιτικό του αντίπαλο σε χαμηλούς τόνους.
Ο αρχηγός του συντηρητικού Συνασπισμού, αντίθετα, εμφανίστηκε νευρικός, προκλητικός, υβριστικός και στείρος ιδεών και προγραμμάτων για τη δημόσια υγεία. Αυτοκτόνησε, δε, πολιτικά, με την ακατανόητη, ειρωνική αντίδρασή του στην πρόσκληση του πρωθυπουργού για συνεργασία.
Ο πρωθυπουργός κάλεσε τον αρχηγό της αντιπολίτευσης να συνεργαστεί με την κυβέρνηση για την καλύτερη, δυνατή βελτίωση του κρατικού συστήματος ιατρο-νοσοκομειακής περίθαλψης. Αντί να αδράξει την ευκαιρία, ο κ. Άμποτ την απέρριψε με ένα παρατεταμένο καγχασμό, που επιβεβαίωσε την πολιτική ρηχότητά του και ενίσχυσε την εντύπωση της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων, ότι δεν είναι έτοιμος, αν όχι ανίκανος, να κυβερνήσει τη χώρα.
«Αν σταματήσεις να με διασύρεις, διαδίδοντας ψεύδη για το έργο μου ως υπουργού Υγείας, θα συνεργαστώ εποικοδομητικά μαζί σου, Κέβιν», απάντησε ο κ. Άμποτ, καγχάζοντας.
Τα μέλη του Συνασπισμού, που μεθόδευσαν την αναγόρευσή του σε αρχηγό, θα τραβούσαν τα μαλλιά τους παρακολουθώντας το αποκρουστικό θέαμα, ενώ οι υποστηρικτές του Μάλκολμ Τέρνμπουλ – προκατόχου του κ. Άμποτ – θα έτριβαν τα χέρια τους από ικανοποίηση για τη λυπηρή συμπεριφορά του αρχηγού τους.
Το κύριο χαρακτηριστικό του διαλόγου ήταν η έλλειψη ουσίας. Ο πρωθυπουργός μηρύκασε όλα, όσα είχε ειπεί μέχρι προχθές, για την παροχή ποιοτικής ιατρο-νοσοκομειακής κάλυψης σε όλους τους πολίτες, αλλά απέφυγε να δώσει λεπτομέρειες του μεταρρυθμιστικού προγράμματος της κυβέρνησής του.
«Τις λεπτομέρειες θα τις ανακοινώσουμε σταδιακά στο μέλλον» δήλωνε μετά την τηλεμαχία, η υπουργός Υγείας, Νίκολα Ρόξον. Με άλλα λόγια, περιμένετε να τα βρούμε πρώτα με τις διαφωνούσες πολιτειακές κυβερνήσεις και παραμονή των εθνικών εκλογών θα σας πούμε τι έχουμε κατά νου.
Προσωπικά, πείστηκα την Τρίτη το βράδυ, ότι η κυβέρνηση διαμορφώνει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμά της εν κινήσει. Έχει διαμορφώσει ένα γενικό πλαίσιο αλλαγών του συστήματος κρατικής περίθαλψης και ευελπιστεί να το ολοκληρώσει μόλις τα βρει με τις πολιτείες, ώστε το τελικό προϊόν των διεργασιών να είναι «ωφέλιμο» πολιτικά.
Όπως και να’ χει το πράγμα η κυβέρνηση εμφανίζει ένα βασικό, έστω, σχέδιο μεταρρυθμίσεων που, κατά τους ισχυρισμούς του πρωθυπουργού, θα παρέχει «ποιοτική περίθαλψη» σε όλους τους πολίτες.
Η αντιπολίτευση δεν έχει τίποτα. Ο κ. Άμποτ εμφανίστηκε «γυμνός» στην κυριολεξία. Χωρίς υποτυπώδη εναλλακτική πρόταση. Εξ ου και το ερώτημα, γιατί αποδέχθηκε την πρόσκληση του πρωθυπουργού σε διάλογο;
Η έλλειψη εναλλακτικού σχεδίου καθόρισε, σε σημαντικό βαθμό, την απαράδεκτη, πολιτικά, συμπεριφορά του και την επικέντρωσή του στις «αδυναμίες» της κυβερνητικής πολιτικής.
Ο αρχηγός του Συνασπισμού ήταν προβληματικά αρνητικός, ισοπεδωτικός μάλλον, χωρίς να αντιπαραθέτει εναλλακτική πρόταση, γεγονός που συνετέλεσε στην απόρριψή του από την πλειοψηφία των δειγμάτων ψηφοφόρων που είχαν επιστρατεύσει τα μέσα ενημέρωσης.
Η απόδοση του κ. Άμποτ προκάλεσε, σίγουρα, συναγερμό στα επιτελεία του Λίμπεραλ Πάρτι. Το «αστέρι» του Τζον Χάουαρντ και η «κορώνα» των υπερσυντηρητικών της δεξιάς παράταξης έδειξε, ότι δεν έχει τις ηγετικές ποιότητες που απαιτεί η πρωθυπουργία.
Η συντηρητική παράταξη, αν πιστεύει στη δυνατότητά της να διεκδικήσει την εξουσία με αξιώσεις, πρέπει να ψάξει για άλλον αρχηγό. Ο Τζο Χόκι, για παράδειγμα, είναι ασύγκριτα ανώτερη επιλογή από τον αδέξιο Άμποτ. Αν επιμείνουν στον Τόνι Άμποτ, θα προσφέρουν την καλύτερη υπηρεσία στο Εργατικό Κόμμα.
