Παρά το γεγονός ότι ένας πιλότος της Qantas, έπασχε από σοβαρά ψυχολογικά προβλήτα και είχε πολλές φορές ομολογήσει στους γιατρούς που τον εξέταζαν ότι έχει έντονη επιθυμία να συντρίψει το αεροσκάφος που πιλοτάριζε, η εταιρία τού επέτρεπε να πετάει για μια ολόκληρη τριετία!

Η πρωτοφανής αυτή ιστορία ήλθε στην επιφάνεια μετά την εκδίκαση της αγωγής του πιλότου Bryan Griffin, εναντίον της Qantas διεκδικώντας εργατική αποζημίωση, γιατί όπως ισχυρίζεται η κατάστασή του χειροτέρεψε επικίνδυνα την τριετία που η Qantas αρνείτο κατηγορηματικά να δεχτεί ότι έπασχε από σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα.

Να σημειώσουμε εδώ ότι ο πιλότος Griffin παραιτήθηκε από την εργασία του το 1982 όταν πλέον είχε σχεδόν καταρρεύσει ψυχολογικά και δεν μπορούσε να εργάζεται άλλο.

Σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά κατά τη διάρκεια της προσφυγής του κατά της αυστραλιανής αεροπορικής εταιρίας στην αρμόδια επιτροπή που εκδικάζει τις εργατικές αποζημιώσεις, από το 1979 μέχρι και το 1982 αρκετές φορές όταν πετούσε αισθάνθηκε έντονα την επιθυμία να σταματήσει τους κινητήρες του αεροσκάφους και να το αφήσει να συντριβεί μαζί με τους επιβάτες.

Σε μια περίπτωση και ενώ το αεροπλάνο που πιλοτάριζε κατευθυνόταν στην Σιγκαπούρη και κατά τη διάρκεια ενός συναγερμού εκτάκτου ανάγκης, αντί να προβεί στους απαιτούμενους χειρισμούς, ακολούθησε τη διαδικασία που ακολουθείται στην απογείωση.
Λίγο αργότερα, αντιλαμβανόμενος ότι δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσει το τι ακριβώς συνέβαινε, εγκατάλειψε ακυβέρνητο το αεροσκάφος και βγήκε έξω από την καμπίνα, ώστε να καταφέρει να ηρεμήσει και να σκεφτεί πιο ξεκάθαρα, για να επιστρέψει μετά από λίγο στο χειριστήριο και να επανορθώσει το λάθος του.
Παράλληλα, έγινε γνωστό και καταγραμμένο, ότι ορισμένες φορές δεν επικοινωνούσε με τις αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχου πτήσεων ή δεν έδινε τις πληροφορίες για το ύψος που πετούσε το αεροσκάφος.

Τι δικαστήριο διαπίστωσε, επίσης, ότι κατά την διάρκεια της τριετίας 1979-1982, που η Qantas δεν δεχόταν ότι έπασχε από ψυχολογικά προβλήματα που εκδηλώνονταν με βαθιά κατάθλιψη, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε, με αποτέλεσμα να σταματήσει να εργάζεται όταν κατέρρευσε η ψυχική ντου υγεία.
Τελικά, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η εταιρία πρέπει να τού καταβάλλει αποζημίωση, μετά την παρέλευση τόσων ετών, τόσο για τους μισθούς τους οποίους έχασε, όσο και για τα έξοδα νοσηλείας και θεραπείας καθώς και τα νομικά έξοδα που υποβληθεί προκειμένου να πάρει την αποζημίωση που δικαιούται.