Ο υπερβολικός κρατικός προστατευτισμός, οι περιορισμοί και απαγορεύσεις που ακολουθούν διάφορες δραστηριότητες της ζωής μας έχει μετατρέψει την Αυστραλία σε νηπιαγωγείο.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τον γνωστό Αυστραλό οδηγό της Φόρμουλα 1, Μαρκ Γουέμπερ, το μόνο που απολείπεται είναι να βγει ένα βιβλιαράκι με όλους τους ισχύοντες κανονισμούς και τις απαγορεύσεις τις οδηγίες του οποίου θα πρέπει να ακολουθούμε από το πρωί που θα ξυπνήσουμε μέχρι το βράδυ που θα επιστρέψουμε στο κρεβάτι.
Το όλο θέμα του υπερβολικού προστατευτισμού των πολιτών εκ μέρους του κράτους, το οποίο έχει αναγάγει τη μηδενική ανοχή σε θρησκεία, ήλθε πάλι στην επικαιρότητα μετά το επεισόδιο που έλαβε χώρα την περασμένη Παρασκευή το βράδυ στην St Kilda με πρωταγωνιστή το Άγγλο οδηγό αγώνων ταχύτητας Λούις Χάμιλτον.
Το Χάμιλτον τον συνέλαβε η αστυνομία, η οποία στη συνέχεια κατάσχεσε και το αυτοκίνητο που οδηγούσε, γιατί με τα σπιναρίσματα που έκανε στο δρόμο, έθετε σε κίνδυνο τη ζωή των παραβρισκόμενων πολιτών.
Η είδηση της σύλληψης του Άγγλου πρωταθλητή από την αστυνομία, κατά τη διάρκεια του Grand Prix που διεξαγόταν στην πόλη μας, έκανε το γύρο του κόσμου, ενώ τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία την είχαν για ένα 24ωρο πρώτη είδηση.
Στην Αυστραλία, όπως και στη Μεγάλη Βρετανία, έγινε πρωτοσέλιδος τίτλος από πολλές εφημερίδες, οι οποίες, έχοντας ταχθεί (και πρωτοστατήσει σε πολλές περιπτώσεις), υπέρ του προστατευτισμού και πιστεύοντας ότι εκφράζουν την κοινή γνώμη, ζήτησαν την παραδειγματική του τιμωρία, γιατί όπως υποστήριζαν, έχει την υποχρέωση να δίνει το «καλό παράδειγμα» στους θαυμαστές του και τη νεολαία γενικότερα, σεβόμενος τον εν ισχύ, στην Πολιτεία της Βικτώριας, κώδικα οδικής κυκλοφορίας.
Αμέσως μετά την δημοσίευση της είδησης και του ενδιαφέροντος που προκάλεσε διεθνώς ζητήθηκε από τα Αυστραλιανά Μέσα Ενημέρωσης και η άποψη (επί του θέματος), του παγκοσμίως γνωστού Αυστραλού πρωταθλητή αγώνων ταχύτητας, Μαρκ Γουέμπερ, ο οποίος μεταξύ άλλων, είπε ότι, επιστρέφοντας από την Ευρώπη, όπου ζει τα τελευταία χρόνια, διαπιστώνει ότι η Αυστραλία που βρίσκει, είναι μια άλλη χώρα, πολύ διαφορετική, από αυτή που άφησε.
Στη συνέχεια είπε, ότι η ισχύουσα νομοθεσία οδικής συμπεριφοράς είναι εντελώς γελοία και έξω από κάθε λογική, προσθέτοντας ότι το μόνο που λείπει είναι ένα βιβλιαράκι με κανονισμούς το οποίο θα πρέπει να μελετάμε πριν κάνουμε οτιδήποτε. Αν μέσα στους κανονισμούς, υπογράμμισε ο Γουέμπερ υπάρχει και η υποχρέωση να φοράμε φωσφοριζέ γιλέκο για να μας βλέπουν καλύτερα οι άλλοι, θα πρέπει να το φοράμε.
Οι πιο πάνω δηλώσεις του Αυστραλού οδηγού, οι οποίες έκαναν επίσης το γύρω του κόσμου, προκάλεσαν την οργή της κυβέρνηση και της αστυνομίας της Πολιτείας μας, οι οποίες και τις καταδίκασαν και μάλιστα με «πολύ βαριές» κουβέντες.
Ο πολιτειακός υπουργός, Δημοσίας Τάξης της Πολιτείας μας, Τιμ Πάλλας, στις αρμοδιότητες του οποίου υπάγεται και η αστυνομία, αποκάλεσε τον Λούις Χάμιλτον, που έκανε τα σπιναρίσματα στο δρόμο, «ηλίθιο» («dickhead»), ενώ αποκάλεσε τον Γουέμπερ εντελώς «ανεύθυνο» για τα όσα είπε χαρακτηρίζοντας διατάξεις του κώδικα οδικής κυκλοφορίας, ως «γελοίες.
Ο υπουργός περιορίστηκε στο «ανεύθυνος» και δεν αποκάλεσε και τον Γουέμπερ «dickhead», γιατί όπως τόνισε, δεν έθεσε σε κίνδυνο ζωές αθώων πολιτών όπως ο Άγγλος συνάδελφός του την περασμένη Παρασκευή το βράδυ στην St Kilda.
Από την πλευρά του, ο υπαρχηγός της αστυνομίας της Βικτώριας, Ken Lay, είπε ότι ορισμένοι από τους θαυμαστές του Γουέμπερ ίσως και να μη ζούσαν σήμερα, αν η αστυνομία της Πολιτείας δεν εφάρμοζε τόσο αυστηρούς νόμους στους δρόμους για να προστατεύει τους πολίτες από τους κακούς οδηγούς.
Τελειώνοντας ο υπαρχηγός της αστυνομίας, πρόσθεσε ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σύμφωνα με τα στοιχεία των τροχαίων, η Βικτώρια έχει ίσως τους πιο ασφαλείς δρόμους του κόσμου.
Πέρα, όμως, από τις πιο πάνω δημόσιες τοποθετήσεις των αρμοδίων, το θέμα προκάλεσε σχόλια και από πολλούς άλλους με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν διάφορες συζητήσεις στα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά στούντιο με την κάθε πλευρά να λέει τα δικά της, επιχειρηματολογώντας ανάλογα.
Αίσθηση προκάλεσε, ότι η συζήτηση δεν περιορίσθηκε γύρω από τη νομοθεσία πρόληψης ατυχημάτων, αλλά επεκτάθηκε και σε άλλους τομείς, όπως στου «νόμους» και κανονισμούς κάθε Δήμου, που «απαγορεύει» ότι νομίζει ότι πρέπει να «απαγορευτεί», σε κανονισμούς «συμπεριφοράς» και «δεοντολογίας των μεγάλων Αθλητικών Ομοσπονδιών, όπως του AFL, Τένις, Ράγκμπι, Κολύμβησης και λοιπά.
Ορισμένες από τις Ομοσπονδίες αυτές, όπως αυτή του φούτι για παράδειγμα, έχουν και ειδικούς αξιωματούχους «αξιοπρέπειας» όπως του ονομάζουν. Κάτι δηλαδή σαν «αστυνομία ηθών» οι οποίοι και παρακολουθούν όχι μόνο τη αθλητική, αλλά και την δημόσια συμπεριφορά των αθλητών και μπορούν αφού τους ανακρίνουν να τους ακυρώνουν τα επαγγελματικά συμβόλαια, να τους επιβάλουν μεγάλα χρηματικά πρόστιμα ή και να τους διαγράψουν ακόμα, χωρίς απόφαση δικαστηρίου.
Όλα αυτά, όπως ισχυρίζεται η πλευρά που εναντιώνεται στο τσουνάμι των «απαγορεύσεων» τα τελευταία χρόνια, έχουν καταντήσει την Αυστραλία σε «νηπιαγωγείο», όπου οι πολίτες, όπως τα μικρά παιδιά να βρίσκονται συχνά κάτω από έναν καταιγισμό κανονισμών που πρέπει να ακολουθήσουν.
