Η μόνιμη πληγή της ομογένειας, η έλλειψη ηγεσίας, άρχισε να αιμορραγεί πάλι επικίνδυνα. Την έξυσε η απειλή αποκλεισμού της γλώσσας μας από το Εθνικό Πρόγραμμα Διδασκαλίας Γλωσσών, που διαμορφώνει η επιτροπή εμπειρογνωμόνων (ACARA) που συγκρότησε το κοινοπολιτειακό υπουργείο Παιδείας.
Η απειλή, να μην συμπεριληφθεί η γλώσσα μας στις εθνοτικές γλώσσες που θα διδάσκονται στα σχολεία της χώρας, αντί να μας συσπειρώσει μας κατακερμάτισε σε αντιμαχόμενες ομάδες.
Το Ελληνικό Συμβούλιο μάχεται το ΣΑΕ, το ΣΑΕ ανταποδίδει τα πυρά. Οι πανεπιστημιακοί μας δάσκαλοι τρώγονται μεταξύ τους, οι κοινοτικοί έχουν διασπαστεί σε «Ταμικούς» και αντι-«Ταμικούς», και ο πόλεμος χαρακωμάτων εντείνεται καθημερινά. Στον εμφύλιο πόλεμο έχουν εμπλακεί και ομογενειακά μέσα ενημέρωσης και προπαγανδίζουν υπέρ της μίας παράταξης και κατά της άλλης.
Τα παραπάνω και πολλά άλλα, που εξελίσσονται στο παρασκήνιο, είναι τα συμπτώματα έλλειψης φωτισμένης παροικιακής ηγεσίας, με τσαγανό, αξιοπιστία και διάθεση να συγκρουστεί με τις ομάδες και τα άτομα που διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία στον χειρισμό των θεμάτων της ομογένειας. Αν υπήρχε τέτοια ηγεσία, θα είχαν απομονωθεί, προ πολλού, οι ομάδες και τα άτομα, που καμώνονται ότι είναι ηγέτες και αντιπρόσωποι της ομογένειας, ενώ αντιπροσωπεύουν μέρος του Ελληνισμού, μόνο.
Δεν υπάρχει, δυστυχώς. Γι΄ αυτό κάποιοι προσπαθούν να επιβληθούν ετσιθελικά στον υπόλοιπο Ελληνισμό και να διαχειριστούν μονοπωλιακά το ευαίσθητο θέμα της γλώσσας μας.
Στη δεκαετία του ’70, που υπήρχε ενεργή παροικιακή ηγεσία, ο Ελληνισμός επέβαλε – ναι, επέβαλε – με τις κινητοποιήσεις του τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας σε πανεπιστήμια της Αυστραλίας.
Νεοφερμένος ήμουν στη Μελβούρνη και θυμάμαι έντονα τις ερανικές κινητοποιήσεις του Ελληνισμού, λαού και κλήρου, για τη συγκέντρωση των χρημάτων που απαιτούνταν για την οργάνωση και λειτουργία Τμήματος Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο Μελβούρνης. Οι Έλληνες της Μελβούρνης, της μητρόπολης του Ελληνισμού της Αυστραλίας, ενωμένοι και καθοδηγούμενοι από τους παροικιακούς ηγέτες τους, πέτυχαν τον ευγενή στόχο τους. Όμοιοι αγώνες έγιναν και σε άλλα κέντρα του Ελληνισμού της Αυστραλίας και πέτυχαν, διότι υπήρχαν ηγέτες που κατεύθυναν τις ντόπιες παροικίες.
Στο ξεκίνημα του εικοστού πρώτου αιώνα, ο πανίσχυρος οικονομικά και πολιτικά Ελληνισμός αδυνατεί, λόγω έλλειψης ηγεσίας, να αναλάβει ενωμένος τον αγώνα για περίληψη της ελληνικής γλώσσας στο Εθνικό Πρόγραμμα Διδασκαλίας. Οι πανίσχυροι Έλληνες, που στα καφενεία και στα γλέντια κομπάζουμε για τη δυνατότητά μας να εκλέγουμε ή να καταψηφίζουμε κυβερνήσεις, τρωγόμαστε για τη δόξα των αποκλειστικών επαφών με πρωθυπουργούς, υπουργούς και τεχνοκράτες της δημόσιας διοίκησης.
Μεγαλύτερο κακό, από τη διάσπασή μας σε αλληλοσυγκρουόμενες ομάδες, είναι η λεπτομερειακή ενημέρωση από συμβούλους ή καλοθελητές των πολιτικών παραγόντων της χώρας, για τον εμφύλιο και τη διχογνωμία που κυριαρχεί στον παροικιακό χώρο.
Όσοι επικοινωνούμε με πολιτικούς όλων των παρατάξεων, λόγω εργασίας ή εξ αιτίας της εμπλοκής μας στην εκστρατεία για στήριξη της γλώσσας μας, διαπιστώνουμε με θλίψη ότι οι περισσότεροι πολιτικοί είναι ενήμεροι για το κλίμα εμφυλίου που επικρατεί στον παροικιακό χώρο. Είναι ενήμεροι και προβληματίζονται σοβαρά.
Εσύ σε ποια ομάδα ανήκεις; με ρωτούσε, χαριτολογώντας, προ ημερών, γνωστός πολιτικός με τον οποίον είχα επικοινωνήσει για να αποσπάσω τη δέσμευσή του να στηρίξει τη γλώσσα μας. «Are you with Tamis or against Tamis and his supporters?» (Είσαι με τον Τάμη ή εναντίον του Τάμη και των υποστηρικτών του;). Με ρώτησε, με ειρωνικό ύφος.
Ποιος σας σερβίρει τέτοιες ανοησίες; αντεπιτέθηκα. Η υπεράσπιση της ελληνικής γλώσσας είναι υπόθεση όλων των Ελλήνων, δεν είναι προνόμιο μερικών, πρόσθεσα με φανερή βιασύνη να κλείσω τη συζήτηση.
Ποιο τσουχτερός, άλλος γνωστός πολιτικός, παρ’ ολίγο να μου προκαλέσει εγκεφαλικό. «Ακούω, ότι οι Έλληνες Λίμπεραλ πολεμούν το Στιβ Γεωργανά. Είναι αλήθεια;». Με κεραύνωσε.
Έπαθα γλωσσοδέτη. Πέρασαν αρκετά δευτερόλεπτα πριν απαντήσω σκληρά, για να γίνω πειστικός.
«Μην διαδίδετε επικίνδυνες, κομματικές κουταμάρες» αντέδρασα. «Ουδείς πολεμά τον κ. Γεωργανά. Απεναντίας, τον ευχαριστούμε για τη βοήθειά του και σας παρακαλώ να ελέγχετε τις πηγές πληροφόρησης», τόνισα όσο πιο αυστηρά μπορούσα.
Δεν έπεισα το συνομιλητή μου, που ήταν επαρκώς ενημερωμένος για τα γραφθέντα στα ομογενειακά μέσα ενημέρωσης.
Και το κερασάκι στην τούρτα ήταν προχθεσινή παράκληση από μέλος της κοινοπολιτειακής βουλής να μεταφράσω στα αγγλικά, επειγόντως, δημοσίευμα ομογενειακής εφημερίδας για το ρόλο και τις δραστηριότητες του ΣΑΕ στον παροικιακό χώρο. Το απέφυγα με μια σοβαροφανή δικαιολογία, αλλά με προβλημάτισε η ενημέρωση του μέλους του εθνικού κοινοβουλίου για την ύπαρξη τέτοιου δημοσιεύματος, ώρες μετά την κυκλοφορία της ομογενειακής εφημερίδας.
Οι νύξεις των πολιτικών, για τη φαγωμάρα μας, επιβεβαίωσαν το φόβο μου ότι στους διαδρόμους των πολιτικών κομμάτων συζητούνται με λεπτομέρεια οι συγκρούσεις μας για πρωτεία και δόξα. Συζητούνται και γεννούν σοβαρό προβληματισμό για τη στάση τους απέναντί μας κατά τη διαδικασία επιλογής των γλωσσών, που θα περιληφθούν στο Εθνικό Πρόγραμμα Διδασκαλίας.
Οι πρωταγωνιστές του θεάτρου του παραλόγου, που παίζεται τελευταία στην παροικία καλούνται να επανεξετάσουν τη στάση τους. Υπάρχει χρόνος για αλλαγή πλεύσης. Αν επιμείνουν στο ζημιογόνο ανταγωνισμό τους θα κριθούν αμείλικτα από την ομογένεια και την ιστορία.
