Ο κόσμος το έχει τούμπανο και το Εργατικό Kόμμα κρυφό καμάρι. Εννοώ τις μεθοδευμένες μαζικές εγγραφές μελών στα διάφορα τμήματα του kόμματος.
Κοινοβουλευτικά και κομματικά στελέχη του Εργατικού Κόμματος προσποιούνται, ότι «κεραυνοβολήθηκαν» από τις καταγγελίες του Ελληνοκύπριου Κώστα Σωκράτους – πρώην υπαλλήλου υπουργών και βουλευτών – περί μαζικής εγγραφής μελών (stacking) σε εθνοτικά, κυρίως, τμήματα του κόμματος που λειτουργούν στα δυτικά προάστια της Μελβούρνης (ελληνικά, σλαβομακεδονικά, τουρκικά, κροατικά, κ.ά).

Σοβαρευτείτε κύριοι του Εργατικού Κόμματος και πάψετε να προσποιείστε άγνοια της καθιερωμένης μεθόδου μαγειρέματος των αριθμών με μαζικές εγγραφές μελών. Σοβαρευτείτε, διότι διακινδυνεύετε την ελάχιστη αξιοπιστία που σας έχει απομείνει με τις απονενοημένες προσπάθειες να διαχωρίσετε τους εαυτούς σας από τις ομάδες που εκμεταλλεύεστε μεθοδικά, για να περιφρουρείτε τις έδρες σας και να εδραιώνετε την παραταξιακή κυριαρχία σας.

Είναι ανέντιμο να προσποιούνται οι ταγοί του Εργατικού Κόμματος, ότι δεν γνωρίζουν τίποτα για τους παραταξιακούς αγώνες στα δυτικά προάστια. Για τις μαζικές εγγραφές μελών μεταναστευτικής καταγωγής από εθνικούς κομματάρχες, που οι ίδιοι επιλέγουν για να στρατολογούν μέλη και να τα κινητοποιούν κατά περίσταση.
Το Εργατικό Κόμμα έχει μακρά ιστορία μαζικής στρατολόγησης μελών. Οι παρατάξεις και το stacking είναι αλληλένδετα, αδιαίρετα στοιχεία του κομματικού πολιτισμού του Εργατικού Κόμματος. Αλληλένδετα, κατά την έννοια, ότι η ύπαρξη παρατάξεων είναι η γενεσιουργός αιτίας των μαζικών εγγραφών μελών, δεδομένου ότι και στις δύο φάσεις επιλογής των υποψηφίων του κόμματος – από τα τοπικά τμήματα και την κεντρική επιτροπή – δεν επιλέγονται ως υποψήφιοι βουλευτές και γερουσιαστές οι καταλληλότεροι, αλλά οι προερχόμενοι από τις ισχυρές κομματικές παρατάξεις.

 Δεκαετίες ολόκληρες οι παρατάξεις εγγράφουν, μαζικά, μέλη τα οποία χρησιμοποιούν για να επηρεάζουν τα αποτελέσματα της διαδικασίας επιλογής υποψηφίων για πολιτειακές και κοινοπολιτειακές έδρες. Τα στρατολογούμενα μέλη είναι τα πιόνια, που οι παραταξιακοί ηγέτες παρατάσσουν σε κάθε παραταξιακή αναμέτρηση, για να πετύχουν το στόχο τους. Την εκλογή των δικών τους υποψηφίων.

Οι «στρατολόγοι» είναι έμπιστοι φίλοι αρχηγών, υπουργών, βουλευτών και κομματικών στελεχών, που μισθοδοτούνται για να «στοιβάζουν» μέλη σε υπάρχοντα τμήματα του κόμματος ή να ιδρύουν νέα τμήματα, με διατεταγμένη αποστολή τη στήριξη συγκεκριμένης παράταξης και συγκεκριμένων υποψηφίων για το χρίσμα του βουλευτή ή του γερουσιαστή.

Συχνά, «οι στρατολόγοι» αμείβονται και με την χαριστική εκλογή τους στην τοπική αυτοδιοίκηση, ιδιότητα που ενισχύει το προφίλ και την ισχύ τους, βασικές προϋποθέσεις για άνετη στρατολόγηση μελών.

 Από το 1990 και μετά, η στρατολόγηση μελών έχει επικεντρωθεί στις διάφορες μεταναστευτικές ομάδες, Έλληνες, Ιταλούς, Κροάτες, Τούρκους, Λιβανέζους, Ισπανούς, Σλαβομακεδόνες, εξ αιτίας της αλλαγής της διαδικασίας εκλογής των υποψηφίων του κόμματος.
Το 1992 το κόμμα έδωσε τη δυνατότητα στα μέλη των τοπικών οργανώσεων να ψηφίζουν ευθέως για την εκλογή των υποψηφίων, αντί να εκλέγουν εκλέκτορες των υποψηφίων, όπως συνέβαινε πριν το 92’.

Το σκληρό τεστ της νέας διαδικασίας ήταν η περίπτωση του ομογενούς, Βασίλη Καρδαμίτση, στην κοινοπολιτειακή έδρα Wills της Μελβούρνης. Με τη στήριξη των Ελληνικών Τμημάτων του Εργατικού Κόμματος, ο κ. Καρδαμίτσης έθεσε υποψηφιότητα για την έδρα, που χήρεψε μετά την έξοδο από την πολιτική του πρώην πρωθυπουργού, Μπομπ Χοκ. Η φιλοδοξία του δεν πραγματοποιήθηκε, διότι οι Αγγλοσάξονες ψηφοφόροι της περιοχής συμμάχησαν μεταξύ τους, τον υπονόμευσαν και τον καταψήφισαν.

 Η δυνατότητα των Ελλήνων να χρίσουν δικό τους υποψήφιο έπεισε την ηγεσία των παρατάξεων για την «αξία» των «Ethnic Branches» – των μεταναστευτικών τμημάτων του κόμματος σε περιοχές που η επιλογή υποψηφίων προϋποθέτει παραταξιακή ισχύ.

 Τελευταία επιβεβαίωση της «αξίας» των μεταναστευτικών τμημάτων ήταν η παραταξιακή μάχη για την αντικατάσταση του Bob Sercombe, επιτυχημένου βουλευτή του Εργατικού Κόμματος στην έδρα Maribyrnong, από τον πρώην συνδικαλιστή και νυν υφυπουργό, Bill Shorten.

Στον αγώνα αυτό επιστρατεύθηκαν όλα τα μεταναστευτικά τμήματα που πρόσκεινται στη δεξιά παράταξη για να εξασφαλίσει ο Bill Shorten την τοπική ψήφο, προϋπόθεση για την τυπική επικύρωση της υποψηφιότητάς του και από την Κεντρική Επιτροπή (central panel).

Μέχρι τη δημιουργία «Μακεδονικού» Τμήματος ενέκρινε η δεξιά στο πολιτειακό συνέδριο του 2006, για να εξασφαλίσει τη στήριξη των σλαβομακεδόνων, ενώ αντάμειψε τους Τούρκους με την εκλογή του γνωστού Τούρκου κομματάρχη, Hakki Suleyman, στενού συνεργάτη του υπουργού Τηλεπικοινωνιών, Stephen Conroy και του Bill Shorten, στην Κεντρική Επιτροπή του Εργατικού Κόμματος.

 Η εφημερίδα «The Age» αποκάλυπτε στις 11 Ιουνίου 2009, ότι σχεδόν όλα τα μέλη του ιδρυθέντος «Μακεδονικού» Τμήματος στην περιοχή Glengala είχαν τουρκικά ονόματα, Προφανώς, οι 97 Τούρκοι, που ανήκαν τότε στο εν λόγω τμήμα, βαπτίστηκαν σλαβομακεδόνες για να επιτύχουν την ίδρυση του τμήματος.
Δεν τα γνώριζε αυτά η ηγεσία του Εργατικού Κόμματος, κομματική και κοινοβουλευτική; Τα γνώριζε, αλλά σιωπούσε, διότι οι μεθοδεύσεις αυτές ενίσχυσαν τη θέση της δεξιάς παράταξης στην οποία ανήκουν ο πολιτειακός πρωθυπουργός, Τζόνι Μπράμπι, και άλλα πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματος.

 «Στρατολόγος» μελών ήταν και ο κ. Κώστας Σωκράτους, μέχρι την ημέρα που τα «τσούγκρισε» με τους εργοδότες του, πρώην υπουργό, Φάνο Θεοφάνους, και τον πολιτειακό υφυπουργό Υγείας, Telmo Languiller, και τον κοινοπολιτειακό υπουργό Εσωτερικών, Brendon O’Connor. Πληρωνόταν – καθ’ ομολογία του – για να στρατολογεί μέλη, κυρίως ελληνικής καταγωγής, και να ισχυροποιεί τη δεξιά στα δυτικά προάστια της Μελβούρνης.
Συγκρουστήκαμε αρκετές φορές με τον κ. Σωκράτους για το ρόλο του. Μετά, δε, το Συνέδριο του 2006 με απείλησε με μήνυση, επειδή είχα γράψει ότι, σύμφωνα με μαρτυρίες παρόντων μελών είχε στηρίξει τη δημιουργία, «Μακεδονικού» Τμήματος στα δυτικά προάστια, πράγμα που διέψευδε κατηγορηματικά.
Σήμερα, πολύ όψιμα, αποκάλυψε από την πρώτη σελίδα της «The Age», ότι επί δέκα χρόνια, περίπου, στρατολογούσε μέλη πληρώνοντας τη συνδρομή τους από το ταμείο των εκλογικών γραφείων των εργοδοτών του.

Η υπόθεση θα έχει ραγδαίες εξελίξεις, ιδιαίτερα αν η κυβέρνηση Μπράμπι και το Εργατικό Κόμμα αναθέσουν στο Συνήγορο του Πολίτη να διερευνήσει τις καταγγελίες του – το ζητούν ο κ. Σωκράτους και η πολιτειακή αντιπολίτευση, την οποία ο κ. Σωκράτους φρόντισε να ενημερώσει για τις καταγγελίες του.

Η μαζική εγγραφή μελών δεν είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό του Εργατικού Κόμματος. Μέλη εγγράφουν μαζικά και οι Λίμπεραλ, στο πλαίσιο και του δικού τους, σκληρού παραταξιακού παιχνιδιού. Υπενθυμίζω ενδεικτικά το ρόλο των Καθολικών ιρλανδικής καταγωγής στην εκλογή του Philip Lynch, τo 1966, στην κοινοπολιτειακή έδρα Flinders, το ρόλο των Αγγλοσαξόνων παραταξιαρχών, το 1989, στην αντικατάσταση του πρώην υπουργού Μετανάστευσης, Ian McPhee, από τον David Kemp στην έδρα Goldstein ή το ρόλο των Ελλήνων Λίμπεραλ, το1999, στην εκλογή του Νίκου Κότσιρα στην έδρα Bulleen.

Εφόσον υπάρχουν παρατάξεις και στο Λίμπεραλ Πάρτι, η επικράτηση της μίας επί της άλλης επιβάλλει την εγγραφή μελών. Ουδέν κόμμα είναι αναμάρτητο, γι’ αυτό οι σημερινές κραυγές της είναι υποκριτικές.