Οι μεγιστάνες της βιομηχανίας μεταλλευμάτων έβαλαν τα χέρια τους και έβγαλαν τα μάτια τους. Χρηματοδότησαν δημοσκόπηση, για τη φορολόγηση των υψηλών κερδών τους, τα αποτελέσματα της οποίας ανατρέπουν τους ισχυρισμούς των μεγιστάνων, ότι η πρόθεση της κυβέρνησης Ραντ να φορολογεί με 40% τα υψηλά κέρδη τους «καταδικάζεται» από το εκλογικό σώμα.
Η δημοσκόπηση, που έκανε η εταιρεία δημοσκοπήσεων Crosby Textor, εταιρεία που μισθώνει το Λίμπεραλ Πάρτι για τις δικές του δημοσκοπήσεις, ανέτρεψε την επιχειρηματολογία των βιομηχάνων, ότι δήθεν ο λαός «συμπάσχει» μαζί τους.
Τι έδειξε η δημοσκόπηση; Απλά, ότι τα εκατομμύρια που έχουν ξοδέψει οι βιομήχανοι τον τελευταίο μήνα, για να υπερασπίσουν τα αστρονομικά κέρδη τους, πέφτουν στο κενό. Η φορολόγηση των υψηλών κερδών των βιομηχανιών που εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο της χώρας δεν πρόκειται να αλλάξει την ψήφο μας, δήλωσαν οι 1.200 ψηφοφόροι 16 οριακών εδρών που πήραν μέρος στη δημοσκόπηση.
Προφανώς, η εκστρατεία των βιομηχάνων δεν έπεισε τον λαό, ότι η πρόθεση της κοινοπολιτειακής κυβέρνησης να φορολογεί τα υπερκέρδη θα προκαλέσει ανεργία, θα αποτρέψει τις επενδύσεις και θα υποχρεώσει πολλές βιομηχανίες να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους σε «φιλικότερες» χώρες.
Μικρό ποσοστό, μόνο, των ψηφοφόρων δείχνει να έχει επηρεαστεί από τη ρητορική των βιομηχάνων, τόσο μικρό που δεν αναμένεται να επηρεάσει αποφασιστικά την ψήφο των εκλογέων που ψηφίζουν στις 16 οριακές έδρες.
Οι διαπιστώσεις της δημοσκόπησης πλήττουν και την αντιπολίτευση, η ηγεσία της οποίας έχει συστρατευθεί με τους βιομηχάνους και ζητά από την κυβέρνηση να ακυρώσει το σχέδιό της.
«Προδότης» μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Συνασπισμού δηλώνει στα μέσα ενημέρωσης, ότι προ ημερών ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Τόνι Άμποτ, μιλούσε στους συναδέλφους του για «εκπληκτική νίκη» της συντηρητικής παράταξης στις εθνικές εκλογές.
Η αισιοδοξία του κ. Άμποτ, για επιστροφή του Συνασπισμού στην εξουσία, εδράζεται και στη συντονισμένη εκστρατεία της βιομηχανίας μεταλλευμάτων εναντίον της κυβέρνησης. Ενδιαφέρον να μάθουμε, αν ο κ. Άμποτ παραμένει το ίδιο αισιόδοξος μετά τη δημοσιοποίηση των πορισμάτων της δημοσκόπησης τα οποία αφορούν και τις Πολιτείες από τις οποίες οι Λίμπεραλ πιστεύουν ότι θα κλέψουν έδρες.
Τα άλλα στοιχεία της δημοσκόπησης δεν απέχουν από την πραγματικότητα. Δηλαδή, το Εργατικό Κόμμα έπεται του Συνασπισμού μετά τη συνεχή μείωση της ψήφου του. Ο πρωθυπουργός είναι, αναμφισβήτητα, «ο μεγάλος κίνδυνος» για την επανεκλογή του Εργατικού Κόμματος, καθώς μειώνεται συνεχώς το ποσοστό έγκρισης του έργου του και ο αριθμός των ψηφοφόρων που εξακολουθούν να τον θεωρούν «καταλληλότερο» για πρωθυπουργό.
Αν η πτωτική τάση της ψήφου των Εργατικών συνεχίσει τις προσεχείς εβδομάδες, θα δεινοπαθήσουν για να μείνουν στην εξουσία.
Και είναι πολύ πιθανή η περαιτέρω μείωση της ψήφου του Εργατικού Κόμματος, μετά την προχθεσινή δημόσια αμφισβήτηση της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Ραντ από τον καθηγητή Εθνικού Πανεπιστημίου Αυστραλίας, Warwick McCibbin.
O καθηγητής McCibbin – που είναι και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Αποθεματικής Τράπεζας – χαρακτηρίζει «σπάταλο» το δημοσιονομικό πακέτο της κυβέρνησης Ραντ, εκτιμά ότι η κυβέρνηση «πανικοβλήθηκε» όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση και έλαβε βιαστικά, δαπανηρά μέτρα που δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Για δε τη φορολόγηση των υψηλών κερδών των βιομηχάνων μεταλλευμάτων ο καθηγητής McCibbin σχολιάζει, ότι είναι και αυτή μία ακόμη βιαστική απόφαση της κυβέρνησης Ραντ, που στοχεύει να καλύψει το παθητικό της οικονομίας από τη σπατάλη για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Για το λαό μετρά το αποτέλεσμα. Μετρά ότι, σε αντίθεση με άλλες χώρες, η αυστραλιανή οικονομία επιβίωσε. Μετρά, ότι και το Συμβούλιο της Αποθεματικής Τράπεζας επιδοκίμαζε τα κυβερνητικά μέτρα στήριξης της εθνικής οικονομίας.
Όσο για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, φαίνεται, ότι δεν είναι ασυνεπής προς το λαό, μόνο, είναι ασυνεπής και έναντι των κοινοβουλευτικών υποχρεώσεών του.
Ξέχασε, λέει, ο κ. Άμποτ να συμπεριλάβει στην υποχρεωτική δήλωση «πόθεν έσχες» δάνεια 750 χιλιάδων που συνήψε, μετά την πτώση της κυβέρνησης Χάουαρντ, για να αναχρηματοδοτήσει την αγορά κατοικίας στο Σίδνεϊ.
«Πρόκειται για αθώο λάθος», λένε οι ομογάλακτοί του. Η κυβέρνηση έχει άλλη άποψη. «Ο λαός δεν μπορεί αν εμπιστευθεί την οικονομία της χώρας σε άνθρωπο που ξεχνά να δηλώσει εάν στεγαστικό δάνειο».
Μπορεί να πρόκειται για αθώο λάθος. Αθέλητο ή ηθελημένο λάθος, δεν παύει να αυξάνει τα ερωτηματικά για την αξιοπιστία και του αρχηγού της αντιπολίτευσης.
Δικαιολογημένα διερωτάται ο μέσος ψηφοφόρος, ποιο από τα δύο κακά – εννοώ Ραντ και Άμποτ – είναι το καλύτερο.
